Перевод: с польского на немецкий

с немецкого на польский

wyodrębnić

См. также в других словарях:

  • wyodrębniać — ndk I, wyodrębniaćam, wyodrębniaćasz, wyodrębniaćają, wyodrębniaćaj, wyodrębniaćał, wyodrębniaćany wyodrębnić dk VIa, wyodrębniaćnię, wyodrębniaćnisz, wyodrębniaćnij, wyodrębniaćnił, wyodrębniaćniony «czynić coś odrębnym, wydzielać z jakiejś… …   Słownik języka polskiego

  • wytrącić — dk VIa, wytrącićcę, wytrącićcisz, wytrącićtrąć, wytrącićcił, wytrącićcony wytrącać ndk I, wytrącićam, wytrącićasz, wytrącićają, wytrącićaj, wytrącićał, wytrącićany 1. «trąciwszy wyrzucić, usunąć skądś, sprawić, że coś wypadnie» Wytrącić komuś… …   Słownik języka polskiego

  • wyodrębniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyodrębniaćam, wyodrębniaća, wyodrębniaćają, wyodrębniaćany {{/stl 8}}– wyodrębnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyodrębniaćnię, wyodrębniaćni, wyodrębniaćnij, wyodrębniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} oddzielać od… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • część — ż V, DCMs. częśćści; lm MD. częśćści 1. «wycinek jakiejś całości, będący wynikiem podziału lub wyodrębniony teoretycznie dla bliższego określenia czegoś (np. miejsca); jeden z elementów, na które dzieli się jakaś całość, pewna ilość z całości;… …   Słownik języka polskiego

  • kraina — ż IV, CMs. krainanie; lm D. krainain 1. «część kraju, państwa stanowiąca zazwyczaj etnograficzną, geograficzną i administracyjną całość; dzielnica. prowincja, ziemia» Śląsk to kraina przemysłowa. 2. «obszar, terytorium wyróżniające się położeniem …   Słownik języka polskiego

  • odciągnąć — dk Va, odciągnąćnę, odciągnąćniesz, odciągnąćnij, odciągnąćnął, nęła, odciągnąćnęli, odciągnąćnięty, odciągnąćnąwszy odciągać ndk I, odciągnąćam, odciągnąćasz, odciągnąćają, odciągnąćaj, odciągnąćał, odciągnąćany 1. «ciągnąc przesunąć coś (kogoś) …   Słownik języka polskiego

  • odgraniczyć — dk VIb, odgraniczyćczę, odgraniczyćczysz, odgraniczyćnicz, odgraniczyćczył, odgraniczyćczony odgraniczać ndk I, odgraniczyćam, odgraniczyćasz, odgraniczyćają, odgraniczyćaj, odgraniczyćał, odgraniczyćany «stać się granicą, przedziałem, oddzielić …   Słownik języka polskiego

  • odróżnić — dk VIa, odróżnićnię, odróżnićnisz, odróżnićnij, odróżnićnił, odróżnićniony odróżniać ndk I, odróżnićam, odróżnićasz, odróżnićają, odróżnićaj, odróżnićał, odróżnićany 1. «dostrzec różnicę między kimś a kimś lub czymś a czymś, zaznaczyć tę różnicę» …   Słownik języka polskiego

  • odznaczyć — [wym. od znaczyć] dk VIb, odznaczyćczę, odznaczyćczysz, odznaczyćznacz, odznaczyćczył, odznaczyćczony odznaczać [wym. od znaczać] ndk I, odznaczyćam, odznaczyćasz, odznaczyćają, odznaczyćaj, odznaczyćał, odznaczyćany 1. «wyróżnić spośród innych… …   Słownik języka polskiego

  • rozgraniczyć — dk VIb, rozgraniczyćczę, rozgraniczyćczysz, rozgraniczyćnicz, rozgraniczyćczył, rozgraniczyćczony rozgraniczać ndk I, rozgraniczyćam, rozgraniczyćasz, rozgraniczyćają, rozgraniczyćaj, rozgraniczyćał, rozgraniczyćany 1. «przeprowadzić, wytyczyć… …   Słownik języka polskiego

  • rozłożyć — dk VIb, rozłożyćżę, rozłożyćżysz, rozłożyćłóż, rozłożyćżył, rozłożyćżony rozkładać ndk I, rozłożyćam, rozłożyćasz, rozłożyćają, rozłożyćaj, rozłożyćał, rozłożyćany 1. «rozprostować, rozpostrzeć coś złożonego; położyć na czymś rozpościerając;… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»