-
1 praktyka
praktyka [praktɨka] f1) ( doświadczenie)\praktyka w czymś Praxis f in etw +datw praktyce in der Praxiszastosować coś w praktyce etw in der Praxis anwenden\praktyka lekarska/prawnicza Arzt-/Anwaltspraxis fpraktyki religijne religiöse Praktiken fPl
См. также в других словарях:
praktyka — ż III, CMs. praktykayce; lm D. praktykayk 1. blm «świadoma i celowa działalność ludzka; doświadczenie zdobyte dzięki tej działalności» Praktyka życiowa, społeczna. Długa, wieloletnia praktyka. Dowiedzieć się czegoś z praktyki. Mieć w czymś… … Słownik języka polskiego
