-
1 wysadzić (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wysadzić (się)
-
2 wysa|dzić
pf — wysa|dzać impf Ⅰ vt 1. (dowieźć) to drop [sb] off, to drop off, to put [sb] down, to put down [pasażera]- wysadzić kogoś na brzeg/na ląd to put sb down on the shore2. (wystawić) to put [sth] out, to put out [głowę, rękę] 3. (wyłamać) to force- wysadzić bramę/drzwi z zawiasów to force a. take the gate/door off the hinges4. (zburzyć) to blow [sth] up, to blow up- wysadzać coś w powietrze to blow sth up5. (obsadzić) to plant [sadzonki] 6. książk. (ozdobić) to set- broszka wysadzana drogimi kamieniami a brooch set with precious stonesⅡ wysadzić się — wysadzać się 1. (zabić się) to blow oneself up- terrorysta wysadził się w powietrze the terrorist blew himself up2. pot. (wykosztować się) to splash out pot.- wysadzić się na wesele córki to spend a fortune on one’s daughter’s weddingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wysa|dzić
-
3 wysadzać
impf ⇒ wysadzić* * *( z samochodu) to drop (off); ( ze statku) to disembark; ( dziecko) to put on the potty; ( wysadzać w powietrze) to blow up* * *ipf.1. ( z pojazdu) drop l. let off.2. (= wysuwać) put sth out.3. (= wyłamywać) push out.4. (= niszczyć wybuchem) blow up, explode; wysadzić coś w powietrze blow off l. out l. up, blast.5. ogr. plant out.6. (= inkrustować biżuterię) set sth with precious stones.ipf.1. (= powodować wybuch) explode, blow up.2. pot. (= robić coś na pokaz) show off, splurge, go all out for.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wysadzać
-
4 powietrze
-ana (wolnym) powietrzu — in the open air, outdoors
* * *n.air, atmosphere; ruch l. obieg powietrza air flow; na wolnym powietrzu outdoors, in the open air; teatr na wolnym powietrzu open-air theater; sporty na wolnym powietrzu outdoor sports; rozpłynąć się w powietrzu vanish into thin air; pocisk powietrze-powietrze wojsk. air-to-air missile; żyć powietrzem przen. live on air; coś wisi w powietrzu sth is in the wind l. air; wisieć w powietrzu (o kwestii, pytaniu) loom up; wisieć w powietrzu ( o ptakach) hover; unosić się w powietrzu, float; w powietrzu in midair; traktować kogoś jak powietrze cut sb dead, look through sb; spuszczać powietrze let down; wysadzić w powietrze blow up; most wyleciał w powietrze bridge was blown up; wzbijać się w powietrze take to the air, take off; wypuszczać powietrze exhale; przenoszony przez powietrze airborne; zaczerpnąć świeżego powietrza take a breath of fresh air; odświeżacz powietrza air freshener; wilgotność powietrza meteor. air humidity; powietrze ciekłe chem. liquid air.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powietrze
-
5 powietrz|e
n sgt 1. (mieszanina gazów) air- czyste/rześkie/przejrzyste powietrze clean/crisp/clear air- rozrzedzone górskie powietrze the rarefied mountain air- masy gorącego powietrza masses of hot air- zimne powietrze napływające z północy cold air coming in from the North- nabrać łyk powietrza to breathe in a gulp of air- z trudem chwytać ustami powietrze to be gasping for air- powietrze stało martwe the air was motionless- (świeże) powietrze fresh air- na (świeżym) powietrzu in the fresh air- wpuścić trochę świeżego powietrza to let in some fresh air- zaczerpnąć (świeżego) powietrza to get some fresh air- wyjść na (świeże) powietrze to go outside- na wolnym a. otwartym powietrzu in the open air- zabawy na wolnym a. świeżym powietrzu outdoor games- teatr na otwartym powietrzu an open-air theatre- wypuścić powietrze z koła/balonu to let the air out of a wheel/balloon- z koła zeszło powietrze the wheel went flat- zeszło z niego powietrze przen. he ran out of steam- traktować kogoś jak powietrze to ignore sb, to treat sb as if they didn’t exist- to jest mi potrzebne jak powietrze I can’t live without it2. (przestrzeń ponad ziemią) air- unosić się w powietrzu to float in the air- wzbić się a. wznieść się w powietrze to rise up into the air- strzelać w powietrze to fire in(to) the air- bombardować coś z powietrza to bomb sth from the air- złapać coś w powietrzu to catch sth in the air- fiknąć kozła w powietrzu to turn a somersault in mid-air- wysadzić coś w powietrze to blow sth up [budynek, skałę]- wylecieć w powietrze [budynek] to blow up- coś wisi w powietrzu przen. there’s something in the air- deszcz wisi w powietrzu there’s rain in the air■ morowe powietrze przest. plague- unikać kogoś/czegoś jak morowego powietrza to avoid sb/sth like the plague- zepsuć powietrze euf. to break windThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powietrz|e
