-
1 erklären
1. vt
wyjaśni(a)ć; objaśni(a)ć; ( aussagen) oświadczać; ( kundmachen) ogłaszać2. vrfür etw erklä́ren — uzna(wa)ć za coś
sich einverstanden erklä́ren — wyrazić zgodę
См. также в других словарях:
wyrazić — dk VIa, wyrazićrażę, wyrazićzisz, wyrazićraź, wyrazićził, wyrazićrażony wyrażać ndk I, wyrazićam, wyrazićasz, wyrazićają, wyrazićaj, wyrazićał, wyrazićany 1. «ująć coś w słowa, wypowiedzieć coś (ustnie lub na piśmie) wyjawić słowami; powiedzieć»… … Słownik języka polskiego
Mieczysław Jagielski — Member of the Politburo of the Polish United Workers Party In office December 1971 – July 1981 Prime Minister Piotr Jaroszewicz, Edward Babiuch, Józef Pińkowski, Wojciech Jaruzelski … Wikipedia
delegatura — ż IV, CMs. delegaturaurze; lm D. delegaturaur 1. «przedstawicielstwo działające z czyjegoś ramienia, placówka reprezentująca czyjeś interesy; siedziba, urząd delegata» Delegatura zagranicznych armatorów w porcie. Delegatura rządu. 2. «delegowanie … Słownik języka polskiego
podpis — m IV, D. u, Ms. podpissie; lm M. y 1. «nazwisko (imię), rzadziej godło, inicjały, napisane zwykle własnoręcznie» Czytelny, własnoręczny, zamaszysty podpis. Podpis na dokumencie. Podpis pod aktem, pod deklaracją, pod oświadczeniem. Podrobić,… … Słownik języka polskiego
przyznać — dk I, przyznaćznam, przyznaćznasz, przyznaćznają, przyznaćznaj, przyznaćznał, przyznaćznany przyznawać ndk IX, przyznaćznaję, przyznaćznajesz, przyznaćwaj, przyznaćwał, przyznaćwany 1. «uznać coś za słuszne, uznać czyjąś rację; zgodzić się z… … Słownik języka polskiego
zaakceptować — dk IV, zaakceptowaćtuję, zaakceptowaćtujesz, zaakceptowaćtuj, zaakceptowaćował, zaakceptowaćowany «wyrazić zgodę na coś, potwierdzić coś, uznać za słuszne; przyjąć, zaaprobować» Zaakceptować projekt. Zaakceptowano przedłożony plan. Sztuka… … Słownik języka polskiego
zgoda — ż IV, CMs. zgodzie, blm 1. «stan, w którym nie ma zatargów, kłótni, konfliktów; harmonia, pogodzenie się, pojednanie, porozumienie» Braterska zgoda. Żyć w zgodzie z kimś. Podać rękę na zgodę. Był skłonny do zgody. W domu zapanowała nareszcie… … Słownik języka polskiego
zgoda — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. zgodzie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan charakteryzujący się brakiem konfliktów, zatargów, spięć, kłótni; harmonia, jedność, pojednanie, porozumienie : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wiedzieć — 1. Kto (go, ich itp.) wie; Bóg (jeden, jedyny) wie; Bóg raczy wiedzieć; pot. czort, licho (go, ją, ich itp.) wie; diabli (go, ich, je itp.) wiedzą; diabeł wie; cholera (go, ich itp.) wie «słowa wyrażające różne wątpliwości»: – Do kościoła chodzi? … Słownik frazeologiczny
niech — «partykuła będąca częścią składową form opisowych trybu rozkazującego w 3. osobie lp i lm, rzadziej w 1. osobie lp» Niech państwo wejdą. Niech pan pozwoli. Niech dzieci będą grzeczne. Niech już będzie zgoda. Niech on natychmiast wyjdzie. ∆ Niech… … Słownik języka polskiego
pocałować — dk IV, pocałowaćłuję, pocałowaćłujesz, pocałowaćłuj, pocałowaćował, pocałowaćowany «złożyć pocałunek; ucałować» Pocałować czule, delikatnie, mocno, namiętnie, nieśmiało, serdecznie, ze czcią. Pocałować kogoś po ojcowsku, po siostrzanemu, z… … Słownik języka polskiego