-
1 wylać
глаг.• вылить• излить* * *wyla|ć\wylaćny сов. 1. вылить;\wylać wodę na podłogę пролить воду на пол; \wylać mleko z butelki вылить молоко из бутылки;
\wylać na kogoś swój gniew излить на кого-л. свой гнев, выместить на ком-л. СВОЙ гнев;2, (o ггесе) выйти из берегов, разлиться; 3. разг. выгнать, прогнать;\wylać z pracy выгнать с работы; ● \wylać dużo (wiele) łez пролить много слёз;
\wylać na kogoś kubeł zimnej wody окатить холодной водой кого-л.+3. wywalić, wyrzucić
* * *wylany сов.1) вы́литьwylać wodę na podłogę — проли́ть во́ду на́ пол
wylać mleko z butelki — вы́лить молоко́ из буты́лки
wylać na kogoś swój gniew — изли́ть на кого́-л. свой гнев, вы́местить на ко́м-л. свой гнев
2) ( o rzece) вы́йти из берего́в, разли́ться3) разг. вы́гнать, прогна́тьwylać z pracy — вы́гнать с рабо́ты
•- wylać wiele łez
- wylać na kogoś kubeł zimnej wodySyn:
См. также в других словарях:
wywalić — dk VIa, wywalićlę, wywalićlisz, wywalićwal, wywalićlił, wywalićlony wywalać ndk I, wywalićam, wywalićasz, wywalićają, wywalićaj, wywalićał, wywalićany 1. pot. «wyrzucić, wysypać coś skądś; usunąć kogoś; wystawić, wysunąć coś na zewnątrz czegoś»… … Słownik języka polskiego
wyrzucać – wyrzucić [wywalać – wywalić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na bruk {{/stl 13}}{{stl 7}} wyrzucić kogoś z pracy, pozbawić kogoś pracy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nowy właściciel wyrzucił na bruk połowę załogi. Co dzień wyrzucano kogoś na bruk. Za pijaństwo wywalono go na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wywalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wywalaćam, wywalaća, wywalaćają, wywalaćany {{/stl 8}}– wywalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wywalaćlę, wywalaćli, wywalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zbić — 1. posp. Wylecieć skądś na zbity łeb, pysk, na zbitą mordę, euf. na zbitą twarz a) «zostać wyrzuconym skądś przemocą, brutalnie»: Wyleciał z baru na zbity pysk, ale (...) sam się o to prosił (...). Roz bezp 1997. b) «zostać usuniętym skądś za… … Słownik frazeologiczny
zbijać — 1. posp. Wylecieć skądś na zbity łeb, pysk, na zbitą mordę, euf. na zbitą twarz a) «zostać wyrzuconym skądś przemocą, brutalnie»: Wyleciał z baru na zbity pysk, ale (...) sam się o to prosił (...). Roz bezp 1997. b) «zostać usuniętym skądś za… … Słownik frazeologiczny
pysk — m III, D. a, N. pyskkiem; lm M. i 1. «u zwierząt: przednia część głowy z otworem gębowym, także: sam otwór gębowy» Koński, psi pysk. Długi, spiczasty pysk. 2. rub. «o ludzkiej twarzy, policzkach, ustach; także o sposobie wysławiania się; gęba,… … Słownik języka polskiego
