-
1 wulgarny
adj* * *a.1. (= nieprzyzwoity) vulgar, crude; (o słowach, piosence, dowcipie, wyglądzie) vulgar.2. (= uproszczony) vulgar; wulgarny materializm vulgar materialism.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wulgarny
-
2 wulgarny
wulgarny vulgär, ordinär -
3 wulgarny
-
4 wulgarny
прил.• аляповатый• вульгарный• грубый• крупный• невежливый• необработанный• непристойный• сырой• топорный• шероховатый* * *wulgarn|y\wulgarnyi, \wulgarnyiejszy вульгарный+ordynarny, prostacki
* * *wulgarni, wulgarniejszyвульга́рныйSyn: -
5 wulgarny
vulgaire -
6 wulgarny
adjvulgär, derb -
7 wulgarny
gráisciúil -
8 wulgarny
[вульгарни]adjвульгарний, сороміцький -
9 wulgarny
вульгарний -
10 wulgarny
karaniwan -
11 wulgarny
harsal -
12 dosadny
adj* * *a.1. (= skrótowy i celny) pithy; (= bez ogródek) blunt, forthright; (= mocny) strong, forcible.2. (= wulgarny) crude; dosadne określenie a rude phrase; posługiwać się dosadnym językiem use crude language.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dosadny
-
13 ordynarny
прил.• аляповатый• большой• бурный• внезапный• вспыльчивый• вульгарный• грубоватый• грубый• крупный• невежливый• невоспитанный• необработанный• неотесанный• непристойный• объемистый• примитивный• резкий• сырой• толстый• топорный• шероховатый* * *вульгарный, грубыйpospolity, zwyczajny ординарный* * *ordynarn|y\ordynarnyi, \ordynarnyiejszy 1. грубый, вульгарный;2. простой, неприхотливый; \ordynarnyе jadło простая пища+1. wulgarny 2. zwyczajny
* * *ordynarni, ordynarniejszy1) гру́бый, вульга́рный2) просто́й, неприхотли́выйordynarne jadło — проста́я пи́ща
Syn: -
14 prostacki
прил.• аляповатый• внезапный• вульгарный• грубоватый• грубый• крупный• невежливый• невоспитанный• необработанный• неотесанный• непристойный• примитивный• резкий• сырой• топорный• хамский• шероховатый* * *prostac|ki\prostackicy грубый, вульгарный;\prostackikie maniery вульгарные манеры; \prostackikie żarty грубые шутки; ● po \prostackiku, z \prostackika грубо, вульгарно
+ prostaczy, ordynarny, grubiański, wulgarny* * *гру́бый, вульга́рныйprostackie maniery — вульга́рные мане́ры
- z prostackaprostackie żarty — гру́бые шу́тки
Syn: -
15 rynsztokowy
1. прил. от rynsztok;2. перен. площадной, грязный, непристойный+2. ordynarny, wulgarny
* * *1. прил. от rynsztok 2. перен.площадно́й, гря́зный, непристо́йныйSyn: -
16 łacin|a
f 1. sgt (język łaciński) Latin- łacina kościelna Church Latin- lekcja łaciny a Latin lesson a. class- pisać/mówić po łacinie to write (in)/speak Latin2. pot., żart. (język wulgarny) bad a. vulgar language- □ łacina klasyczna classical Latin- łacina ludowa vulgar Latin- łacina średniowieczna Latin in the Middle AgesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > łacin|a
-
17 ordynarny
adj( wulgarny) vulgar; ( nieokrzesany) rude, ( kłamstwo) outright; ( fałszerstwo) crude; ( w złym guście) cheap* * *a.1. (= grubiański) vulgar; rude; crude; ordynarny sposób bycia rude behavior; ordynarne słowa vulgar language; ordynarne kłamstwo outright lie.2. (= prostacki) simple, ordinary; cheap; ordynarne jedzenie simple food; ordynarny tytoń cheap tobacco.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ordynarny
-
18 grubiański
прил.• аляповатый• внезапный• вульгарный• грубоватый• грубый• грязный• жесткий• крупный• невежливый• невоспитанный• необработанный• неотесанный• непристойный• отвратительный• примитивный• резкий• суровый• сырой• топорный• хамский• шероховатый* * *, ordynarny, wulgarny грубый* * *grubiańs|ki\grubiańskicy грубый;po \grubiańskiku грубо
+ ordynarny, gburowaty, chamski* * *гру́быйpo grubiańsku — гру́бо
Syn: -
19 brukow|y
adj. 1. (do brukowania) paving attr.- kamień brukowy a cobble(stone)- kostka brukowa a sett (stone)2. (pokryty brukiem, brukowany) [dziedziniec] cobbled 3. pejor. (sensacyjny, plotkarski) [wiadomość, plotka] tabloid pejor.- pismo brukowe a tabloid- prasa brukowa the gutter press pejor.- dziennikarstwo brukowe gutter journalism pejor.4. obraźl. (pospolity, wulgarny) [słownictwo, styl] gutter attr.- literatura brukowa pulp fictionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > brukow|y
-
20 ordynarn|y
adj. grad. pejor. 1. (wulgarny) [osoba, zachowanie, słowa] vulgar- ordynarny dowcip a crude a. vulgar joke2. (tandetny) [strój, makijaż] vulgar, gaudy- ordynarna wódka inferior vodka- miała ordynarne rysy twarzy she had coarse featuresThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ordynarn|y
- 1
- 2
См. также в других словарях:
wulgarny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wulgarnyni, wulgarnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prostacki, trywialny, ordynarny; nieakceptowany ze względu na niezgodność z zasadami kultury bycia; nieprzyzwoity :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wulgarny — wulgarnyni, wulgarnyniejszy 1. «ordynarny, nieprzyzwoity, prostacki, trywialny, grubiański» Wulgarna twarz. Wulgarne rysy. Wulgarne słownictwo. Wulgarne wyrażenia, dowcipy. Wulgarna piosenka. Wulgarny sposób ubierania się. 2. «rozumiany,… … Słownik języka polskiego
pewny — 1. Ktoś jest pewny siebie a) «ktoś jest przekonany o swojej wartości»: Sądziła, że będzie cyniczny, pewny siebie i w miarę wulgarny. J. Andrzejewski, Popiół. b) «ktoś jest przeświadczony o słuszności swoich racji» 2. Ktoś jest pewny swego «ktoś… … Słownik frazeologiczny
brukowy — 1. przym. od bruk (zwykle w zn. 1) Nawierzchnia brukowa. Kamień brukowy. 2. «wzięty z ulicy; uliczny, pospolity, wulgarny; niepoważny, niewiele wart, niewybredny» Brukowe plotki, wiadomości. Brukowe wyrazy, wyzwiska. Brukowa literatura. ∆ Brukowe … Słownik języka polskiego
gminny — gminnynni 1. «związany z gminą jednostką administracyjną, urzędem» Pisarz, urzędnik gminny. Samorząd gminny. Kasa gminna. 2. «związany z gminą związkiem, stowarzyszeniem» Duchowny gminny. 3. przestarz. «pospolity, prostacki, rubaszny, trywialny,… … Słownik języka polskiego
niewyparzony — tylko we fraz. posp. Niewyparzony język, niewyparzona gęba «ktoś mający ordynarny, wulgarny sposób mówienia» ◊ Mieć niewyparzony język, niewyparzoną gębę «używać ordynarnych, wulgarnych słów, wyrażeń; nie liczyć się ze słowami» … Słownik języka polskiego
ordynarny — ordynarnyni, ordynarnyniejszy 1. «wulgarny, trywialny, prostacki, nieokrzesany, grubiański, karczemny; płaski, niewybredny» Ordynarne słowa, wyrazy, piosenki, dowcipy, wyzwiska. Ordynarne zachowanie, kłamstwo, fałszerstwo. Być ordynarnym.… … Słownik języka polskiego
ordynus — m IV, DB. a, Ms. ordynussie; lm M. y, DB. ów pot. «człowiek ordynarny, nieokrzesany, wulgarny; cham, gbur, grubianin» … Słownik języka polskiego
prostacki — prostackiccy «właściwy prostakowi; nieokrzesany, ordynarny, grubiański, wulgarny» Prostacki sposób bycia. Prostacki język. Prostackie zachowanie. Prostackie maniery, obyczaje. po prostacku «w sposób właściwy prostakowi; ordynarnie, wulgarnie»… … Słownik języka polskiego
rynsztokowy — przym. od rynsztok Rowy rynsztokowe. Rynsztokowe zapachy. przen. «ordynarny, wulgarny» Rynsztokowe słownictwo, dowcipy, piosenki … Słownik języka polskiego
trywialny — «niewybredny, banalny, pospolity, prostacki, ordynarny, wulgarny» Trywialna rozmowa. Trywialne wyrażenie. Trywialny gust. ‹fr. z łac.› … Słownik języka polskiego
