-
1 wykorzeniać
impf ⇒ wykorzenić* * *to root out, to eradicate* * *ipf.1. (= usuwać) root out, eradicate, uproot.2. ogr. root out, uproot.ipf.be eradicated.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykorzeniać
-
2 wykorzeniać
-
3 wykorzeniać
wykorzeniać [vɨkɔʒɛɲaʨ̑], wykorzenić [vɨkɔʒɛɲiʨ̑] -
4 wykorzeniać
глаг.• выморить• изживать• искоренить• искоренять• истреблять• уничтожать* * *wykorzenia|ć\wykorzeniaćny несов. искоренять* * *wykorzeniany несов.искореня́ть -
5 wykorzeniać
1. déraciner2. extirper -
6 wykorzeniać
[викоженячь]v.ndkвикорінювати, викоріняти -
7 wykorzeniać
викорінювати -
8 wykorzeniać
1 bunutin2 lipulin3 sugpuin -
9 wypleniać
глаг.• выводить* * *wyplenia|ć\wypleniaćny несов. 1. выводить, истреблять;2. перен. искоренять; ср. wyplenić+2. wykorzeniać
* * *wypleniany несов.1) выводи́ть, истребля́тьSyn:wykorzeniać 2) -
10 narów
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > narów
-
11 wykorzenić (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykorzenić (się)
-
12 wykorzenić
(-nię, -nisz); imp -ń; vb; od wykorzeniaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykorzenić
-
13 nar|ów
m zw. pl (G narowu) 1. książk. (o koniach) bad habit 2. przen. (o ludziach) bad custom a. habit- złe narowy należy wykorzeniać bad habits should be stamped outThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nar|ów
-
14 wykorze|nić
pf — wykorze|niać impf Ⅰ vt 1. (wykopać rośliny z korzeniami) to eradicate 2. przen. (wyplenić) to extirpate, to eradicate- wykorzenić coś ze świadomości narodu to eradicate sth from the nation’s consciousnessⅡ wykorzenić się — wykorzeniać się książk. [osoba] to lose one’s national identity, to forget one’s rootsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykorze|nić
-
15 wykorzenić
См. также в других словарях:
wykorzeniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wykorzeniaćam, wykorzeniaća, wykorzeniaćają, wykorzeniaćany {{/stl 8}}– wykorzenić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wykorzeniaćnię, wykorzeniaćni, wykorzeniaćeń, wykorzeniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wykorzenić — dk VIa, wykorzenićnię, wykorzenićnisz, wykorzenićeń, wykorzenićnił, wykorzenićniony wykorzeniać ndk I, wykorzenićam, wykorzenićasz, wykorzenićają, wykorzenićaj, wykorzenićał, wykorzenićany «wyrwać, wykopać rośliny z korzeniami» Wykorzenić chwasty … Słownik języka polskiego
narów — m IV, D. narówrowu, Ms. narówrowie; lm M. narówrowy «przywara, zły nawyk» Koń z narowami. Mieć narowy. Wykorzeniać złe narowy … Słownik języka polskiego
narów — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. narówrowu, Mc. narówrowie, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} złe przyzwyczajenie, negatywna skłonność; przywara : {{/stl 7}}{{stl 10}}Koń mający swoje narowy. Narowy małych dzieci. Tępić, wykorzeniać narowy. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypleniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypleniaćam, wypleniaća, wypleniaćają, wypleniaćany {{/stl 8}}– wyplenić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wypleniaćnię, wypleniaćni, wypleniaćpleń, wypleniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyssać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wysysać {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wyssać {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}z mlekiem matki {{/stl 13}}{{stl 7}} mieć coś wrodzonego, wpojonego od dzieciństwa : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień