Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

wypukły

См. также в других словарях:

  • wypukły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wystający ponad powierzchnię, kuliście wybrzuszony; wydatny, wydęty : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wypukłe wieko skrzyni. Wypukłe czoło. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wypukły — «mający powierzchnię taką, jaką ma kula; łukowato, kulisto wybrzuszony, wydęty, baniasty; wystający z powierzchni czegoś» Wypukła tarcza. Haft wypukły. Wypukłe plecy. ∆ druk. Druk wypukły «technika drukowania, w której elementy drukujące stanowią …   Słownik języka polskiego

  • wklęsło-wypukły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} z jednej strony wklęsły, a z drugiej wypukły : {{/stl 7}}{{stl 10}}Soczewka wklęsło wypukła. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • plastyczny — 1. «dotyczący sztuk pięknych i dzieł artystycznych w zakresie plastyki» Prace plastyczne w zakresie dekoracji. ∆ Sztuki plastyczne «sztuki piękne obejmujące architekturę, rzeźbę, malarstwo, grafikę i rzemiosło artystyczne» ∆ Oprawa plastyczna… …   Słownik języka polskiego

  • astragal — m I, D. u; lm M. e, D. i 1. anat. «kość nadpiętowa, pęcinowa» 2. archit. «ornament ciągły w formie półwypukłego pasma złożonego z perełek ułożonych na przemian z pałeczkami lub pryzmatycznymi paciorkami, dzielący elementy architektoniczne» 3.… …   Słownik języka polskiego

  • atłasek — m III, D. atłaseksku, N. atłasekskiem, blm 1. «gatunek nici bawełnianych używanych do haftu» 2. «haft wypukły» …   Słownik języka polskiego

  • baniasty — «mający kształt bani; kulisty, pękaty, wypukły» Baniasty klosz lampy. Baniaste naczynie. Baniasta głowa …   Słownik języka polskiego

  • beczkowaty — beczkowatyaci «kształtem przypominający beczkę; pękaty, wypukły» Beczkowate sklepienie. Beczkowaty wazon …   Słownik języka polskiego

  • brzuchaty — brzuchatyaci «mający duży brzuch» Brzuchaty kucharz. Brzuchata postać. przen. «mający wypukły kształt; pękaty, baniasty» Brzuchaty czajnik, dzbanek. Brzuchata butla, dynia …   Słownik języka polskiego

  • ciecz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y «substancja o stanie pośrednim między stałym a gazowym, o określonej objętości, a bez określonej postaci, przybierająca kształt naczynia, w którym się znajduje; płyn» Krew jest cieczą. Wylał na ulicę jakąś brudną… …   Słownik języka polskiego

  • czubaty — 1. «mający na głowie kępkę sterczących piór, kępkę sierści, grzebień» Czubate kokosze. Czubaty dudek. 2. «ostro zakończony, zakończony czubem; wypukły, sterczący» Czubaty dach. Czubate cyprysy. 3. «napełniony z naddatkiem, z czubem» Czubata łyżka …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»