-
1 выбрасывать
глаг.• kłaść• nakryć• odrzucać• odrzucić• pokładać• powalić• układać• wydalać• wydalić• wyganiać• wygnać• wyjąć• wymiotować• wypędzać• wypędzić• wyrzucać• wyrzucić• wyznaczyć• zarzucać• zwracać* * *wyrzucać, wywalać -
2 выкидывать
глаг.• dorzucać• miotać• nitkować• odrzucać• rzucać• wrzucać• wyrzucać• zrzucać* * * -
3 выгонять
глаг.• wydalać• wydalić• wyganiać• wygnać• wypierać• wypędzać• wypędzić• wyrzucać• wysiedlać• zwracać* * *przeganiać, przepędzać, wylewać разг., wyganiać, wypędzać, wypraszać, wywalać -
4 выселять
глаг.• eksmitować• rugować• wydalać• wydalić• wykwaterować• wykwaterowywać• wyrzucać• wysiedlać* * * -
5 вытеснять
глаг.• przemieszczać• przemieścić• przenieść• przenosić• przesiedlać• przestawiać• przestawić• przesuwać• rugować• wypierać• wyprzeć• wypędzać• wyrugować• wyrzucać* * *rugować, wypierać -
6 освобождать
глаг.• doręczać• dymisjonować• dyspensować• emancypować• oddalić• odprawiać• odrzucać• opuszczać• oswabadzać• oswobadzać• oswobodzić• porzucać• porzucić• rozkiełznać• rozkuć• rozluźniać• rozpętać• rozładować• usamowolniać• uwalniać• uwolnić• uwłaszczać• wybawiać• wyemancypować• wypuścić• wyrzucać• wyswobodzić• wyzwalać• wyzwolić• zwalniać• zwolnić* * *(от должности и т. п.) odsuwać, oswobadzać, uwalniać, wyzwalać, zwalniać -
7 отбрасывать
глаг.• odpierać• odpychać• odrzucać• odrzucić• rzucać• wypierać• wyrzucać* * *odrzucać, odtrącać -
8 отклонять
глаг.• chylić• deklinować• odchylać• odpierać• odprawiać• odpychać• odrzucać• odrzucić• uchylać• wyrzucać• zbaczać• zboczyć• zwalniać* * *odchylać, oddalać юр., odrzucać, uchylać, utrącać разг. -
9 сбрасывать
глаг.• ciskać• dorzucać• miotać• nitkować• oddać• przewrócić• rzucać• rzucić• układać• wrzucać• wyrzucać• wyzerowywać• zarzucać• zrzucać• zrzucić* * *strącać, zrzucać -
10 скидывать
глаг.• dorzucać• miotać• nitkować• przewrócić• rzucać• rzucić• wrzucać• wyrzucać• zrzucać• zrzucić* * * -
11 стрелять
глаг.• filmować• nakręcić• odpalać• postrzelać• przestrzeliwać• przestrzelić• rozstrzelać• strzelać• strzelić• upolować• wyrzucać• wystrzelić• zastrzelić* * *pukać, strzelać, ( boleć) strzykać, walić -
12 увольнять
глаг.• dymisjonować• odprawiać• odrzucać• uwalniać• uwolnić• wydalać• wypuścić• wyrzucać• zwalniać• zwolnić• zwracać* * *( с работы) oddalać, odprawiać, odwoływać, wydalać, zwalniać -
13 выселить
глаг.• eksmitować• wykwaterować• wyrugować• wyrzucać• wysiedlić -
14 вытащить
глаг.• odrywać• pociągać• przeciągać• szarpać• wyciągnąć• wydostać• wyjąć• wyrzucać• wytaszczyć -
15 извергать
глаг.• buchać• tryskać• usuwać• wydalać• wydalić• wyjąć• wymiotować• wyrzucać• wyrzucić• wystrzelić• wytryskać• wytryskiwać• zwracać• zwymiotować -
16 изгонять
глаг.• eksmitować• usuwać• wydalać• wydalić• wyganiać• wygnać• wykwaterować• wypędzać• wypędzić• wyrzucać• wyrzucić• wysiedlać• wyświecać -
17 изрыгать
глаг.• buchać• rzygać• wymiotować• wyrzucać• zwracać• zwymiotować
См. также в других словарях:
