-
1 wyznawca
сущ.• духовник• исповедник• исповедующий• последователь* * *wyznawc|a♂, мн. И. \wyznawcaу, РВ. \wyznawcaów последователь, приверженец* * *м, мн И wyznawcy, РВ wyznawcówпосле́дователь, приве́рженецSyn: -
2 fanatyczny wyznawca
фанатический исповедующийOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > fanatyczny wyznawca
-
3 szczery wyznawca
искренний исповедующийOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > szczery wyznawca
-
4 adept
сущ.• адепт• начинающий* * *♂ 1. практикант; начинающий;\adept sztuki filmowej начинающий кинорежиссёр;
2. книжн. адепт, сторонник, последователь+2. zwolennik, wyznawca
* * *м1) практика́нт; начина́ющийadept sztuki filmowej — начина́ющий кинорежиссёр
2) книжн. аде́пт, сторо́нник, после́довательSyn: -
5 zwolennik
сущ.• адвокат• адепт• защитник• партизан• поборник• последователь• приверженец• ревнитель• сторонник* * *♂ сторонник; последователь+stronnik, wyznawca
* * *мсторо́нник; после́довательSyn: -
6 katar
сущ.• катар• насморк• простуда• холод* * *1) (nieżyt nosa) насморк2) katar (sienny) сенная лихорадка3) katar (broń) катар (оружие)4) rel. katar (wyznawca kataryzmu) рел. катар (последователь катаризма)med. nieżyt мед. катар* * *♂, Р. \kataru 1. насморк;\katar sienny сенная лихорадка;
2. катар;\katar żołądka катар желудка, гастрит;
\katar oskrzeli бронхит+2. nieżyt
* * *м, Р kataru1) на́сморкkatar sienny — сенна́я лихора́дка
2) ката́рkatar żołądka — ката́р желу́дка, гастри́т
katar oskrzeli — бронхи́т
Syn:nieżyt 2)
См. также в других словарях:
wyznawca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. wyznawcawcy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba wyznająca jakąś religię : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyznawcy chrześcijaństwa, katolicyzmu, islamu. Wyznawcy Chrystusa, Mahometa … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyznawca — m odm. jak ż II, DCMs. wyznawcacy; lm M. wyznawcacy, DB. wyznawcaców 1. «ten, kto wyznaje jakąś religię» Wyznawca kalwinizmu, prawosławia. Wyznawcy chrześcijaństwa. 2. «zwolennik kogoś, czyichś poglądów, jakiejś idei, teorii itp.» Gorący,… … Słownik języka polskiego
arianin — m V, DB. arianinanina; lm M. arianinanie, DB. arianinan 1. rel. «wyznawca arianizmu; antytrynitariusz» 2. rel. «wyznawca polskiego arianizmu, członek grupy religijnej działającej w Polsce w XVI i XVII w., odznaczającej się radykalizmem… … Słownik języka polskiego
prozelita — m odm. jak ż IV, CMs. prozelitaicie; lm M. prozelitaici, DB. prozelitatów «nowy wyznawca jakiejś wiary; gorliwy wyznawca, krzewiciel jakichś nowych dla siebie poglądów» Głosić coś z zapałem prozelity. ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
arianin — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IV, Mc. arianinaninie; lm D. arianinan {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyznawca, zwolennik arianizmu {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyznawca… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czciciel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. i {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba oddająca cześć boską komuś lub czemuś; wyznawca reli gii : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czciciele totemów. Czciciele Mahometa. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czcić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, czczę, czci, czcij, czczony {{/stl 8}}– uczcić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okazywać komuś szczególny szacunek, cześć, przywiązanie; wyrażać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ortodoks — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. ortodokssie; lm M. i {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ortodoksyjny wyznawca jakiejś religii, ideologii itp.; prawowierny {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
anglikanin — m V, DB. anglikaninanina; lm M. anglikaninanie, DB. anglikaninanów «wyznawca anglikanizmu, członek kościoła anglikańskiego» … Słownik języka polskiego
animista — m odm. jak ż IV, CMs. animistaiście; lm M. animistaiści, DB. animistatów «zwolennik, wyznawca animizmu» … Słownik języka polskiego
antytrynitariusz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y rel. «wyznawca antytrynitaryzmu; przeciwnik dogmatu Trójcy Świętej» … Słownik języka polskiego
