wybujała

См. также в других словарях:

• wybujały — wybujałyali «nadmiernie wyrośnięty, długi, wysoki; bujny (zwykle o roślinach)» Wybujała koniczyna. Wybujałe chwasty. Wybujałe drzewo. Wybujały chłopiec. przen. Wybujała ambicja, wyobraźnia. Wybujały temperament …   Słownik języka polskiego

• wybujały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wybujałyali {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nadmiernie wyrośnięty; zbyt wysoki, duży, zbyt bujny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wybujała koniczyna. Wybujałe chwasty. Wybujały chłopiec.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• chorobliwie — przysłów. od chorobliwy Oczy błyszczące chorobliwie. Chorobliwie wybujała ambicja …   Słownik języka polskiego

• fantazja — ż I, DCMs. fantazjazji; lm D. fantazjazji (fantazjazyj) 1. blm «zdolność do wyobrażania sobie czegoś; wyobraźnia twórcza; zmyślenie, urojenie, pomysł» Bujna, wybujała, bogata, płodna fantazja. Fantazja artystyczna, poetycka. Twór, wytwór fantazji …   Słownik języka polskiego

• pannica — ż II, DCMs. pannicacy; lm D. pannicaic «dorosła panna, duża, wybujała dziewczyna (często z odcieniem nieżyczliwości, pogardliwie)» Dorodna pannica. Nieznośna, zarozumiała pannica. Wyrosła na dużą pannicę …   Słownik języka polskiego

• fantazja — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. fantazjazji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}częściej w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} kaprys, wybryk, zachcianka, fanaberie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pańskie fantazje. Mieć swoje… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• imaginacja — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. imaginacjacji, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} rzecz lub sytuacja wymyślona, istniejąca tylko w wyobraźni, będąca wytworem fantazji; urojenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Coś jest czystą imaginacją. {{/stl 10}}{{stl 20}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień