Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

wzburzyć

См. также в других словарях:

  • wzburzyć — dk VIb, wzburzyćrzę, wzburzyćrzysz, wzburz, wzburzyćrzył, wzburzyćrzony rzad. wzburzać ndk I, wzburzyćam, wzburzyćasz, wzburzyćają, wzburzyćaj, wzburzyćał, wzburzyćany 1. «spowodować burzenie się, kłębienie, falowanie czegoś; zmącić, zwichrzyć,… …   Słownik języka polskiego

  • wzburzyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wzburzać (się) {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}{{stl 7}}burzy [wzburzyło] {{/stl 7}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}{{stl 7}}krew (w żyłach); {{/stl 7}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}{{stl 7}}burzy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wzburzyć — Coś wzburzyło (w kimś, czyjąś) krew zob. krew 3 …   Słownik frazeologiczny

  • wzburzać się – wzburzyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gwałtownie kłębić się, wirować, wichrzyć się, bezładnie się skręcać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jezioro się wzburzyło. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wzburzać — → wzburzyć …   Słownik języka polskiego

  • rozjątrzyć — dk VIb, rozjątrzyćrzę, rozjątrzyćrzysz, rozjątrzyćjątrz, rozjątrzyćrzył, rozjątrzyćrzony rozjątrzać ndk I, rozjątrzyćam, rozjątrzyćasz, rozjątrzyćają, rozjątrzyćaj, rozjątrzyćał, rozjątrzyćany 1. «spowodować, że rana się nie goi, ropieje, zaognia …   Słownik języka polskiego

  • wzburzenie — n I 1. rzecz. od wzburzyć. 2. lm D. wzburzenieeń «stan podniecenia, zdenerwowania; niepokój, wrzenie, rozdrażnienie» Gwałtowne, wielkie wzburzenie. Nie móc opanować wzburzenia. Wzburzenie ogarnia kogoś. wzburzenie się rzecz. od wzburzyć się …   Słownik języka polskiego

  • pofalować — dk IV, pofalowaćluję, pofalowaćlujesz, pofalowaćluj, pofalowaćował, pofalowaćowany «spowodować falowanie czegoś; wzburzyć, zbałwanić; powyginać falisto» Pofalowana blacha. Pofalowane pręty. pofalować się «ulec pofalowaniu» …   Słownik języka polskiego

  • rozgorączkować — dk IV, rozgorączkowaćkuję, rozgorączkowaćkujesz, rozgorączkowaćkuj, rozgorączkowaćował, rozgorączkowaćowany rozgorączkowywać ndk VIIIa, rozgorączkowaćowuję, rozgorączkowaćowujesz, rozgorączkowaćowuj, rozgorączkowaćywał, rozgorączkowaćywany… …   Słownik języka polskiego

  • rozpłomienić — dk VIa, rozpłomienićnię, rozpłomienićnisz, rozpłomienićmień, rozpłomienićnił, rozpłomienićniony rozpłomieniać ndk I, rozpłomienićam, rozpłomienićasz, rozpłomienićają, rozpłomienićaj, rozpłomienićał, rozpłomienićany 1. «sprawić, że coś zapali się… …   Słownik języka polskiego

  • skłębić — dk VIa, skłębićbię, skłębićbisz, skłębićbi, skłębićbił, skłębićbiony skłębiać ndk I, skłębićbiam, skłębićbiasz, skłębićbia, skłębićają, skłębićał, skłębićany «porobić z czegoś kłęby, kłębowisko, wiry; wzburzyć coś» Skłębiona pościel. Skłębione… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»