wykonać+polecenie

См. также в других словарях:

• wykonać — dk I, wykonaćam, wykonaćasz, wykonaćają, wykonaćaj, wykonaćał, wykonaćany wykonywać ndk VIIIa, wykonaćnuję, wykonaćnujesz, wykonaćnuj, wykonaćywał, wykonaćywany, rzad. ndk I, wykonaćam, wykonaćasz, wykonaćają, wykonaćaj 1. «wprowadzić w czyn,… …   Słownik języka polskiego

• wykonywać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wykonywaćnuję, wykonywaćnuje, wykonywaćany {{/stl 8}}– wykonać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, wykonywaćam, wykonywaća, wykonywaćają, wykonywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ściśle — ściślej 1. «gęsto, ciasno» Pisać ściśle. Deski przylegały ściśle do siebie. Półki były ściśle zapełnione towarem. przen. «bezpośrednio, silnie, nierozerwalnie» Temat ściśle związany z wydarzeniem. Ściśle związać się z miejscem pobytu. 2.… …   Słownik języka polskiego

• zadanie — n I 1. rzecz. od zadać. 2. lm D. zadanieań «to, co należy wykonać, osiągnąć; obowiązek, polecenie» Odpowiedzialne, ważne, trudne zadanie. Zadanie ponad siły. Zadanie produkcyjne, gospodarcze. Zadania wychowawcze szkoły. Zadania do wykonania na… …   Słownik języka polskiego

• kazać — ndk a. dk IX, każę, każesz, każ, kazał 1. «wydawać rozkaz, polecenie; żądać, polecać, nakazać» Kazać komuś coś zrobić, coś wykonać. ◊ Kazać się komuś kłaniać «przesyłać ukłony; forma pozdrowienia kogo za pośrednictwem innej osoby» □ Kazał pan,… …   Słownik języka polskiego

• rozkaz — m IV, D. u, Ms. rozkazzie; lm M. y 1. «polecenie wykonania czegoś wydane przez osobę uprawnioną do tego lub mającą nad kimś przewagę» Rozkaz dowódcy. Dostać, otrzymać, wydać rozkaz (marszu a. do marszu). Łamać rozkazy. Posłuchać rozkazu, słuchać… …   Słownik języka polskiego

• spełnić — dk VIa, spełnićnię, spełnićnisz, spełnićnij a. spełń, spełnićnił, spełnićniony spełniać ndk I, spełnićam, spełnićasz, spełnićają, spełnićaj, spełnićał, spełnićany 1. «wykonać coś (zwłaszcza obowiązki, funkcje, zadania), wywiązać się z czegoś;… …   Słownik języka polskiego

• wydać — dk I, wydaćdam, wydaćdasz, wydaćdadzą, wydaćdaj, wydaćdał, wydaćdany wydawać ndk IX, wydaćdaję, wydaćdajesz, wydaćwaj, wydaćwał, wydaćany 1. «wyłożyć, wydatkować pieniądze na coś, zapłacić za coś» Wydać całą pensję. Wydawać pieniądze na… …   Słownik języka polskiego

• zamówienie — n I 1. rzecz. od zamówić. 2. lm D. zamówieniewień «polecenie, dyspozycja dostarczenia lub wykonania czegoś, wyrażone ustnie lub na piśmie; blankiet, formularz z wyszczególnieniem zamówionych przedmiotów, wyrażające decyzję nabycia czegoś; to, co… …   Słownik języka polskiego

• zarządzenie — n I 1. rzecz. od zarządzić. 2. lm D. zarządzenieeń «rozkaz, rozporządzenie; pismo zawierające czyjeś polecenie» Zarządzenie dyrektora. Wydać, wykonać zarządzenie. 3. lm D. zarządzenieeń praw. «akt normatywny wydany przez organ administracji na… …   Słownik języka polskiego

• zarządzić — dk VIa, zarządzićdzę, zarządzićdzisz, zarządzićrządź, zarządzićdził, zarządzićdzony zarządzać ndk I, zarządzićam, zarządzićasz, zarządzićają, zarządzićaj, zarządzićał, zarządzićany 1. «wydać polecenie, kazać coś wykonać» Zarządzić zbiórkę.… …   Słownik języka polskiego