-
1 wylec
wyle|c\wylecgnie, \wylecgł сов. 1. выйти толпой;mieszkańcy \wylecgli na ulice miasta жители заполнили улицы города;
2. (о zbożu itp.) полечь+1. wylegnąć
* * *wylegnie, wyległ сов.1) вы́йти толпо́йmieszkańcy wylegli na ulice miasta — жи́тели заполни́ли у́лицы го́рода
2) (o zbożu itp.) поле́чьSyn: -
2 wylecieć
глаг.• вылететь* * *wylec|ieć\wyleciećę, \wylecieći, wyleć, \wyleciećiał сов. вылететь;samolot już \wyleciećiał самолёт уже вылетел; \wylecieć z pracy разг. вылететь с работы; ● \wyleciećiało z głowy вылетело из головы; \wylecieć w powietrze взлететь на воздух; взорваться
* * *wylecę, wyleci, wyleć, wyleciał сов.вы́лететьsamolot już wyleciał — самолёт уже́ вы́летел
- wylecieć w powietrzewylecieć z pracy — разг. вы́лететь с рабо́ты
-
3 wylegać
глаг.• выводить• высиживать* * *несов. 1. выходить толпой;2. (о zbożu itp.) полегать; ср. wylec* * *несов.1) выходи́ть толпо́й2) (o zbożu itp.) полега́ть; ср. wylec -
4 pokłaść się
сов.1) лечь; уле́чься2) ( o roślinach) поле́чь, пригну́ться к земле́Syn:położyć się 1), wylec 2) -
5 położyć się
лечь, улечьсяzdać się, zaufać положиться (довериться)* * *сов.1) лечь; уле́чьсяpołożyć się się do łóżka — лечь в посте́ль
2) (o zbożu, trawie) поле́чь, пригну́ться к земле́3) разг. потерпе́ть крах; провали́ться; прогоре́ть•Syn: -
6 pokłaść\ się
-
7 położyć\ się
сов. 1. лечь; улечься;\położyć\ się się do łóżka лечь в постель;
2. (o zbożu, trawie) полечь, пригнуться к земле;3. разг. потерпеть крах; провалиться; прогореть; ● \położyć\ się się na nowy kurs лечь на новый курс (о судне, самолёте)+1. lec 2. wylec 3. upaść
См. также в других словарях:
wylec — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wylegać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wylec — dk Vc, wyleclegnie, wylecległ, wylecległszy wylegać ndk I, wylecga, wylecają, wylecał 1. «wyjść tłumnie» Tłum wyległ na ulicę. Pasażerowie wylegli na pokład. 2. «o roślinach rosnących razem w dużej ilości, zwłaszcza o zbożu: położyć się wskutek… … Słownik języka polskiego
wylegać — → wylec … Słownik języka polskiego
wylegnąć — dk Vc, wylegnąćlegnie, wylegnąćległ, wylegnąćległszy rzad. → wylec … Słownik języka polskiego
wyroić — dk VIa, wyroićroję, wyroićroisz, wyroićrój, wyroićroił, wyroićrojony wyrajać ndk I, wyroićajam, wyroićajasz, wyroićajają, wyroićajaj, wyroićajany, rzad. «rojąc, marząc ułożyć coś w myśli, wyobrazić sobie coś; wymarzyć, wymyślić» Wyroić sobie… … Słownik języka polskiego
wywalić — dk VIa, wywalićlę, wywalićlisz, wywalićwal, wywalićlił, wywalićlony wywalać ndk I, wywalićam, wywalićasz, wywalićają, wywalićaj, wywalićał, wywalićany 1. pot. «wyrzucić, wysypać coś skądś; usunąć kogoś; wystawić, wysunąć coś na zewnątrz czegoś»… … Słownik języka polskiego
wylegać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wylegaća, wylegaćają {{/stl 8}}– wylec, wylegnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc b, wylegaćlegnie, wylegaćlegnij, wylegaćległ, wylegaćległa, wylegaćlegli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
