-
1 wygonić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wygonić
-
2 wyganiać
impf ⇒ wygnać* * *to drive (out), to chase (away)* * *ipf.drive out; chase away; pogoda, że psa by nie wygnał what a terrible weather, the weather is just terrible.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyganiać
-
3 wygnać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wygnać
-
4 wyg|onić
wyg|nać, wyg|onić pf — wyg|aniać impf vt 1. (zmusić do opuszczenia miejsca) to drive out, to expel- wygnać kogoś z kraju to drive a. hound sb out of the country- gdy zaszła w ciążę, rodzice wygnali dziewczyną z domu her parents threw a. kicked the girl out of their home when she became pregnant- wyganiać demony to drive out demons- pogoda taka, że psa by nie wygonił a. nie wygnał I wouldn’t turn a. send a dog out in this weather2. (zmusić do zmiany miejsca) to chase [sb/sth] away a. off, to chase away a. off [osy]- wygonić kogoś z kuchni/łazienki to chase sb out of the kitchen/bathroom- wygoń muchy z pokoju chase the flies out of the room- wygnać bydło na pastwisko to turn a. drive cattle out to pasture- bieda wygnała ich na ulice poverty drove them onto the streets■ wygnać coś z pamięci to banish sth from one’s memory a. mind- wygnać kogoś a. pamięć o kimś z serca a. z duszy to rid a. free one’s heart of sb, to banish all thoughts of sb from one’s mind a. memoryThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyg|onić
-
5 wyg|nać
wyg|nać, wyg|onić pf — wyg|aniać impf vt 1. (zmusić do opuszczenia miejsca) to drive out, to expel- wygnać kogoś z kraju to drive a. hound sb out of the country- gdy zaszła w ciążę, rodzice wygnali dziewczyną z domu her parents threw a. kicked the girl out of their home when she became pregnant- wyganiać demony to drive out demons- pogoda taka, że psa by nie wygonił a. nie wygnał I wouldn’t turn a. send a dog out in this weather2. (zmusić do zmiany miejsca) to chase [sb/sth] away a. off, to chase away a. off [osy]- wygonić kogoś z kuchni/łazienki to chase sb out of the kitchen/bathroom- wygoń muchy z pokoju chase the flies out of the room- wygnać bydło na pastwisko to turn a. drive cattle out to pasture- bieda wygnała ich na ulice poverty drove them onto the streets■ wygnać coś z pamięci to banish sth from one’s memory a. mind- wygnać kogoś a. pamięć o kimś z serca a. z duszy to rid a. free one’s heart of sb, to banish all thoughts of sb from one’s mind a. memoryThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyg|nać
-
6 zg|onić1
pf — zg|aniać1 impf vt pot., pejor. 1. (spędzić w jedno miejsce) to round up- zgonili nas na zebranie we were rounded up a. herded together for a meeting- zgonić krowy to drive a. chase the cows in2. (wygonić) to chase a. drive away [muchę]- zgonić psa z kanapy to shoo a dog off the sofaThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zg|onić1
-
7 wyganiać wygani·ać
См. также в других словарях:
wygonić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyganiać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wygonić — pot. Pogoda, deszcz, mróz itp., że psa by nie wygonił, nie wygnał «o złej, brzydkiej pogodzie, ulewnym deszczu, siarczystym mrozie»: Wicher taki, zimno, psa by nie wygnał na taką pogodę. W. Myśliwski, Widnokrąg … Słownik frazeologiczny
wygonić — → wygnać … Słownik języka polskiego
cztery — + ż. rzecz.; czterej, czterech, m. os.; DMs. czterech, C. czterem, B. m. os. czterech, ż. rzecz. cztery, N. czterema 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 4» Czterech mężczyzn idzie. Czterej mężczyźni idą. Cztery jabłka leżą na stole.… … Słownik języka polskiego
wygnać — dk I, wygnaćgnam, wygnaćgnasz, wygnaćgnają, wygnaćgnaj, wygnaćgnał, wygnaćgnany wygonić dk VIa, wygnaćnię, wygnaćnisz, wygnaćgoń, wygnaćnił, wygnaćniony wyganiać ndk I, wygnaćam, wygnaćasz, wygnaćają, wygnaćaj, wygnaćał, wygnaćany «zmusić kogoś,… … Słownik języka polskiego
wyganiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyganiaćam, wyganiaća, wyganiaćają, wyganiaćany {{/stl 8}}– wygonić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyganiaćnię, wyganiaćni, wyganiaćgoń, wyganiaćniony, {{/stl 8}}wygnać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wygnać [i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na cztery wiatry {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbyć się kogoś w sposób zdecydowany, gwałtowny; wygonić kogoś brutalnie, odcinając możliwość powrotu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wypędzić, przepędzić, wygonić kogoś z domu na … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powyganiać — dk I, powyganiaćam, powyganiaćasz, powyganiaćają, powyganiaćaj, powyganiaćał, powyganiaćany «wygonić wiele osób, zwierząt; powypędzać» Powyganiał bydło na pastwisko. Jak będziecie hałasować, to was powyganiam … Słownik języka polskiego
pozganiać — dk I, pozganiaćam, pozganiaćasz, pozganiaćają, pozganiaćaj, pozganiaćał, pozganiaćany 1. «zegnać, wygonić skądś wiele zwierząt (potocznie: ludzi)» Pozganiać muchy ze stołu. Pozganiać dzieci z trawnika. 2. «zegnać, spędzić razem wiele zwierząt… … Słownik języka polskiego
przegonić — dk VIa, przegonićnię, przegonićnisz, przegonićgoń, przegonićnił, przegonićniony przegnać dk I, przegonićam, przegonićasz, przegonićają, przegonićaj, przegonićał, przegonićany przeganiać ndk I, przegonićam, przegonićasz, przegonićają, przegonićaj … Słownik języka polskiego
przepędzić — dk VIa, przepędzićdzę, przepędzićdzisz, przepędzićpędź, przepędzićdził, przepędzićdzony przepędzać ndk I, przepędzićam, przepędzićasz, przepędzićają, przepędzićaj, przepędzićał, przepędzićany 1. «pędząc skierować coś, kogoś na inne miejsce,… … Słownik języka polskiego