-
1 wykonywać
(-uję, -ujesz); perf -ać; vt(plan, polecenie) to carry out, to execute; (operację, eksperyment, obowiązki) to perform, to carry out; (robotę, ćwiczenie) to do; (odlew, otwór, obrót) to make; (koncert, utwór, taniec) to perform; ( rzut karny) to take* * *ipf.1. (plan, polecenie, zadanie) carry out, execute; (doświadczenie, badania, operację, obowiązki) carry out, perform; (robotę, ćwiczenie) do; (odlew, otwór, obrót) make; wykonywać zawód nauczyciela work as a teacher.2. (= wytwarzać) make; produce, manufacture, put out.3. muz. perform, play.4. teatr perform, play, act.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykonywać
-
2 wykonywać
vt1) ( urzeczywistniać) obowiązki, plan ausführen, erfüllen; polecenie ausfüllen; operację, eksperyment durchführen; robotę, ćwiczenie ausführen, erledigen -
3 tańczyć
I. vt\tańczyć tango/walca Tango/Walzer tanzenII. viwszystko tańczy mi przed oczami alles tanzt mir vor den Augen\tańczyć koło kogoś jdn bedienen, jdn bemuttern, jdn umsorgen -
4 pirue|t
m (G piruetu a. pirueta, A piruet a. pirueta) Jeźdz., Sport, Taniec pirouette- kręcić/wykonywać pirueta a. piruet to pirouette, to perform a pirouetteThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pirue|t
См. также в других словарях:
taniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. tańca; lm D. tańców {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rytmiczne ruchy i kroki, skoordynowane z muzyką : {{/stl 7}}{{stl 10}}Taniec ludowy, nowoczesny. Prosić kogoś do tańca.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tańczyć — ndk VIb, tańczyćczę, tańczyćczysz, tańcz, tańczyćczył, tańczyćczony «wykonywać taniec (towarzyski lub artystyczny)» Tańczyć oberka, walca, tango. Lekko, płynnie, rytmicznie tańczyć. Tańczyć ochoczo, z werwą, z życiem. Tańczyć całą noc, do białego … Słownik języka polskiego
drobny — drobnyni, drobnyniejszy 1. «mały, niewielki» a) «pod względem objętości, rozmiarów» Drobne muszki, komary, owady, rybki. Drobna zwierzyna. Drobny druk. Drobne pismo. Talerz rozbił się w drobne kawałki. Chodzić drobnymi kroczkami. ∆ Drobny inwenta … Słownik języka polskiego
powolny — powolnyni, powolnyniejszy 1. «ruszający się wolno, nieśpieszny, opieszały; stopniowy» Powolny krok, taniec. Powolne ruchy. Powolne tempo. Powolny rozwój czegoś. Powolny przebieg sprawy. Był z natury powolny. 2. przestarz. «stosujący się do… … Słownik języka polskiego