-
6 wyrzu|cić
pf — wyrzu|cać2 impf vt 1. (pozbyć się) to throw [sth] away a. out, to throw away a. out- wyrzucać śmieci to take out the rubbish GB a. garbage US, to take the rubbish GB a. garbage US out- wyrzucać śmieci do kosza to throw litter into a bin GB- wyrzucić stare ubrania/meble to get rid of some old clothes/furniture2. pot. (wysadzić) to drop [sb] off, to drop off [pasażera] 3. przen. to throw [sb] away, to throw away, to expel- wyrzucić kogoś z pracy/ze szkoły to fire sb (from work)/to expel sb (from school)- wyrzucić kogoś z domu to throw [sb] out [członka rodziny, gościa]■ wyrzucać pieniądze pot. to pour money down the drainThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyrzu|cić
См. также в других словарях:
wysadzić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wysadzać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wysadzać się – wysadzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zabić się przez doprowadzenie do wybuchu czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chłopcy bawili się na poligonie amunicją i bywało, że wysadzali się w powietrze. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wysadzić — dk VIa, wysadzićdzę, wysadzićdzisz, wysadzićsadź, wysadzićdził, wysadzićdzony wysadzać ndk I, wysadzićam, wysadzićasz, wysadzićają, wysadzićaj, wysadzićał, wysadzićany 1. «dowiózłszy kogoś środkiem lokomocji do pewnego miejsca dać, pozwolić,… … Słownik języka polskiego
wysadzić — kogoś z siodła «usunąć kogoś ze stanowiska, pozbawić pozycji, znaczenia»: Od doktora Jagódki zależało w Instytucie wiele, a zwłaszcza sprawy personalne, i jeżeli nie mógł wysadzić z siodła swego przełożonego, profesora Tubalnego, bo ten cieszył… … Słownik frazeologiczny
wysadzać — Wysadzić kogoś z siodła «usunąć kogoś ze stanowiska, pozbawić pozycji, znaczenia»: Od doktora Jagódki zależało w Instytucie wiele, a zwłaszcza sprawy personalne, i jeżeli nie mógł wysadzić z siodła swego przełożonego, profesora Tubalnego, bo ten… … Słownik frazeologiczny
wybić — dk Xa, wybićbiję, wybićbijesz, wybićbij, wybićbił, wybićbity wybijać ndk I, wybićam, wybićasz, wybićają, wybićaj, wybićał, wybićany 1. «uderzeniem spowodować wypadnięcie czegoś; wypchnąć, wysadzić, wytłuc, wytrącić coś» Wybić szybę. Wybić dno… … Słownik języka polskiego
siodło — n III, Ms. siodłodle; lm D. siodłodeł 1. «siedzenie ze skóry i włosia, wkładane na grzbiet konia do jazdy wierzchem» Wskoczyć na siodło. Zachwiać się w siodle. Poprawić się, umieścić się w siodle, na siodle. Wysadzić jeźdźca z siodła. ∆ Koń pod… … Słownik języka polskiego
siodło — 1. Siedzieć mocno w siodle «czuć się pewnie na jakimś stanowisku, mieć ugruntowaną, mocną pozycję»: (...) nie ośmielą się nigdy podnieść przeciwko niej ręki, jak długo siedzi ona mocno w siodle. G. Herling Grudziński, Inny. 2. Wysadzić kogoś z… … Słownik frazeologiczny
wysadzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wysadzaćam, wysadzaća, wysadzaćają, wysadzaćany {{/stl 8}}– wysadzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wysadzaćdzę, wysadzaćdzi, wysadzaćsadź, wysadzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drzwi — blp, D. drzwi «ruchome zamknięcie otworu wejściowego do budynku lub jakiegoś wnętrza; sam ten otwór» Drzwi boczne, główne. Drzwi wejściowe, kuchenne. Drzwi do pokoju, do holu, do gabinetu. Drzwi od szafy, od kuchni, od pokoju. Drzwi na schody, na … Słownik języka polskiego
wytłuc — dk XI, wytłuctłukę, wytłuctłuczesz, wytłuctłucz, wytłuctłukł, wytłuctłuczony, wytłuctłukłszy rzad. wytłukiwać ndk VIIIb, wytłuckuję, wytłuckujesz, wytłuckuj, wytłuciwał, wytłuciwany 1. «uderzeniem wypchnąć, wysadzić skądś, wybić» Wytłuc szybę… … Słownik języka polskiego