wyrzucać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyrzucaćam, wyrzucaća, wyrzucaćają, wyrzucaćany {{/stl 8}}– wyrzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyrzucaćcę, wyrzucaćci, wyrzucaćrzuć, wyrzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrzucać — 1. Wyrzucać (coś) z siebie «wypowiadać, wykrzykiwać coś, zwykle szybko»: Rozmowa okazała się niemożliwa, więc tylko podniosłam rękę i pogłaskałam krótkie kręcone włosy. Jednak dziewczyna pod wpływem mojego gestu zwinęła się nagle jak w spazmie… … Słownik frazeologiczny
wyrzucać — ndk I, wyrzucaćam, wyrzucaćasz, wyrzucaćają, wyrzucaćaj, wyrzucaćał, wyrzucaćany 1. forma ndk czas. wyrzucić (p.) 2. «robić komuś wyrzuty, wymówki z jakiegoś powodu; wytykać coś» Wyrzucać komuś lenistwo, opieszałość. Wyrzucać sobie brak… … Słownik języka polskiego
wyrzucać – wyrzucić pieniądze w błoto — {{/stl 13}}{{stl 7}} wydawać pieniądze bez przemyślenia, na rzeczy zbędne, nieprzynoszące zakładanych korzyści; marnotrawić pieniądze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kupując to, wyrzucimy pieniądze w błoto. Ktoś nie wygląda na człowieka lubiącego wyrzucać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrzucać – wyrzucić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}poza nawias [za burtę] {{/stl 13}}{{stl 7}} wyłączać kogoś z jakiejś społeczności, pozbawiać kogoś jego praw, znaczenia i możliwości działania w danej grupie; odosabniać, izolować kogoś : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrzucać – wyrzucić [wywalać – wywalić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na bruk {{/stl 13}}{{stl 7}} wyrzucić kogoś z pracy, pozbawić kogoś pracy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nowy właściciel wyrzucił na bruk połowę załogi. Co dzień wyrzucano kogoś na bruk. Za pijaństwo wywalono go na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrzucać w błoto — Wydawać pieniąze w głupi sposób lub na próżno Eng. To spend money foolishly or unnecessarily … Słownik Polskiego slangu
wyrzucić — 1. Wyrzucać (coś) z siebie «wypowiadać, wykrzykiwać coś, zwykle szybko»: Rozmowa okazała się niemożliwa, więc tylko podniosłam rękę i pogłaskałam krótkie kręcone włosy. Jednak dziewczyna pod wpływem mojego gestu zwinęła się nagle jak w spazmie… … Słownik frazeologiczny
wyrzucić — dk VIa, wyrzucićcę, wyrzucićcisz, wyrzucićrzuć, wyrzucićcił, wyrzucićcony wyrzucać ndk I, wyrzucićam, wyrzucićasz, wyrzucićają, wyrzucićaj, wyrzucićał, wyrzucićany 1. «rzuciwszy spowodować ruch czegoś w jakimś kierunku, cisnąć gdzieś; usunąć,… … Słownik języka polskiego
pluć — ndk Xa, pluję, plujesz, pluj, pluł plunąć dk Vb, plućnę, plućniesz, pluń, plućnął, plućnęła, plućnęli «wyrzucać z ust ślinę albo flegmę» Nie pluć na podłogę. Pluć przez zęby. Plunąć komuś w oczy. ∆ Pluć krwią «wypluwać z plwociną krew» ◊ pot.… … Słownik języka polskiego
rzygać — ndk I, rzygaćam, rzygaćasz, rzygaćają, rzygaćaj, rzygaćał rzygnąć dk Va, rzygaćnę, rzygaćniesz, rzygaćnij, rzygaćnął, rzygaćnęła, rzygaćnęli, rzygaćnąwszy, posp. «wyrzucać zawartość żołądka przez przełyk i jamę ustną na zewnątrz; wymiotować, mieć … Słownik języka polskiego