-
1 wystrzelić
wystrzelić z (G) schießen (aus D);wystrzelić w górę v/i emporschießen -
2 wystrzelić
vt, vi pfeinen Schuss abgeben, abschießen -
3 wystrzelić
1. (-ę, -isz); vb; od wystrzeliwać 2. vi perf(z karabinu, pistoletu) to fire* * *pf.zob. wystrzeliwać.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wystrzelić
-
4 wystrzelić
wystrzelić [vɨstʃɛliʨ̑], wystrzeliwać [vɨstʃɛlivaʨ̑]perf,I. vi1) ( strzelić z broni palnej) schießen, einen Schuss abgeben2) ( wznieść się w górę) iskry: in die Höhe schießen, stiebenII. vt -
5 wystrzelić
глаг.• бросать• бросить• выстрелить• запустить• извергать• кидать• кинуть• метать• метнуть• стрелять* * *wystrzel|ić%1, \wystrzelićony сов. 1. выстрелить;2. (rakietę itp.) запустить+1. strzelić
\wystrzelićł płomień взвилось пламя
* * *I wystrzelony сов.1) вы́стрелить2) (rakietę itp.) запусти́тьSyn:strzelić 1)II сов.взви́ться, взмытьwystrzelił płomień — взвило́сь пла́мя
-
6 wystrzelić
1. décocher2. lancer3. pousser4. tirer -
7 wystrzelić
1 buinneán 2 gob -
8 wystrzelić
[вистшелічь]v.dkвистрелити, вистрілити -
9 wystrzelić
цягнуцьштурхаць -
10 wystrzelić
цягнуцьштурхаць -
11 wystrzelić
вистрелити -
12 wystrzelić
barilin -
13 wystrzelić na wiwat
салютова́ть вы́стрелом, вы́стрелить в во́здух ( в знак салюта) -
14 wystrzelić drzwi
выстрелить дверейOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wystrzelić drzwi
-
15 wystrzelić pocisk
выстрелить снарядOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wystrzelić pocisk
-
16 nabić w armatę i wystrzelić
шутл. вы́красить и вы́бросить -
17 wystrzel|ić1
pf — wystrzel|iwać2 impf Ⅰ vt 1. (z broni) to fire, to shoot- wystrzelić do kogoś to fire a. shoot at sb- wystrzelić na wiwat to fire a salute- wystrzelić z pistoletu/z karabinu maszynowego to fire a. shoot a gun a. pistol/machine gun- wystrzelić z łuku/z procy to shoot a bow/sling (shot)2. (wysłać w kosmos) to launch- wystrzelić rakietę/satelitę to launch a rocket/satelliteⅡ vi (o broni palnej) to fire; (o pocisku) to shoot out- pistolet wystrzelił the gun a. pistol fired- pocisk wystrzelił z wyrzutni the missile shot out of the launcherThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wystrzel|ić1
-
18 wystrzeliwać
1. (-uję, -ujesz); perf wystrzelić; vt(strzałę, pocisk) to shoot; ( rakietę) to launch2. vi( z broni palnej) to fire, to shoot; (o rakiecie, iskrach) to shoot; ( o broni) to fire* * *ipf.- wuję -wujesz, - wuj1. (= pozabijać) shoot (dead).2. (= strzelając, zużyć amunicję) use up all one's ammunition.3. (= strzelać z broni palnej) fire, shoot; wystrzelić rakietę launch a rocket.4. (= wznosić się w górę) soar, rise.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wystrzeliwać
-
19 armata
сущ.• орудие• пушка* * *armat|a♀ пушка;● nabić w \armataę i wystrzelić шутл. выкрасить и выбросить
+ działo* * *жпу́шкаSyn: -
20 kosmiczny
прил.• космический* * *kosmiczn|y\kosmicznyi космический;przestrzeń \kosmicznya космическое пространство; loty \kosmicznye космические полёты; wystrzelić statek (pojazd) \kosmiczny запустить космический корабль
* * *косми́ческийprzestrzeń kosmiczna — косми́ческое простра́нство
loty kosmiczne — косми́ческие полёты
wystrzelić statek (pojazd) kosmiczny — запусти́ть косми́ческий кора́бль
См. также в других словарях:
wystrzelić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, wystrzelićlę, wystrzelićli, wystrzelićlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oddać strzał; strzelić, wypalić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wystrzelić z pistoletu, karabinu, armaty. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wystrzelić — dk VIa, wystrzelićlę, wystrzelićlisz, wystrzelićstrzel, wystrzelićlił, wystrzelićlony wystrzelać ndk a. dk I, wystrzelićam, wystrzelićasz, wystrzelićają, wystrzelićaj, wystrzelićał, wystrzelićany, wystrzeliwać ndk VIIIb, wystrzelićwuję,… … Słownik języka polskiego
wystrzelić — Nabić w armatę i wystrzelić zob. armata … Słownik frazeologiczny
armata — pot. Nabić w armatę i wystrzelić «o kimś, z kogo nie ma żadnego pożytku lub o czymś nienadającym się do niczego»: Nie, no ją to tylko nabić w armatę i wystrzelić, o co poprosisz, to nie i nie, ciągle pretensje i fochy. Roz tel 2002. Wytoczyć… … Słownik frazeologiczny
wywalić — dk VIa, wywalićlę, wywalićlisz, wywalićwal, wywalićlił, wywalićlony wywalać ndk I, wywalićam, wywalićasz, wywalićają, wywalićaj, wywalićał, wywalićany 1. pot. «wyrzucić, wysypać coś skądś; usunąć kogoś; wystawić, wysunąć coś na zewnątrz czegoś»… … Słownik języka polskiego
nabić — pot. Nabić kogoś w butelkę «oszukać kogoś»: Ja krzywdy nikomu nie zrobię, będę dla was jak rodzony ojciec, ale nabić się w butelkę nie dam. T. Dołęga Mostowicz, Kariera. Mieć kieszenie nabite złotem zob. złoto 4. Nabić kieszenie, kabzę zob.… … Słownik frazeologiczny
nabijać — pot. Nabić kogoś w butelkę «oszukać kogoś»: Ja krzywdy nikomu nie zrobię, będę dla was jak rodzony ojciec, ale nabić się w butelkę nie dam. T. Dołęga Mostowicz, Kariera. Mieć kieszenie nabite złotem zob. złoto 4. Nabić kieszenie, kabzę zob.… … Słownik frazeologiczny
armata — ż IV, CMs. armataacie; lm D. armataat «broń artyleryjska o długiej lufie, odznaczająca się dużą donośnością i dużą prędkością pocisku, przy płaskim torze jego lotu; stosowana w walce naziemnej, morskiej i powietrznej; działo» Armata czołgowa,… … Słownik języka polskiego
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
dwustrzałowy — «o ręcznej broni palnej: taki, którym można wystrzelić dwa strzały bez powtórnego nabijania» Dwustrzałowy pistolet … Słownik języka polskiego
nabić — dk Xa, nabićbiję, nabićbijesz, nabićbij, nabićbił, nabićbity nabijać ndk I, nabićam, nabićasz, nabićają, nabićaj, nabićał, nabićany 1. «zadać komu wiele razów, uderzyć kogo wiele razy; stłuc, zbić» Tak cię nabiję, że popamiętasz. Nabili go tak,… … Słownik języka polskiego
