-
1 rozwód
* * *mi-o- zwł. prawn. divorce; wystąpić o rozwód file for divorce; wziąć z kimś rozwód divorce sb, get divorced l. a divorce from sb; rozwód bez orzekania winy no-fault divorce.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozwód
-
2 scheiden
sich [von jdm] \scheiden lassen rozwodzić [ perf rozwieść], się [z kimś], brać [ perf wziąć] [z kimś] rozwódeine geschiedene Frau rozwiedziona kobietaihr geschiedener Mann jej były mąż2) ( trennen, teilen) Grenze, Erziehung, Ansichten, Herkunft: rozdzielać [ perf rozdzielić], dzielić [ perf po-]sie sind durch gegensätzliche Ansichten geschieden podzieliły ich przeciwstawne poglądyII. viaus einem Amt \scheiden składać [ perf złożyć] urządaus dem Berufsleben \scheiden zakończyć karierę zawodowąals Freunde \scheiden rozstawać [ perf rozstać] się w przyjaźniin diesem Punkt \scheiden sich die Meinungen w tym punkcie opinie są rozbieżne
См. также в других словарях:
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
przeprowadzić — dk VIa, przeprowadzićdzę, przeprowadzićdzisz, przeprowadzićwadź, przeprowadzićdził, przeprowadzićdzony przeprowadzać ndk I, przeprowadzićam, przeprowadzićasz, przeprowadzićają, przeprowadzićaj, przeprowadzićał, przeprowadzićany 1. «przebyć jakąś… … Słownik języka polskiego
rozstać się — dk, rozstać sięstanę się, rozstać sięstaniesz się, rozstać sięstań się, rozstać sięstał się rozstawać się ndk IX, rozstać sięstaję się, rozstać sięstajesz się, rozstać sięwaj się, rozstać sięwał się 1. «oddalić się, odejść od kogoś, zwykle… … Słownik języka polskiego