-
1 wyprowadzić
глаг.• вывести• отводить• повести* * *wyprowadz|ić\wyprowadzićę, \wyprowadzićony сов. вывести;\wyprowadzić wniosek вывести заключение, сделать вывод; \wyprowadzić na spacer вывести на прогулку; ● \wyprowadzić na ludzi (na człowieka) вывести в люди; \wyprowadzić w pole обмануть; перехитрить
* * *wyprowadzę, wyprowadzony сов.вы́вестиwyprowadzić wniosek — вы́вести заключе́ние, сде́лать вы́вод
- wyprowadzić na człowiekawyprowadzić na spacer — вы́вести на прогу́лку
См. также в других словарях:
wniosek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. wnioseksku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wynik rozumowania, konkluzja : {{/stl 7}}{{stl 10}}Błędny, trafny, fałszywy, logiczny wniosek. Ostateczny wniosek. Wyciągnąć, wysnuć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wniosek — m III, D. wnioseksku, N. wniosekskiem; lm M. wniosekski 1. «to, co ktoś proponuje, projekt przedstawiony do rozważenia i decyzji; propozycja» Pisemny wniosek. Postawić, uchylić, wysunąć, zgłosić wniosek. Odrzucić, przyjąć, rozpatrzyć, uwzględnić… … Słownik języka polskiego
wywieść — dk XI, wywieśćwiodę, wywieśćwiedziesz, wywieśćwiedź, wywieśćwiódł, wywieśćwiodła, wywieśćwiedli, wywieśćwiedziony, wywieśćwiedzeni, wywieśćwiódłszy wywodzić ndk VIa, wywieśćdzę, wywieśćdzisz, wywieśćwódź, wywieśćdził, wywieśćdzony 1. książk.… … Słownik języka polskiego
