-
1 wziąć się
См. также в других словарях:
brać się – wziąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chwytać rękami samego siebie, jakąś część swojego ciała : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z bólu aż brał się za głowę. Wziąć się pod boki. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
obłożyć się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}okładać się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}obłożyć się II {{/stl 13}}{{stl 7}} wziąć się intensywnie do jakiejś pracy, zwłaszcza intelektualnej, gromadząc wokół siebie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brać – wziąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}do siebie {{/stl 13}}{{stl 7}} interpretować czyjąś wypowiedź jako negatywną, złośliwą aluzję do siebie, do swojego zachowania; nadmiernie przejmować się czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wszystkie uwagi szefa brał… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
biedzić się — ndk VIa, biedzić siędzę się, biedzić siędzisz się, biedź się, biedzić siędził się «wysilać się chcąc coś zrobić; męczyć się» Biedzić się nad zadaniem, nad lekcjami, nad naprawieniem czegoś. Długo się biedzili nad tym, skąd wziąć materiały… … Słownik języka polskiego
przysiąść — dk, przysiąśćsiądę, przysiąśćsiądziesz, przysiąśćsiądź, przysiąśćsiadł, przysiąśćsiedli, przysiąśćsiadłszy przysiadać ndk I, przysiąśćam, przysiąśćasz, przysiąśćają, przysiąśćaj, przysiąśćał, przysiąśćany, rzad. przysiadywać ndk VIIIa,… … Słownik języka polskiego
ostro — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., ostrotrz {{/stl 8}}{{stl 7}}ej {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} spiczasto : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ostro zaostrzony kij. Ostro zarysowany podbródek. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
by — (także z końcówkami osobowymi: bym, byś, byśmy, byście) «cząstka składowa form trybu warunkowego» a) «pisana łącznie z formami osobowymi czasownika, z niektórymi spójnikami i partykułami» Przeczytałbyś tę książkę. Gdybym chciał, mógłbym się uczyć … Słownik języka polskiego
praca — ż II, DCMs. pracacy; lm D. prac 1. «świadoma, celowa działalność człowieka zmierzająca do wytworzenia określonych dóbr materialnych lub kulturalnych, będąca podstawą i warunkiem istnienia i rozwoju społeczeństwa; wykonywany zawód, zajęcie,… … Słownik języka polskiego
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
robota — ż IV, CMs. robotaocie; lm D. robotabót 1. «zespół czynności, akcji podejmowanych w celu wykonania, wyprodukowania, wytworzenia, dokonania czegoś; praca, działanie, działalność, robienie czegoś; robocizna» Łatwa, żmudna, niewdzięczna robota.… … Słownik języka polskiego