Перевод: с польского на русский

с русского на польский

wygonić

  • 1 wygonić

    глаг.
    • выгнать
    * * *
    wygoni|ć
    \wygonićony сов. выгнать, прогнать;

    ● \wygonić na cztery wiatry (na zbity łeb) разг. прогнать взашей

    + wypędzić, wygnać

    * * *
    wygoniony сов.
    вы́гнать, прогна́ть
    - wygonić na zbity łeb
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wygonić

  • 2 wygonić na cztery wiatry

    = wygonić na zbity łeb разг. прогна́ть взаше́й

    Słownik polsko-rosyjski > wygonić na cztery wiatry

  • 3 wygonić na zbity łeb

    = wygonić na cztery wiatry

    Słownik polsko-rosyjski > wygonić na zbity łeb

  • 4 przepędzić

    глаг.
    • прогнать
    * * *
    przepędz|ić
    \przepędzićę, \przepędzićony сов. 1. перегнать;
    2. прогнать; выгнать; \przepędzić kogoś z domu выгнать кого-л. из дому;

    \przepędzić psa kijem отогнать собаку палкой;

    3. книжн. провести (время);
    \przepędzić całe lato na wsi провести всё лето в деревне
    +

    1. przegnać, przegonić 2. wypędzić, wygnać, wygonić 3. spę-d/ić

    * * *
    przepędzę, przepędzony сов.
    1) перегна́ть
    2) прогна́ть; вы́гнать

    przepędzić kogoś z domu — вы́гнать кого́-л. из до́му

    przepędzić psa kijem — отогна́ть соба́ку па́лкой

    3) книжн. провести́ (вре́мя)

    przepędzić całe lato na wsi — провести́ всё ле́то в дере́вне

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > przepędzić

  • 5 wypędzić

    глаг.
    • выбрасывать
    • выгнать
    • выгонять
    • выключить
    • изгнать
    • изгонять
    • исключать
    • исключить
    • прогнать
    • прогонять
    • удалять
    * * *
    wypędz|ić
    \wypędzićę, \wypędzićony сов. выгнать; прогнать;

    \wypędzić z domu прогнать (выгнать) из дому; \wypędzić krowy w pole выгнать коров в поле

    + wygonić, wygnać

    * * *
    wypędzę, wypędzony сов.
    вы́гнать; прогна́ть

    wypędzić z domu — прогна́ть (вы́гнать) и́з дому

    wypędzić krowy w pole — вы́гнать коро́в в по́ле

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wypędzić

  • 6 wystawić

    глаг.
    • выставить
    * * *
    1) (np. na niebezpieczeństwo) подвергнуть
    2) wystawić (np. pomnik) воздвигнуть, поставить (напр. памятник)
    3) wystawić (np. sztukę) поставить (напр. пьесу)
    4) wystawić (np. weksel) выдать (напр. вексель)
    5) wystawić (swoją kandydaturę) баллотироваться, претендовать
    6) wystawić (w przód) вынести (вперёд)
    7) pot. wystawić (oszukać) сл. кинуть, подставить
    8) wystawić (wyeksponować) выставить (экспонировать)
    9) wystawić (kandydata) выставить (кандидата)
    10) wystawić (na zewnątrz) выставить (вынести наружу)
    11) wystawić (np. ocenę) выставить (напр. отметку)
    wyciągnąć выставить (вынуть)
    przedstawić разг. выставить (представить)
    wygonić, wyprosić разг. выставить (прогнать)
    * * *
    wystawi|ć
    \wystawićony сов. 1. выставить;

    \wystawić na korytarz выставить в коридор; \wystawić nogę выставить ногу; \wystawić stopnie выставить (поставить) отметки;

    2. выдать, выписать;

    \wystawić zaświadczenie выдать справку; \wystawić kwit выписать квитанцию;

    3. воздвигнуть, поставить;

    \wystawić dom выстроить дом;

    4. театр, поставить (пьесу);
    5. па со подвергнуть чему;

