-
1 bruk
сущ.• булыжник• мостовая• панель• тротуар* * *♂, Р. \bruku мостовая ž;wyboisty \bruk разбитая мостовая; ● wyrzucić na \bruk выбросить на улицу; szlifować (obijać) \bruki шататься без дела, гранить мостовую
* * *м, Р brukuмостова́я ż- szlifować brukiwyboisty bruk — разби́тая мостова́я
- obijać bruki
См. также в других словарях:
bruk — m III, D. u, N. brukkiem; lm M. i 1. «nawierzchnia drogowa twarda, nie ulepszona, ułożona z kamienia polnego lub łamanego na podłożu z podsypki piaskowej» Gładki, nierówny, wyboisty, wyślizgany bruk. Naprawiać, układać bruk. ◊ Na miejskim,… … Słownik języka polskiego
