-
1 вырвать
глаг.• porzygać• powydzierać• powyrywać• wydrzeć• wyrwać• wyrywać• wyszarpać• wytargać• zwymiotować* * *wydrzeć, wyrwać, wyszarpnąć -
2 вырваться
buchnąć, wydobyć się, wydostać się, wydrzeć się, ( pomknąć) wyrwać разг., wyrwać się, wyszarpnąć się -
3 заорать
глаг.• wrzeszczeć• wywrzeszczeć* * *rozedrzeć się прост., ryknąć разг., wrzasnąć, ( wrzasnąć) wydrzeć się -
4 extort
[ɪks'tɔːt]vtto extort from sb — money etc wydzierać (wydrzeć perf) komuś; confession, promise wymuszać (wymusić perf) na kimś
* * *[ik'sto:t](to obtain (from a person) by threats or violence: They extorted a confession from him by torture.) wymuszać- extortionate -
5 whip
[wɪp] 1. n( lash) bat m, bicz m; ( riding whip) pejcz m; ( POL) poseł odpowiedzialny za obecność członków swej partii na głosowaniach2. vtperson, animal ( hit) smagać (smagnąć perf) batem; ( beat) smagać (wysmagać perf) batem; cream, eggs ubijać (ubić perf)to whip sth off — zerwać ( perf) or zedrzeć ( perf) coś
to whip sth away — wyrwać ( perf) or wydrzeć ( perf) coś
Phrasal Verbs:- whip up* * *[wip] 1. noun1) (a long cord or strip of leather attached to a handle, used for punishing people, driving horses etc: He carries a whip but he would never use it on the horse.) bat2) (in parliament, a member chosen by his party to make sure that no one fails to vote on important questions.) stróż dyscypliny partyjnej2. verb1) (to strike with a whip: He whipped the horse to make it go faster; The criminals were whipped.) chłostać2) (to beat (eggs etc).) ubijać3) (to move fast especially with a twisting motion like a whip: Suddenly he whipped round and saw me; He whipped out a revolver and shot her.) nagle się odwrócić, wyszarpnąć•- whiplash- whipped cream
- whip up -
6 wrest
[rɛst]vtto wrest sth from sb — wydzierać (wydrzeć perf) coś komuś
-
7 arracher
1. drzeć2. obrywać3. oderwać4. odrywać5. rwać6. szarpać7. urywanie8. urywać9. wyciągać10. wydostać11. wydrzeć12. wydzierać13. wyrwać14. wyrywać -
8 ravir
1. porwać2. porywać3. rabować4. uprowadzić5. wydrzeć6. zachwycać7. zachwycić8. zrabować -
9 ôter
1. odebrać2. odejmować3. odjąć4. pozbawić5. pozór6. płaszczyk7. urywać8. usuwać9. wydrzeć10. zabrać11. zdejmować12. zdjąć -
10 srac
1 wydrzeć 2 wymuszać
См. также в других словарях:
wydrzeć — coś (kogoś) komuś z paszczy zob. paszcza 3. Wydrzeć coś komuś z gardła zob. gardło 5. Wydrzeć kogoś śmierci zob. śmierć 13. Wydrzeć kogoś z czyichś rąk zob. ręka 49. Wydrzeć (na kogoś) gębę, pysk, mordę zob. gęba 4 … Słownik frazeologiczny
wydrzeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}z paszczy {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś, czemuś, czyjejś} {{/stl 8}}{{stl 7}} wielkim wysiłkiem, przemocą zdobyć, odzyskać coś, zwłaszcza coś, co wydawało się bezpowrotnie stracone : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wydarł… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydrzeć — dk XI, wydrzećdrę, wydrzećdrzesz, wydrzećdrzyj, wydrzećdarł, wydrzećdarty wydzierać ndk I, wydrzećam, wydrzećasz, wydrzećają, wydrzećaj, wydrzećał, wydrzećany 1. «szarpnięciem oddzielić coś od czegoś, wyrwać, oderwać» Wydrzeć kartkę z zeszytu.… … Słownik języka polskiego
wydrzeć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wydzierać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydzierać się – wydrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydobywać się, wydostawać się skądś z wielkim trudem; uwalniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wydrzeć się z czyichś objęć, z rąk bandytów. Oddział wydarł się z okrążenia. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drzeć [wydzierać – wydrzeć] gębę [i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo głośno mówić, krzyczeć, wrzeszczeć, wymyślać komuś z krzykiem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś drze, wydziera gębę, pysk, mordę, ryj. Nie drzyj gęby, bo jeszcze ktoś nas usłyszy. Drzeć pysk, mordę na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydzierać – wydrzeć [wyciągać – wyciągnąć] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {komuś} {{/stl 8}}z gardła {{/stl 13}}{{stl 7}} zmusić kogoś do wydawania, oddania czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pożyczyłem mu kiedyś niezłą sumkę i potem musiałam mu ją z gardła wydzierać. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wydzierać — → wydrzeć … Słownik języka polskiego
wydzierać — Wydrzeć coś (kogoś) komuś z paszczy zob. paszcza 3. Wydrzeć coś komuś z gardła zob. gardło 5. Wydrzeć kogoś śmierci zob. śmierć 13. Wydrzeć kogoś z czyichś rąk zob. ręka 49. Wydrzeć (na kogoś) gębę, pysk, mordę zob. gęba 4 … Słownik frazeologiczny
wydzierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wydzieraćam, wydzieraća, wydzieraćają, wydzieraćany {{/stl 8}}– wydrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, wydzieraćdrę, wydzieraćdrze, wydzieraćdrzyj, wydzieraćdarł, wydzieraćdarli, wydzieraćdarty {{/stl 8}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrwać — dk IX, wyrwaćrwę, wyrwaćrwiesz, wyrwaćrwij, wyrwaćrwał, wyrwaćrwany wyrywać ndk I, wyrwaćam, wyrwaćasz, wyrwaćają, wyrwaćaj, wyrwaćał, wyrwaćany 1. «rwąc wyciągnąć, wydrzeć coś z czegoś, siłą wydobyć, wydostać skądś; wyszarpnąć» Wyrwać coś komuś… … Słownik języka polskiego