wyrazy

См. также в других словарях:

• łykać wyrazy [głoski, litery itp.] — {{/stl 13}}{{stl 33}}to samo co połykać – połknąć wyrazy [głoski, litery (wyraz, głoskę, literę) itp.]: Proszę pracować nad dykcją: łyka pani końcówki. {{/stl 33}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• połykać – połknąć wyrazy (wyraz) [głoski, litery (głoskę, literę) itp.] — {{/stl 13}}{{stl 33}} wymawiając, pisząc pośpiesznie, niestarannie, opuszczać mimowolnie wyrazy lub ich części, litery itd. :{{/stl 33}}{{stl 10}}Połknąć w pośpiechu końcówkę, głoskę, literę, wyraz. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyraz — m IV, D. u, Ms. wyrazzie; lm M. y 1. «znak językowy nazywający jednostkowy przedmiot materialny lub klasę jednorodnych przedmiotów materialnych, treści psychiczne, czynności, stany, cechy, wyrażający relacje między elementami rzeczywistości lub… …   Słownik języka polskiego

• łykać — Łykać, połykać, zjadać litery, wyrazy itp. «mówiąc, czytając opuszczać wyrazy lub ich części»: (...) zaczął szeptać gorączkowo pacierze. Połykał sylaby i całe wyrazy, lecz bał się przystanąć choćby na chwilę, gdyż wtedy zawiodłaby natychmiast… …   Słownik frazeologiczny

• bezakcentowy — ∆ jęz. Wyrazy bezakcentowe «wyrazy jednozgłoskowe, na które nie pada akcent» Wyrazy bezakcentowe są enklitykami, np. Chodź tu, przebacz mi …   Słownik języka polskiego

• na — 1. «przyimek o różnorodnych zastosowaniach składniowych i znaczeniowych, poprzedzający rzeczowniki lub inne wyrazy o funkcjach rzeczowników, także połączenia rzeczowników z liczebnikami lub same liczebniki» a) «tworzący wyrażenia oznaczające… …   Słownik języka polskiego

• nieliteracki — «nie będący dziełem literackim, nie zaliczany do literatury (pięknej)» ∆ Wyrazy, powiedzenia nieliterackie «wyrazy, powiedzenia należące do potocznej odmiany języka; także: wyrazy, powiedzenia gwarowe, środowiskowe» …   Słownik języka polskiego

• wyraz — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. wyrazzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciąg głosek lub liter stanowiący względnie samodzielny element języka, któremu przyporządkowane są określone znaczenie i funkcja …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• cudzysłów — m IV, D. cudzysłówłowu, Ms. cudzysłówłowie; lm M. cudzysłówłowy «znak graficzny w postaci dwóch par przecinków lub klinów, w które ujmuje się wyrazy, powiedzenia lub zdania cytowane, a także wyrazy i zwroty użyte przenośnie lub ironicznie w celu… …   Słownik języka polskiego

• dywiz — m IV, D. u, Ms. dywizzie; lm M. y druk. «znak graficzny w formie krótkiej, poziomej kreski, łączący lub dzielący wyrazy; kreska, łącznik, znak przeniesienia» Wyrazy eks król, eks wojskowy pisze się z dywizem. ‹niem. z łac.› …   Słownik języka polskiego

• łykać — ndk I, łykaćam, łykaćasz, łykaćają, łykaćaj, łykaćał, łykaćany łyknąć dk Va, łykaćnę, łykaćniesz, łykaćnij, łykaćnęła, łykaćnęli, łykaćnięty, łykaćnąwszy 1. «przesuwać pokarm, płyn, ślinę z jamy ustnej do żołądka za pomocą ruchu mięśni krtani i… …   Słownik języka polskiego