-
1 śmiech
m (G śmiechu) 1. (wyrażanie radości) laugh, laughter- pusty śmiech inane laughter- zaraźliwy śmiech infectious laughter- gorzki śmiech książk. a bitter laugh- śmiech przez łzy laughing through one’s tears- wybuch a. salwa śmiechu a burst a. peal of laughter- dusić się ze śmiechu a. od śmiechu to choke with laughter- pękać ze śmiechu to laugh till one’s sides ache- umierać a. konać ze śmiechu to die laughing a. of laughter- wybuchnąć śmiechem to burst out laughing- ryczeć ze śmiechu to roar with laughter- zwijać a. skręcać się ze śmiechu to be in convulsions- tubalny śmiech a hearty laugh- wzbudzić a. wywołać śmiech to get a. raise a laugh- zrobić coś dla śmiechu to do sth for a laugh- śmiech radości a laugh of joy- jego wypowiedź przywitano śmiechem his speech was greeted with laughter- sala trzęsła się od głośnego śmiechu the hall shook with loud laughter- cokolwiek powiedział, to zaraz wszyscy w śmiech everybody burst out laughing at every word he said- moje uwagi zbyła śmiechem she laughed off my remarks- tak tylko powiedziałem, do śmiechu I just said that for a laugh- nie będzie mu do śmiechu, gdy się dowie he’ll be laughing on the other side of his face when he finds out- nie mogłem się powstrzymać od śmiechu I couldn’t keep a straight face- trząsł się od z trudem powstrzymywanego śmiechu he was shaking with suppressed laughter2. (drwina) mockery, ridicule- narazić się na czyjś śmiech to be held up to ridicule3. przen. (głos zwierząt) laugh■ śmiechu warte [cena, ilość] derisory- te wybory były śmiechu warte the election was a sham- wzdycha na jej widok, przewraca oczami, a to wszystko śmiechu warte he sighs when he sees her, rolls his eyes, and it’s all so pathetic- on kandyduje na prezydenta? śmiechu warte! he’s running for the presidency a. for president? that’s ridiculous!- śmiechu warta ta cała jego robota all his work is rubbish* * *-u; -y; mwybuchać (wybuchnąć perf) śmiechem — to burst out laughing
robić (zrobić perf) coś dla śmiechu — to do sth for a laugh
* * *milaughter; wybuch śmiechu burst of laughter; parskać śmiechem burst out laughing; pękać ze śmiechu laugh one's head off; sikać ze śmiechu pot. piss o.s. laughing; zanosić się śmiechem rock with laughter; zrobić coś dla śmiechu do sth for a laugh; zrywać boki ze śmiechu burst one's sides with laughter; śmiechu warte it's ludicrous!, that's a laugh!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > śmiech
-
2 buntowniczoś|ć
f sgt 1. (skłonność) rebelliousness; (wyrażanie niezgody) defiance- buntowniczość młodzieńczego wieku the rebelliousness of youth2. (w publikacji, działaniach) subversiveness, subversion- cenzura dopatrzyła się w utworze buntowniczości the censors considered the work to be subversiveThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > buntowniczoś|ć
-
3 mimi|ka
f sgt 1. (zmienny wyraz twarzy) facial expression, countenance C 2. (wyrażanie gestem) mimeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mimi|ka
-
4 sformułowa|nie
Ⅰ sv ⇒ sformułować Ⅱ n 1. (sposób wyrażenia) wording U, phrasing U; (przedstawienie myśli, teorii, prawa) formulation; (wyrażanie w słowach) articulation U- ogólnikowe/niejasne/staranne sformułowanie pytania the general/vague/careful wording a. phrasing of a question- wstępne sformułowanie teorii elektryczności a preliminary formulation of a theory of electricity2. (zwrot, wyrażenie) expression- posługiwać się a. operować dosadnymi sformułowaniami to use crude expressions- miał zastrzeżenia tylko do niektórych moich sformułowań he only had reservations about some of my statementsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sformułowa|nie
См. также в других словарях:
artykulacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. artykulacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wymawianie głosek; ruchy narządów mowy podczas wymawiania głosek {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ekspresja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrażanie czegoś, uzewnętrznianie myśli, przeżyć duchowych, uczuć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Forma, środki ekspresji. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mowa — 1. (Coś) odjęło komuś mowę, (coś) odebrało komuś mowę, głos; ktoś stracił mowę, głos a) «ktoś utracił zdolność mówienia wskutek choroby, urazu itp.»: Zakochany śpiewał pod jej oknem, a że Jadzia mieszkała na dziesiątym piętrze, po dwóch występach … Słownik frazeologiczny
ekspresja — ż I, DCMs. ekspresjasji, blm 1. «wyrażanie czegoś, zwłaszcza przeżyć wewnętrznych i uczuć» Formy, środki ekspresji. 2. «zdolność sugestywnego wyrażania uczuć i przeżyć w sztuce; siła wyrazu, wyrazistość» Ekspresja plastyczna. Ekspresja muzyków.… … Słownik języka polskiego
hiperbolizacja — ż I, DCMs. hiperbolizacjacji, blm «wyrażanie czegoś z przesadą, za pomocą hiperboli stylistycznej, posługiwanie się hiperbolą» Poetycka hiperbolizacja. Patos hiperbolizacji … Słownik języka polskiego
hura- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «w rzeczownikach: wskazujący na krzykliwość, powierzchowność, przesadne wyrażanie tego, co oznacza drugi człon złożenia; np. hurapatriotyzm, huraoptymizm; hurra » b) «w przymiotnikach: wskazujący na to, że… … Słownik języka polskiego
kondolencja — ż I, DCMs. kondolencjacji; lm D. kondolencjacji (kondolencjacyj) zwykle w lm «wyrazy współczucia składane komuś, zwykle z powodu śmierci bliskiej osoby; wyrażanie ubolewania, żalu» Składać komuś kondolencje. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
kontestacja — ż I, DCMs. kontestacjacji, blm «wyrażanie protestu, kwestionowanie czegoś, podawanie w wątpliwość; demonstrowanie, manifestowanie swojego sprzeciwu, zwłaszcza w kwestiach politycznych, religijnych, przejawiane często w twórczości literackiej,… … Słownik języka polskiego
ogródka — ż III, CMs. ogródkadce; lm D. ogródkadek daw. «wyrażanie myśli nie wprost, omownie, niejasno» dziś tylko w zwrotach: Mówić, powiedzieć itp. coś bez ogródek, rzad. bez ogródki «mówić, powiedzieć itp. coś wprost, wręcz, nazywając rzeczy po imieniu» … Słownik języka polskiego
pismo — n III, Ms. piśmie 1. blm «zespół znaków graficznych będących znakami dźwięków lub pojęć; ogół liter składających się na dany alfabet» Pismo maszynowe, ręczne. Krój, format, rodzaj pisma. Wynalazek pisma. ∆ Pismo alfabetyczne «pismo, w którym… … Słownik języka polskiego
śmiech — m III, D. u; lm M. y 1. «wyrażanie wesołości objawiające się ruchami mięśni twarzy i wydawaniem swoistego głosu; śmianie się» Donośny, radosny, serdeczny śmiech, Naturalny, zaraźliwy, wymuszony śmiech. Obraźliwy, nieszczery śmiech. Śmiech dziecka … Słownik języka polskiego