-
1 pull
[pul] 1. vtrope, hair etc ciągnąć (pociągnąć perf) za +acc; handle pociągać (pociągnąć perf) za +acc; trigger naciskać (nacisnąć perf) (na +acc); cart etc ciągnąć; curtain, blind zaciągać (zaciągnąć perf); ( inf) people przyciągać (przyciągnąć perf); sexual partner podrywać (poderwać perf) (inf); pint of beer nalewać (nalać perf) ( z beczki)to pull a face — robić (zrobić perf) minę
to pull a muscle — naciągnąć ( perf) mięsień
not to pull one's/any punches ( fig) — walić prosto z mostu (inf)
to pull sth to pieces ( fig) — nie zostawiać (nie zostawić perf) na czymś suchej nitki
to pull one's weight ( fig) — przykładać się (przyłożyć się perf) (do pracy)
to pull o.s. together — brać się (wziąć się perf) w garść
to pull sb's leg ( fig) — nabierać (nabrać perf) kogoś
to pull strings (for sb) — używać (użyć perf) swoich wpływów (by komuś pomóc)
Phrasal Verbs:- pull in- pull off- pull out- pull up2. vi 3. n(of moon, magnet) przyciąganie nt; ( fig) wpływ mto give sth a pull — pociągnąć ( perf) (za) coś
* * *[pul] 1. verb1) (to (try to) move something especially towards oneself usually by using force: He pulled the chair towards the fire; She pulled at the door but couldn't open it; He kept pulling the girls' hair for fun; Help me to pull my boots off; This railway engine can pull twelve carriages.) (po)ciągnąć2) ((with at or on) in eg smoking, to suck at: He pulled at his cigarette.) zaciągnąć się3) (to row: He pulled towards the shore.) wiosłować4) ((of a driver or vehicle) to steer or move in a certain direction: The car pulled in at the garage; I pulled into the side of the road; The train pulled out of the station; The motorbike pulled out to overtake; He pulled off the road.) zjechać, wyjechać, podjechać, wjechać itd.2. noun1) (an act of pulling: I felt a pull at my sleeve; He took a pull at his beer/pipe.) pociągnięcie2) (a pulling or attracting force: magnetic pull; the pull (=attraction) of the sea.) przyciąganie3) (influence: He thinks he has some pull with the headmaster.) wpływy•- pull down
- pull a face / faces at
- pull a face / faces
- pull a gun on
- pull off
- pull on
- pull oneself together
- pull through
- pull up
- pull one's weight
- pull someone's leg
См. также в других словарях:
wyjechać — dk, wyjechaćjadę, wyjechaćjedziesz, wyjechaćjedź, wyjechaćjechał wyjeżdżać ndk I, wyjechaćam, wyjechaćasz, wyjechaćają, wyjechaćaj, wyjechaćał 1. «opuścić miejsce pobytu (miejscowość), udać się w pewnym kierunku, wybrać się w podróż jakimś… … Słownik języka polskiego
gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… … Słownik frazeologiczny
buzia — 1. pot. Buzia w ciup «usta ściągnięte, ułożone w sposób mający wyrażać skromność, dobre wychowanie»: Przeczytaj nasz przewodnik po kobiecych strategiach i zdobądź mężczyznę, o którym marzysz. Strategia nr 6: Zaopiekuj się mną. Nieodłączne… … Słownik frazeologiczny
mieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk XIc, mam, ma, mają, miej, miał, mieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być właścicielem czegoś; posiadać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć samochód, jacht, mieszkanie, telewizor, komputer,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zielony — 1. Iść, pójść na zieloną trawkę «stracić pracę»: W styczniu 2001 r. 90 osobowa załoga pójdzie na zieloną trawkę. ŻW 14/11/2001. 2. Posłać, wysłać kogoś na zieloną trawkę, na grzybki «zwolnić kogoś z pracy»: Crvenkovski w rozmowie ze mną… … Słownik frazeologiczny
wyjść — dk, wyjśćjdę, wyjśćjdziesz, wyjdź, wyszedł, wyszła, wyszli wychodzić ndk VIa, wyjśćdzę, wyjśćdzisz, wyjśćchodź, wyjśćdził 1. «opuścić jakieś miejsce, zwykle udając się dokądś, w jakimś celu» Wyjść z domu. Wyjść na spacer. Wyjść po zakupy. Wyjść… … Słownik języka polskiego
pysk — (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z pyskiem zob. gęba 1. Ciemno, choć w pysk daj zob. ciemno. Drzeć pysk zob. gęba 3. Drzeć, rozedrzeć, wydrzeć (na kogoś) pysk; skoczyć, rzucić się, wyjechać (na kogoś) z pyskiem, doskakiwać do kogoś z… … Słownik frazeologiczny
daleki — dalekiecy, dalszy 1. «o kimś lub o czymś znajdującym się, położonym w dużej odległości; odległy, oddalony» Dalekie kraje, strony, wzgórza. Daleki przyjaciel. ◊ Daleki krewny «ktoś związany pokrewieństwem w stopniu piątym i dalszym» ◊ Daleki… … Słownik języka polskiego
uciec — dk Vc, ucieknę, uciekniesz, ucieknij, uciekł, uciekłszy uciekać ndk I, uciecam, uciecasz, uciecają, uciecaj, uciecał 1. «oddalić się biegiem z jakiegoś miejsca (głównie w obawie przed pogonią), szybko odjechać, ujść» Uciec przed pogonią. Uciekać… … Słownik języka polskiego
gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… … Słownik języka polskiego
pod — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcję) w narzędniku lub bierniku» 1. «tworzy wyrażenia określające zlokalizowanie lub skierowanie czegoś poniżej jakiegoś przedmiotu oraz wyrażenia oznaczające przedmiot… … Słownik języka polskiego