wysokość

См. также в других словарях:

• wysokość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lm M. wysokośćści {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wymiar jakiegoś obiektu liczony od jego podstawy w kierunku pionowym do wierzchołka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wysokość domu, drzewa,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wysokość — ż V, DCMs. wysokośćści; lm MD. wysokośćści 1. «wymiar czegoś liczony od podstawy w górę, w kierunku pionowym do wierzchołka, do górnej płaszczyzny, krawędzi» Wysokość pokoju, okna, stołu, szafy, kolumny. Hala o wysokości dwóch pięter. Dom ma… …   Słownik języka polskiego

• wysokość — Stanąć na wysokości zadania zob. zadanie 2 …   Słownik frazeologiczny

• wysokosc nieokreslona — польск. [высо/косьць неокресьлё/на] неопределенная высота (звука); соч. Пендерецкого …   Словарь иностранных музыкальных терминов

• wasza [jego, jej] wysokość — {{/stl 13}}{{stl 7}} oficjalny zwrot adresatywny używany w stosunku do królów i książąt {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wytracić — dk VIa, wytracićcę, wytracićcisz, wytracićtrać, wytracićcił, wytracićcony wytracać ndk I, wytracićam, wytracićasz, wytracićają, wytracićaj, wytracićał, wytracićany, książk. «zniszczyć, zgładzić, pozabijać wiele osób, zwierząt» Wytracono całą… …   Słownik języka polskiego

• względny — względnyni 1. «zależny od różnych względów, ujmowany w rozmaitych relacjach; relatywny» Względna wartość czegoś. Względna ocena czegoś, opinia o czymś. Wielkość względna. ∆ fiz. Ruch względny, prędkość względna «ruch, prędkość rozpatrywane w… …   Słownik języka polskiego

• kłąb — m IV, D. kłębu, Ms. kłębie; lm M. kłęby 1. «coś poplątanego, mającego kulisty kształt; skłębiona masa, splot» Kłąb nici, sznurka. Kłęby śmieci. Kłęby chmur, kurzu, pary. Dym, para bucha kłębami. Puszczać kłęby dymu (z fajki). Zbijać się w kłęby.… …   Słownik języka polskiego

• nabrać — dk IX, nabraćbiorę, nabraćbierzesz, nabraćbierz, nabraćbrał, nabraćbrany nabierać ndk I, nabraćam, nabraćasz, nabraćają, nabraćaj, nabraćał, nabraćany 1. «ująć, chwycić coś na co lub w co; zagarnąć, zaczerpnąć» Nabrać wody do wiadra. Nabrać zupy… …   Słownik języka polskiego

• poziom — m IV, D. u, Ms. poziommie; lm M. y 1. «położenie, wysokość płaszczyzny prostopadłej w stosunku do pionu w danym miejscu» Poziom cieczy w zbiorniku. Wysoki, niski poziom wody w jeziorze. Opadł, podniósł się poziom wody w rzece. ∆ Poziom morza… …   Słownik języka polskiego

• pułap — m IV, D. u, Ms. pułappie; lm M. y 1. «w drewnianym stropie belkowym: pokład z desek przymocowany pod belkami; podsufitka; potocznie: drewniany strop albo sufit» Ktoś, coś sięga do pułapu. ∆ Ślepy pułap «w drewnianym stropie belkowym: wewnętrzna… …   Słownik języka polskiego