-
1 aussetzen
1. vt1) wysadzać, porzucaćein Kind aussetzen — porzucić dziecko
2)der Sonne aussetzen — wystawi(a)ć na słońce
einer Gefahr aussetzen — narażać na niebezpieczeństwo
3) ( unterbrechen) przer(y)wać, zawieszać ( die Verhandlungen rokowania)5) wytykać ( an j-m komuś)2. vi 3. vr, sich -
2 bemängeln
-
3 Finger
Finger m palec;Finger weg! precz z rękami!;am Finger na palcu;fam. … kann man an den Fingern abzählen … można policzyć na palcach;fam. lange Finger machen mieć lepkie ręce;fam. keinen Finger krumm machen palcem nie kiwnąć pf;fam. man kann ihn um den (kleinen) Finger wickeln można go owinąć koło (małego) palca;fig mit Fingern auf jemanden zeigen wytykać k-o palcami;jemandem in die Finger geraten wpaść pf w ręce (G, D);fig du kannst dir die Finger dabei verbrennen możesz się na tym sparzyć -
4 Nase
in die Nase steigen kręcić w nosie;ich blute aus der Nase krew cieknie mi z nosa;es kitzelt in der Nase kręci w nosie;ihr läuft die Nase cieknie jej z nosa;fig fam. die Nase hoch tragen zadzierać nosa;auf die Nase fallen zrobić pf klapę, wpaść pf jak śliwka w kompot;eine gute Nase haben (für) mieć dobrego nosa (do G);die Nase rümpfen kręcić nosem;immer der Nase nach prosto przed siebie;die Nase (gestrichen) voll haben (von) mieć po dziurki w nosie (G);seine Nase in alles stecken wścibiać wszędzie swój nos;jemanden an der Nase herumführen wodzić k-o za nos;eins auf die Nase kriegen dosta(wa)ć po nosie;etwas vor der Nase haben mieć (tuż) przed nosem (A);jemandem vor der Nase wegfahren (wegschnappen) uciekać < uciec> (sprzątnąć pf) k-u sprzed nosa;pro Nase na osobę; od łebka -
5 rügen
-
6 vorhalten
I v/t1. jemandem den Spiegel vorhalten trzymać lustro przed (I);halte die Hand vor, wenn du gähnst osłaniaj (sobie) usta, gdy ziewasz;3. hinter vorgehaltener Hand pod sekretem;mit vorgehaltener Pistole grożąc pistoletem;
См. также в других словарях:
wytykać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wytykaćam, wytykaća, wytykaćają, wytykaćany {{/stl 8}}– wytknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, wytykaćnę, wytykaćnie, wytykaćnij, wytykaćnął, wytykaćnęli, wytykaćnięty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wytykać — Coś idzie, biegnie, toczy się itp. wytkniętym torem zob. tor 1. Nie wytknąć skądś nosa zob. nos 12. Nie wytykając palcem zob. palec 9. Wytykać kogoś palcami zob. palec 14 … Słownik frazeologiczny
wytykać — → wytknąć … Słownik języka polskiego
nie wytykać – nie wytknąć [nie wyściubiać – nie wyściubić i in.] nosa — {{/stl 13}}{{stl 8}}{skądś} {{/stl 8}}{{stl 7}} nie wychodzić, nie odchodzić, nie odjeżdżać skądś, pozostawać stale w jednym miejscu : {{/stl 7}}{{stl 10}}W taki mróz nie wyściubiał nosa za drzwi. Nie wytykać, nie wystawiać, nie wysuwać skądś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wytknąć — dk Va, wytknąćtknę, wytknąćtkniesz, wytknąćtknij, wytknąćtknął, wytknąćtknęła, wytknąćtknęli, wytknąćtknięty, wytknąćtknąwszy wytykać ndk I, wytknąćam, wytknąćasz, wytknąćają, wytknąćaj, wytknąćał, wytknąćany 1. «wysunąć, wystawić, wysadzić na… … Słownik języka polskiego
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
palec — 1. Chodzić koło kogoś na palcach «bardzo troskliwie obchodzić się z kimś, opiekować się kimś, dbać o kogoś»: Chodzisz koło niej na palcach, a ona ci tylko pyskuje! Ładne mi wychowanie. Roz bezp 2002. 2. Maczać w czymś palce «brać udział, zwykle… … Słownik frazeologiczny
wytknąć — Coś idzie, biegnie, toczy się itp. wytkniętym torem zob. tor 1. Nie wytknąć skądś nosa zob. nos 12. Nie wytykając palcem zob. palec 9. Wytykać kogoś palcami zob. palec 14 … Słownik frazeologiczny
błąd — m IV, D. błędu, Ms. błędzie; lm M. błędy 1. «niezgodność z obowiązującymi regułami pisania, liczenia, wymowy itp.; odstępstwo od normy; pomyłka» Błąd ortograficzny, gramatyczny. Błąd zecerski. Błąd wymowy. Błąd w rachunku. Rysunek pełen błędów.… … Słownik języka polskiego
cenzurować — ndk IV, cenzurowaćruję, cenzurowaćrujesz, cenzurowaćruj, cenzurowaćował, cenzurowaćowany «dokonywać cenzury (publikacji, widowisk itp.)» przen. «oceniać, krytykować; wytykać błędy» Cenzurować znajomych. Cenzurować czyjeś zachowanie, wygląd … Słownik języka polskiego
kłuć — ndk Xa, kłuję a. kolę, kłujesz a. kolesz, kłuj a. kol, kłuł, kłuty 1. «przebijać coś czymś spiczastym, ostro zakończonym, ranić przez ukłucie» Kłuć igłą, szpilką. Kłuć bagnetem. Kłujące ciernie. Rana kłuta. 2. «wywoływać wrażenie ostrego,… … Słownik języka polskiego
