-
1 wykraczać
wykraczać przeciw prawu ein Gesetz übertreten;(nie) wykraczać poza (A) fig (nicht) hinausgehen (über A) -
2 wykraczać
vi1) ( naruszać)\wykraczać przeciw[ko] czemuś etw missachten, gegen etw verstoßen2) ( przekraczać)\wykraczać poza coś etw überschreiten, über etw +akk hinausgehen -
3 wykroczyć
-
4 wykroczyć
-
5 vergehen
vergehen *1) ( verstreichen, vorbeigehen) Zeit: upływać; Tage, Urlaub, Schönheit: [prze]mijać [ perf [prze]minąć]; Winter odchodzić [ perf odejść], kończyć [ perf s-] sięjdm vergeht die Lust komuś przechodzi ochotada vergeht einem ja der Appetit! można stracić apetyt!3) ( fast umkommen)vor Hunger/Angst [fast] \vergehen umierać z głodu/ze strachu1) ( jdn vergewaltigen)sich an jdm \vergehen dopuścić się czynów nierządnych na kimś, gwałcić kogoś [ perf z-]sich an der Umwelt \vergehen niszczyć środowisko naturalnesich an fremdem Eigentum \vergehen targnąć się na czyjąś własnośćgegen etw \vergehen pogwałcić +akk, wykraczać [ perf wykroczyć] przeciwko czemuśsich gegen das Gesetz \vergehen łamać [ perf z-] prawo5) ( gegen eine Norm verstoßen) zakłócać [ perf zakłócić], przekroczyć [ perf przekraczać], dopuszczać [ perf dopóścić] się przekoczenia czegośer hat sich gegen die guten Sitten vergangen naruszył dobre obyczaje
См. также в других словарях:
wykraczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wykraczaćam, wykraczaća, wykraczaćają {{/stl 8}}– wykroczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wykraczaćczę, wykraczaćczy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dopuszczać się przewinienia,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wykraczać — → wykroczyć … Słownik języka polskiego
wykroczyć — dk VIb, wykroczyćczę, wykroczyćczysz, wykroczyćkrocz, wykroczyćczył wykraczać ndk I, wykroczyćam, wykroczyćasz, wykroczyćają, wykroczyćaj, wykroczyćał 1. «dopuścić się jakiegoś przewinienia, naruszyć obowiązujące przepisy, zasady, reguły»… … Słownik języka polskiego
grzeszyć — ndk VIb, grzeszyćszę, grzeszyćszysz, grzesz, grzeszyćszył «popełniać grzech, grzechy, łamać zakazy religijne» Ciężko grzeszyć. Grzeszyć myślą. ◊ Nie grzeszyć talentem, odwagą, rozumem, uprzejmością, urodą itp. «zupełnie nie mieć talentu, odwagi,… … Słownik języka polskiego
korytarz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «wąskie, długie pomieszczenie, z którego prowadzą drzwi do poszczególnych pokojów lub mieszkań» Ciemny korytarz. Wejście z korytarza. ∆ lotn. Korytarz lotniczy «pas o określonej szerokości biegnący wzdłuż trasy… … Słownik języka polskiego
przeciągać się – przeciągnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o czasie trwania czegoś: wydłużać się, wykraczać poza przewidywany okres; przewlekać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Debata się przeciągała. Dyskusja się przeciągała. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wybiegać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wybiegaćam, wybiegaća, wybiegaćają {{/stl 8}}– wybiec, wybiegnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc b, wybiegaćnę, wybiegaćnie, wybiegaćnij, wybiegaćbiegł, wybiegaćbiegła, wybiegaćbiegli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wykroczyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wykraczać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wymykać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wymykać sięam się, wymykać sięa się, wymykać sięają się {{/stl 8}}– wymknąć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, wymykać sięnę się, wymykać sięnie się, wymykać sięnij się, wymykać sięnął się, wymykać sięnęli się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zapominać się – zapomnieć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} tracić panowanie nad sobą, wykraczać poza granice właściwego zachowania, stając się niegrzecznym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapominał się często i obrażał wszystkich. Zapomniał się i nakrzyczał na nią. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień