-
1 wypukły
-
2 wypukły
• convexSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > wypukły
-
3 druk
сущ.• впечатление• давка• книгопечатание• надавливание• отпечаток• отражение• оттиск• печать• пресс• станок• типография* * *♂, Р. \druku 1. печать ž;\druk wypukły полигр. высокая печать; stronica \druku печатная страница; omyłka \druku опечатка; wolność \druku свобода печати; oddać do \druku сдать в печать; ogłosić (wydać) \drukiem напечатать;
2. шрифт;\druk rozstrzelony (rozstawiony) разрядка; pisać \drukiem писать печатными буквами;
3. \druki мн. а) (печатные) издания;б) (печатные) бланки, формуляры* * *м, P druku1) печа́ть żdruk wypukły — полигр. высо́кая печа́ть
stronica druku — печа́тная страни́ца
omyłka druku — опеча́тка
wolność druku — свобо́да печа́ти
oddać do druku — сдать в печа́ть
2) шрифтdruk rozstrzelony (rozstawiony) — разря́дка
pisać drukiem — писа́ть печа́тными бу́квами
3) druki мна) (печа́тные) изда́нияб) (печа́тные) бла́нки, формуля́ры -
4 druk
m 1. poligr. печать, печатание 2. wtók. набивка, печать druk offsetowy офсетная печать, офсет druk typograficzny типографская печать, высокая печать druk wklęsły глубокая печать, углублённая печать druk wypukły высокая печать, типографская печатьKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > druk
См. также в других словарях:
wypukły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wystający ponad powierzchnię, kuliście wybrzuszony; wydatny, wydęty : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wypukłe wieko skrzyni. Wypukłe czoło. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypukły — «mający powierzchnię taką, jaką ma kula; łukowato, kulisto wybrzuszony, wydęty, baniasty; wystający z powierzchni czegoś» Wypukła tarcza. Haft wypukły. Wypukłe plecy. ∆ druk. Druk wypukły «technika drukowania, w której elementy drukujące stanowią … Słownik języka polskiego
wklęsło-wypukły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} z jednej strony wklęsły, a z drugiej wypukły : {{/stl 7}}{{stl 10}}Soczewka wklęsło wypukła. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
plastyczny — 1. «dotyczący sztuk pięknych i dzieł artystycznych w zakresie plastyki» Prace plastyczne w zakresie dekoracji. ∆ Sztuki plastyczne «sztuki piękne obejmujące architekturę, rzeźbę, malarstwo, grafikę i rzemiosło artystyczne» ∆ Oprawa plastyczna… … Słownik języka polskiego
astragal — m I, D. u; lm M. e, D. i 1. anat. «kość nadpiętowa, pęcinowa» 2. archit. «ornament ciągły w formie półwypukłego pasma złożonego z perełek ułożonych na przemian z pałeczkami lub pryzmatycznymi paciorkami, dzielący elementy architektoniczne» 3.… … Słownik języka polskiego
atłasek — m III, D. atłaseksku, N. atłasekskiem, blm 1. «gatunek nici bawełnianych używanych do haftu» 2. «haft wypukły» … Słownik języka polskiego
baniasty — «mający kształt bani; kulisty, pękaty, wypukły» Baniasty klosz lampy. Baniaste naczynie. Baniasta głowa … Słownik języka polskiego
beczkowaty — beczkowatyaci «kształtem przypominający beczkę; pękaty, wypukły» Beczkowate sklepienie. Beczkowaty wazon … Słownik języka polskiego
brzuchaty — brzuchatyaci «mający duży brzuch» Brzuchaty kucharz. Brzuchata postać. przen. «mający wypukły kształt; pękaty, baniasty» Brzuchaty czajnik, dzbanek. Brzuchata butla, dynia … Słownik języka polskiego
ciecz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y «substancja o stanie pośrednim między stałym a gazowym, o określonej objętości, a bez określonej postaci, przybierająca kształt naczynia, w którym się znajduje; płyn» Krew jest cieczą. Wylał na ulicę jakąś brudną… … Słownik języka polskiego
czubaty — 1. «mający na głowie kępkę sterczących piór, kępkę sierści, grzebień» Czubate kokosze. Czubaty dudek. 2. «ostro zakończony, zakończony czubem; wypukły, sterczący» Czubaty dach. Czubate cyprysy. 3. «napełniony z naddatkiem, z czubem» Czubata łyżka … Słownik języka polskiego
