-
1 throw down
wytrącać -
2 выбивать
глаг.• bić• gofrować• przebijać• razić• tłoczyć• uderzać• uderzyć• wybijać• wytrzepywać• wytrącać• wytłaczać• wytłukiwać• zafrapować* * *wybijać, wykuwać, wysadzać, wytrącać, wywalać, wyważać -
3 стучать
глаг.• brzęczeć• dobijać• klepać• kołatać• przysadzać• przysądzać• pukać• stukać• stukotać• trajkotać• trzaskać• turkotać• uderzać• uderzyć• walić• wytracać• wytrącać• zapukać• łomotać* * * -
4 unnerve
[ʌn'nəːv]vtwytrącać (wytrącić perf) z równowagi* * *(to make someone feel nervous or discouraged: The look on his face unnerved her.) wytrącać z równowagi -
5 стукать
глаг.• dobijać• klepać• przysadzać• przysądzać• pukać• stukać• trzaskać• uderzać• uderzyć• walić• wytracać• wytrącać• zapukać -
6 стучаться
глаг.• dobijać• przysadzać• przysądzać• pukać• stukać• trzaskać• uderzać• uderzyć• walić• wytracać• wytrącać• zapukać -
7 вышибать
глаг.• wybijać* * *wysadzać, wytrącać, wywalać -
8 истреблять
глаг.• burzyć• demolować• dziesiątkować• eksterminować• konsumować• niszczyć• pochłaniać• pożerać• pożreć• rozwalać• spożywać• spustoszyć• trawić• trzebić• tępić• unicestwiać• unicestwić• uśmiercać• wykorzeniać• wykorzenić• wyludniać• wyniszczać• wyniszczyć• wytracać• wytępić• zburzyć• zdziesiątkować• zniszczyć• zniweczyć• zużywać* * *przetrzebiać, unicestwiać, tępić, ( zwierzynę) trzebić, wybijać, wyniszczać, wypleniać, wytępiać, zwalczać -
9 осаждать
глаг.• oblegać* * *oblegać, osadzać хим., strącać, wytrącać -
10 удерживать
глаг.• aresztować• chwytać• dotrzymać• dotrzymywać• dzierżyć• hamować• konserwować• pamiętać• podtrzymywać• pomieścić• powstrzymać• powstrzymywać• pozostawać• pozostać• przechowywać• przytrzymać• przytrzymywać• tamować• trzymać• twierdzić• utrzymać• utrzymywać• wstrzymać• wstrzymywać• zachować• zachowywać• zatamować• zatrzymać• zatrzymywać* * *powściągać, odliczać, powstrzymywać, utrzymywać, wytrącać -
11 fluster
-
12 rattle
['rætl] 1. n( of window) stukanie nt; ( of train) turkot m; ( of engine) stukot m; ( of coins) brzęk m; of chain szczęk m; ( for baby) grzechotka f; ( of snake) grzechotanie nt2. viwindow, engine stukać; train turkotać (zaturkotać perf); coins, bottles brzęczeć (zabrzęczeć perf); chains szczękać (szczęknąć perf)3. vtto rattle along — przejeżdżać (przejechać perf) z turkotem
* * *[rætl] 1. verb1) (to (cause to) make a series of short, sharp noises by knocking together: The cups rattled as he carried the tray in; The strong wind rattled the windows.) szczękać, kołatać2) (to move quickly: The car was rattling along at top speed.) turkotać3) (to upset and confuse (a person): Don't let him rattle you - he likes annoying people.) wyprowadzić z równowagi2. noun1) (a series of short, sharp noises: the rattle of cups.) grzechot, szczęk2) (a child's toy, or a wooden instrument, which makes a noise of this sort: The baby waved its rattle.) grzechotka3) (the bony rings of a rattlesnake's tail.) grzechotka•- rattling- rattlesnake
- rattle off
- rattle through -
13 brostaigh
1 osad 2 osadzać 3 pośpieszny 4 przyspieszać 5 przyśpieszać 6 strącać 7 strącić 8 wytrącać
См. также в других словарях:
wytrącać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wytrącaćam, wytrącaća, wytrącaćają, wytrącaćany {{/stl 8}}– wytrącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wytrącaćcę, wytrącaćci, wytrącaćtrąć, wytrącaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wytracać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wytracaćam, wytracaća, wytracaćają, wytracaćany {{/stl 8}}– wytracić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wytracaćcę, wytracaćci, wytracaćtrać, wytracaćcony rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} zgładzić, zabić wiele osób, zwierząt … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wytracać – wytracić szybkość [prędkość] — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jadąc jakimś pojazdem, stopniowo zmniejszać jego szybkość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zacznij już wytracać szybkość, bo zaraz wjeżdżamy do miasta. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wytrącać się – wytrącić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o składniku (składnikach) czegoś: oddzielać się, wydzielać się, np. z roztworu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z roztworu wytrącają się kryształy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wytrącać – wytrącić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}broń z ręki {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbawiać przeciwnika środków działania, argumentów w dyskusji itp., uniemożliwiać mu dalszy spór, słowną obronę lub atak : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wytrącić komuś broń z ręki,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wytrącać – wytrącić [wyprowadzać – wyprowadzić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}z równowagi {{/stl 13}}{{stl 7}} burzyć czyjś spokój wewnętrzny, powodować, że ktoś traci panowanie nad własnymi emocjami, reakcjami; zdenerwować kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego sposób rozmowy ze mną… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wytrącać — Wytrącić komuś argumenty, broń, przestarz. oręż (z ręki) «podważyć czyjeś argumenty, odebrać im siłę»: Owszem, jest u nas taka jedna baba, co krowom mleko odbiera i kołtuny sprowadza. Ale my ją chcemy przyciągnąć do partii, żeby wytrącić z ręki… … Słownik frazeologiczny
wytracić — dk VIa, wytracićcę, wytracićcisz, wytracićtrać, wytracićcił, wytracićcony wytracać ndk I, wytracićam, wytracićasz, wytracićają, wytracićaj, wytracićał, wytracićany, książk. «zniszczyć, zgładzić, pozabijać wiele osób, zwierząt» Wytracono całą… … Słownik języka polskiego
wytrącić — dk VIa, wytrącićcę, wytrącićcisz, wytrącićtrąć, wytrącićcił, wytrącićcony wytrącać ndk I, wytrącićam, wytrącićasz, wytrącićają, wytrącićaj, wytrącićał, wytrącićany 1. «trąciwszy wyrzucić, usunąć skądś, sprawić, że coś wypadnie» Wytrącić komuś… … Słownik języka polskiego
grać — ndk I, gram, grasz, grają, graj, grał, grany 1. «brać udział w grach towarzyskich, sportowych lub hazardowych» Grać w berka, w chowanego, w ciuciubabkę, w kotka i myszkę. Grać w bilard, w domino, w loteryjkę, w warcaby. Grać w koszykówkę, w… … Słownik języka polskiego
niecierpliwić — ndk VIa, niecierpliwićwię, niecierpliwićwisz, niecierpliwićliw, niecierpliwićwił, niecierpliwićwiony «doprowadzać kogoś do utraty cierpliwości, wywoływać zniecierpliwienie; wytrącać z równowagi, denerwować, drażnić» Niecierpliwił ją swoim… … Słownik języka polskiego