wyruszać

См. также в других словарях:

• wyruszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyruszaćam, wyruszaća, wyruszaćają {{/stl 8}}– wyruszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wyruszaćszę, wyruszaćszy {{/stl 8}}{{stl 7}} wychodzić, wyjeżdżać skądś z zamiarem odbycia dłuższej podróży, wycieczki; udawać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rada — w radę «po naradzeniu się»: (...) rada w radę ustalili, że trzeba wysłać kogoś na zwiady. Ale że nikt nie chciał wyruszać w taką długą podróż, więc ciągnięto losy. M. Wojtyszko, Bromba …   Słownik frazeologiczny

• harc — m II, D. u; lm M. e, D. ów 1. zwykle w lm «psotna, swawolna zabawa, dokazywanie; gonitwy, skoki, popisy zręczności, zwłaszcza w jeździe konnej» Wyprawiać dzikie harce. Urządzać konne harce. 2. hist. «od średniowiecza do XVII w.: walka… …   Słownik języka polskiego

• iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

• odchodzić — ndk VIa, odchodzićdzę, odchodzićdzisz, odchodzićchodź, odchodzićdził odejść dk XI, odejdę, odejdziesz, odejdź, odszedł, odeszła, odeszli, odszedłszy 1. «idąc oddalać się, odsuwać się od kogoś, od czegoś, opuszczać jakieś miejsce» Odchodzić powoli …   Słownik języka polskiego

• puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… …   Słownik języka polskiego

• ruszać — ndk I, ruszaćam, ruszaćasz, ruszaćają, ruszaćaj, ruszaćał, ruszaćany ruszyć dk VIb, ruszaćszę, ruszaćszysz, rusz, ruszaćszył, ruszaćszony 1. «zaczynać się posuwać w jakimś kierunku; zaczynać iść, jechać dokądś; wyruszać» Konie ruszyły kłusem.… …   Słownik języka polskiego

• wyruszyć — dk VIb, wyruszyćszę, wyruszyćszysz, wyruszyćrusz, wyruszyćszył wyruszać ndk I, wyruszyćam, wyruszyćasz, wyruszyćają, wyruszyćaj, wyruszyćał «udać się w drogę dokądś, rozpocząć podróż (wędrówkę, jazdę); opuścić jakieś miejsce udając się dokądś»… …   Słownik języka polskiego

• harc — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} w dawnych wiekach: pojedynek rycerzy z nieprzyjacielskich wojsk, staczany przed rozpoczęciem bitwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyruszać, wychodzić na harc. Stanąć do… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• jechać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IXg, jadę, jedzie, jedź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszać się na lądzie za pomocą środków lokomocji, także sprzętu sportowego (np. nart), lub zwierząt; także: zmieniać miejsce …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• odchodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, odchodzićdzę, odchodzićdzi, odchodzićchodź {{/stl 8}}– odejść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, odchodzićjdę, odchodzićjdzie, odejdź, odszedł, odeszła, odeszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień