-
1 odbić
глаг.• брать* * *1) (dać obraz) отразить (воспроизвести изображение)2) odbić (od brzegu) отчалить3) odbić (odcisnąć) оттиснуть, набить4) odbić (wynagrodzić sobie) возместить5) pot. odbić (skopiować) скопировать, отксерокопировать, разг. отксерить6) odbić (pozostałe znaczenia) отбить (другие значения)wybić (np. takt) отбить (обозначить ударами)odebrać (np. ochotę) разг. отбить (удалить, уничтожить)* * *odbi|ć\odbićty сов. 1. отразить;\odbić światło отразить свет; \odbić cios отразить удар;
2. отбить;\odbić kawałek muru отбить кусок стены; \odbić piłkę отбить мяч; \odbić jeńców отбить пленных;
3. (od brzegu) отчалить; отвалить;4. (coś przybitego) отколотить, отбить; 5. (tekst) отпечатать; напечатать; 6. (wzór na tkaninie) набить; ● \odbić żonę, męża komuś отбить жену, мужа у кого-л.; \odbić sobie coś na kimś отыграться на ком-л.* * *odbity сов.1) отрази́тьodbić światło — отрази́ть свет
odbić cios — отрази́ть уда́р
2) отби́тьodbić kawałek muru — отби́ть кусо́к стены́
odbić piłkę — отби́ть мяч
odbić jeńców — отби́ть пле́нных
3) ( od brzegu) отча́лить; отвали́ть4) ( coś przybitego) отколоти́ть, отби́ть5) ( tekst) отпеча́тать; напеча́тать6) ( wzór na tkaninie) наби́ть•- męża komuś
- odbić sobie coś na kimś
См. также в других словарях:
wzór — m IV, D. wzoru, Ms. wzorze; lm M. wzory 1. «rysunek, motyw odbity, wyhaftowany itp. w celach ornamentacyjnych lub sporządzony w celu odtworzenia go w odbitce, hafcie itp.; deseń» Wzory geometryczne, roślinne, kwieciste, krzyżykowe. Wielobarwne,… … Słownik języka polskiego
druk — m III, D. u, N. drukkiem 1. blm «proces sporządzania odbitek tekstu lub ilustracji z formy drukarskiej z użyciem farb graficznych; drukowanie» Oddać, przygotować do druku. Tekst gotowy do druku. Rozpoczęto druk powieści. Zakończono druk książki.… … Słownik języka polskiego
gofrować — ndk IV, gofrowaćruję, gofrowaćrujesz, gofrowaćruj, gofrowaćował, gofrowaćowany techn. «marszczyć, karbować; wytłaczać (zwykle mechanicznie) wzór na tkaninie, papierze lub blasze» Gofrowana bibułka. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
kratka — ż III, CMs. kratkatce; lm D. kratkatek 1. «niewielka, mała krata (drewniana lub metalowa)» Balustrada z kratkami. Po kratkach pięły się róże. ∆ techn. Kratka wentylacyjna «ażurowa osłona otworu wentylacyjnego» ◊ Dostać się, pójść za kratki; być… … Słownik języka polskiego
mozaikowaty — rzad. «przypominający mozaikę, taki jak mozaika; złożony z różnorodnych, drobnych części» Mozaikowaty wzór na tkaninie … Słownik języka polskiego
haft — m IV, D. u, Ms. haftfcie; lm M. y 1. «wzór, ornament wyszyty na tkaninie, rzadziej na skórze; szczegół wyhaftowany» Haft angielski, kolorowy, płaski, wypukły. Ażurowy haft richelieu. Haft na poduszkę. Wzór haftu na kołnierzyk. Ozdobić sukienkę… … Słownik języka polskiego
krata — ż IV, CMs. kracie; lm M. krat 1. «krzyżujące się, przeplatające się pręty metalowe (proste lub wygięte), rzadziej drewniane, służące jako ochrona, zamknięcie, przegroda lub ozdoba; ogrodzenie, brama itp. z takich prętów» Krata żelazna, drewniana … Słownik języka polskiego
haft — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. haftfcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} element dekoracyjny wyszyty na tkaninie; także wzór, ścieg, wyszyty szczegół : {{/stl 7}}{{stl 10}}Haft płaski, wypukły, ażurowy … Langenscheidt Polski wyjaśnień
haftować — ndk IV, haftowaćtuję, haftowaćtujesz, haftowaćtuj, haftowaćował, haftowaćowany 1. «wyszywać wzór, ornament na tkaninie, rzadziej na skórze, ręcznie lub maszynowo» Haftować kwiaty na bluzce. Haftować bluzkę. Haftować krzyżykami, na kanwie, na… … Słownik języka polskiego
deseń — m I, D. deseńeniu (deseńenia); lm M. deseńenie, D. deseńeni (deseńeniów) 1. «ozdobny wzór, rysunek na tkaninie, tapecie, posadzce itp.; układ elementów dający wrażenie wzoru, rysunku» Jedwab, kreton w deseń. Plamy na ścianie tworzyły deseń. ∆ gw … Słownik języka polskiego
łączka — ż III, CMs. łączkaczce; lm D. łączkaczek 1. zdr. od łąka ∆ środ. Ośla łączka a) «rubryka krytyczno satyryczna w gazecie, czasopiśmie, zajmująca się błędami językowymi, stylistycznymi itp.» b) «wzgórze o łagodnych zboczach, na których ćwiczą… … Słownik języka polskiego