-
1 wypukły
adj* * *a.1. (= wystający) bulging, protruding.2. techn., opt. convex; soczewka wypukła convex lens.3. kąt wypukły geom. salient angle.4. druk. druk wypukły (= metoda drukarska) relief printing; (= wydruk) relief print.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypukły
-
2 wypukły
-
3 wypukły
-
4 wypukły
-
5 wypukły
-
6 wypukły
• convexSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > wypukły
-
7 wypukły
• convex• crowned -
8 wypukły
[випукли]adjвипуклий, опуклий -
9 wypukły
випуклий -
10 wypukły
1 kukób2 lukob3 lukom4 malukom -
11 wklęsło-wypukły
wklęsło-wypukły [fklɛw̃swɔvɨpukwɨ] adjsoczewka wklęsło-wypukła konkav-konvexe Linse f -
12 druk wypukły
• relief printing• typographical printing -
13 dwustronnie wypukły
• biconvex• convexo-convexSłownik polsko-angielski dla inżynierów > dwustronnie wypukły
-
14 kąt wypukły wielokąta
• salient angleSłownik polsko-angielski dla inżynierów > kąt wypukły wielokąta
-
15 łuk wypukły w przekroju podłużnym
• summitSłownik polsko-angielski dla inżynierów > łuk wypukły w przekroju podłużnym
-
16 prążek wypukły na tkaninie
• waleSłownik polsko-angielski dla inżynierów > prążek wypukły na tkaninie
-
17 profil łukowy płasko-wypukły
• flat-convex circular arc aerofoil sectionSłownik polsko-angielski dla inżynierów > profil łukowy płasko-wypukły
-
18 profil wypukły
• biconvex aerofoil section -
19 ściśle wypukły
• strictly convex -
20 strug krzywak wypukły do powierzchni wklęsłych
• concave planeSłownik polsko-angielski dla inżynierów > strug krzywak wypukły do powierzchni wklęsłych
См. также в других словарях:
wypukły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wystający ponad powierzchnię, kuliście wybrzuszony; wydatny, wydęty : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wypukłe wieko skrzyni. Wypukłe czoło. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypukły — «mający powierzchnię taką, jaką ma kula; łukowato, kulisto wybrzuszony, wydęty, baniasty; wystający z powierzchni czegoś» Wypukła tarcza. Haft wypukły. Wypukłe plecy. ∆ druk. Druk wypukły «technika drukowania, w której elementy drukujące stanowią … Słownik języka polskiego
wklęsło-wypukły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} z jednej strony wklęsły, a z drugiej wypukły : {{/stl 7}}{{stl 10}}Soczewka wklęsło wypukła. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
plastyczny — 1. «dotyczący sztuk pięknych i dzieł artystycznych w zakresie plastyki» Prace plastyczne w zakresie dekoracji. ∆ Sztuki plastyczne «sztuki piękne obejmujące architekturę, rzeźbę, malarstwo, grafikę i rzemiosło artystyczne» ∆ Oprawa plastyczna… … Słownik języka polskiego
astragal — m I, D. u; lm M. e, D. i 1. anat. «kość nadpiętowa, pęcinowa» 2. archit. «ornament ciągły w formie półwypukłego pasma złożonego z perełek ułożonych na przemian z pałeczkami lub pryzmatycznymi paciorkami, dzielący elementy architektoniczne» 3.… … Słownik języka polskiego
atłasek — m III, D. atłaseksku, N. atłasekskiem, blm 1. «gatunek nici bawełnianych używanych do haftu» 2. «haft wypukły» … Słownik języka polskiego
baniasty — «mający kształt bani; kulisty, pękaty, wypukły» Baniasty klosz lampy. Baniaste naczynie. Baniasta głowa … Słownik języka polskiego
beczkowaty — beczkowatyaci «kształtem przypominający beczkę; pękaty, wypukły» Beczkowate sklepienie. Beczkowaty wazon … Słownik języka polskiego
brzuchaty — brzuchatyaci «mający duży brzuch» Brzuchaty kucharz. Brzuchata postać. przen. «mający wypukły kształt; pękaty, baniasty» Brzuchaty czajnik, dzbanek. Brzuchata butla, dynia … Słownik języka polskiego
ciecz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y «substancja o stanie pośrednim między stałym a gazowym, o określonej objętości, a bez określonej postaci, przybierająca kształt naczynia, w którym się znajduje; płyn» Krew jest cieczą. Wylał na ulicę jakąś brudną… … Słownik języka polskiego
czubaty — 1. «mający na głowie kępkę sterczących piór, kępkę sierści, grzebień» Czubate kokosze. Czubaty dudek. 2. «ostro zakończony, zakończony czubem; wypukły, sterczący» Czubaty dach. Czubate cyprysy. 3. «napełniony z naddatkiem, z czubem» Czubata łyżka … Słownik języka polskiego