    \wystawić na próbę подвергнуть испытанию;

    ● wystaw sobie представь (вообрази) себе
    * * *
    wystawiony сов.
    1) вы́ставить

    wystawić na korytarz — вы́ставить в коридо́р

    wystawić nogę — вы́ставить но́гу

    wystawić stopnie — вы́ставить (поста́вить) отме́тки

    2) вы́дать, вы́писать

    wystawić zaświadczenie — вы́дать спра́вку

    wystawić kwit — вы́писать квита́нцию

    3) воздви́гнуть, поста́вить

    wystawić dom — вы́строить дом

    4) театр. поста́вить ( пьесу)
    5) na co подве́ргнуть чему

    wystawić na próbę — подве́ргнуть испыта́нию

    Słownik polsko-rosyjski > wystawić

См. также в других словарях:

  • wygonić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyganiać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wygonić — pot. Pogoda, deszcz, mróz itp., że psa by nie wygonił, nie wygnał «o złej, brzydkiej pogodzie, ulewnym deszczu, siarczystym mrozie»: Wicher taki, zimno, psa by nie wygnał na taką pogodę. W. Myśliwski, Widnokrąg …   Słownik frazeologiczny

  • wygonić — → wygnać …   Słownik języka polskiego

  • cztery — + ż. rzecz.; czterej, czterech, m. os.; DMs. czterech, C. czterem, B. m. os. czterech, ż. rzecz. cztery, N. czterema 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 4» Czterech mężczyzn idzie. Czterej mężczyźni idą. Cztery jabłka leżą na stole.… …   Słownik języka polskiego

  • wygnać — dk I, wygnaćgnam, wygnaćgnasz, wygnaćgnają, wygnaćgnaj, wygnaćgnał, wygnaćgnany wygonić dk VIa, wygnaćnię, wygnaćnisz, wygnaćgoń, wygnaćnił, wygnaćniony wyganiać ndk I, wygnaćam, wygnaćasz, wygnaćają, wygnaćaj, wygnaćał, wygnaćany «zmusić kogoś,… …   Słownik języka polskiego

  • wyganiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyganiaćam, wyganiaća, wyganiaćają, wyganiaćany {{/stl 8}}– wygonić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyganiaćnię, wyganiaćni, wyganiaćgoń, wyganiaćniony, {{/stl 8}}wygnać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wygnać [i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na cztery wiatry {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbyć się kogoś w sposób zdecydowany, gwałtowny; wygonić kogoś brutalnie, odcinając możliwość powrotu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wypędzić, przepędzić, wygonić kogoś z domu na …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • powyganiać — dk I, powyganiaćam, powyganiaćasz, powyganiaćają, powyganiaćaj, powyganiaćał, powyganiaćany «wygonić wiele osób, zwierząt; powypędzać» Powyganiał bydło na pastwisko. Jak będziecie hałasować, to was powyganiam …   Słownik języka polskiego

  • pozganiać — dk I, pozganiaćam, pozganiaćasz, pozganiaćają, pozganiaćaj, pozganiaćał, pozganiaćany 1. «zegnać, wygonić skądś wiele zwierząt (potocznie: ludzi)» Pozganiać muchy ze stołu. Pozganiać dzieci z trawnika. 2. «zegnać, spędzić razem wiele zwierząt… …   Słownik języka polskiego

  • przegonić — dk VIa, przegonićnię, przegonićnisz, przegonićgoń, przegonićnił, przegonićniony przegnać dk I, przegonićam, przegonićasz, przegonićają, przegonićaj, przegonićał, przegonićany przeganiać ndk I, przegonićam, przegonićasz, przegonićają, przegonićaj …   Słownik języka polskiego

  • przepędzić — dk VIa, przepędzićdzę, przepędzićdzisz, przepędzićpędź, przepędzićdził, przepędzićdzony przepędzać ndk I, przepędzićam, przepędzićasz, przepędzićają, przepędzićaj, przepędzićał, przepędzićany 1. «pędząc skierować coś, kogoś na inne miejsce,… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»