-
1 wymyślać
глаг.• бранить• выдумать• выдумывать• измыслить• измышлять• изобрести• изобретать• поносить• придумать• придумывать• ругать• сфабриковать• ухитряться* * *wymyśla|ć\wymyślaćny несов. 1. выдумывать, придумывать, измышлять;2. ругаться; \wymyślać komuś ругать (бранить) кого-л.; \wymyślać komuś od durniów обзывать кого-л. дураком* * *wymyślany несов.1) выду́мывать, приду́мывать, измышля́ть2) руга́тьсяwymyślać komuś — руга́ть (брани́ть) кого́-л.
wymyślać komuś od durniów — обзыва́ть кого́-л. дурако́м
-
2 wymyślać
1. (-am, -asz); vt; perf -ić( wynajdywać) to think up; ( zmyślać) to invent, to make up2. vi* * *ipf.wymyślić pf.1. (= obmyślać) think up.2. (= odkrywać) invent; on/ona prochu nie wymyśli he/she will never set the world on fire; Br. he/she will never set the Thames on fire.3. (= zmyślać) make up; wszystko sobie wymyślił he made it all up.4. tylko ipf. wymyślać komuś (= obrzucać wyzwiskami) hurl abuse at sb.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wymyślać
-
3 wymyślać
wymyślać k-u jemanden beschimpfen;wymyślać na (A) schimpfen, herziehen (über A) -
4 wymyślać
-
5 wymyślać
1. affabuler2. controuver3. déblatérer4. enguirlander5. imaginer6. inventer7. pester8. ravauder -
6 wymyślać
1 beartaigh 2 cruthaigh 3 cum -
7 wymyślać
sajoj -
8 wymyślać
yaratmak -
9 wymyślać
[вимишьлячь]v.ndkвидумувати, вимислювати, вимишляти -
10 wymyślać
1. вигадувати;2. лаяти -
11 wymyślać
1 imbento2 tuklasin3 tumuklas4 umisip -
12 wymyślać
döretmek; gurmak; tostoslamak; tos-toslamak -
13 wymyślać
εφευρίσκω -
14 wymyślać komu od najgorszych
руга́ть кого после́дними слова́ми -
15 wymyślać od kogoś
= wyzywać od kogoś руга́ть, обзыва́ть ке́м-л. -
16 wymyślać wymyśl·ać
-
17 wyzywać od kogoś
= wymyślać od kogoś -
18 wymyślić
wymyślać k-u jemanden beschimpfen;wymyślać na (A) schimpfen, herziehen (über A) -
19 kląć
глаг.• выругать• выругаться• изругать• клясть• клясться• поносить• присягать• проклинать• проклясть• ругать• ругаться• ругнуть• ругнуться• чертыхаться* * *klnę, klnie, klnij несов. ругаться, чертыхаться pot.;● \kląć na czym świat stoi (w żywy kamień) ругаться на чём свет стоит
+ złorzeczyć, wymyślać* * *klnę, klnie, klnij несов.руга́ться, чертыха́ться pot.Syn: -
20 lżyć
глаг.• обидеть• обижать• оскорбить• оскорблять• поносить• ругать* * *lżony несов. ругать, бранить, оскорблять+znieważać, wymyślać, ubliżać
* * *lżony несов.руга́ть, брани́ть, оскорбля́тьSyn:
См. также в других словарях:
wymyślać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wymyślaćam, wymyślaća, wymyślaćają, wymyślaćany {{/stl 8}}– wymyślić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wymyślaćlę, wymyślaćli, wymyślaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} myśląc,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wymyślać — (Ktoś) prochu nie wymyśli zob. proch 3. Wymyślać komuś od ostatnich, od najgorszych zob. zwymyślać … Słownik frazeologiczny
wymyślać — ndk I, wymyślaćam, wymyślaćasz, wymyślaćają, wymyślaćaj, wymyślaćał, wymyślaćany 1. forma ndk czas. wymyślić (p.) 2. «obrzucać kogoś wymysłami; ubliżać, urągać komuś, lżyć kogoś; wygadywać coś na kogoś, besztać» Wymyślał wszystkim nie licząc się… … Słownik języka polskiego
wymyślać [nawymyślać] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}od ostatnich [od najgorszych] {{/stl 13}}{{stl 7}} ordynarnie, wulgarnie wyzywać kogoś, obrzucać kogoś obelgami, wyzwiskami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wścibskiej sąsiadce nawymyślała od najgorszych. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brać coś z głowy — Wymyślać coś nie opierając się na faktach; fabrykować Eng. To devise or invent, especially impromptu, something not based on facts; to hastily fabricate … Słownik Polskiego slangu
brać coś z sufitu — Wymyślać coś nie opierając się na faktach; fabrykować Eng. To devise or invent, especially impromptu, something not based on facts; to hastily fabricate … Słownik Polskiego slangu
wyssać z palca — Wymyślać coś nie opierając się na faktach; fabrykować Eng. To devise or invent, especially impromptu, something not based on facts; to hastily fabricate … Słownik Polskiego slangu
dorożkarz — Kląć, wymyślać jak dorożkarz, jak szewc «kląć, wymyślać komuś ordynarnie, używając dosadnych, niewybrednych słów»: Mała Ewa pali, wącha z chłopakami klej, klnie jak szewc. DzPol 5 6/1998 … Słownik frazeologiczny
dorożkarz — m II, DB. a, lm M. e, DB. y «właściciel dorożki trudniący się zawodowo przewożeniem pasażerów» Warszawski dorożkarz. ◊ Kląć, wymyślać jak dorożkarz «kląć ordynarnie, używać dosadnych, niewybrednych słów, wymyślać komuś» … Słownik języka polskiego
gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… … Słownik języka polskiego
łajać — ndk IX, łajaćję, łajaćjesz, łaj, łajaćał, łajaćany «ostro strofować; besztać, wymyślać, ganić» Łajał syna za złe zachowanie. □ Kto kogo łaje, niech sam przykład daje. □ Łaj, ale daj. łajać się 1. strona zwrotna czas. łajać Łajał się i prawił… … Słownik języka polskiego