-
1 warzechować w czymś
wtrącać się w nieswoje sprawy -
2 ввергать
-
3 вмешиваться
глаг.• ingerować• interferować• interweniować• przeszkadzać• wtrącać• zainterweniować• zakłócać* * *ingerować, interweniować, wdawać się, wkraczać перен., wtrącać się -
4 butt in
vi* * *(to interrupt or interfere: Don't butt in while I'm speaking!) przerywać, wtrącać się -
5 chip in
( inf, = chip) vi* * *1) (to interrupt: He chipped in with a remark.) wtrącać się2) (to give (money): He chipped in with a dollar for the gift.) dokładać się -
6 cut in
vito cut in (on) — ( interrupt) wtrącać się (wtrącić się perf) (do +gen)
to cut in on sb ( AUT) — zajeżdżać (zajechać perf) komuś drogę
* * *(to interrupt: She cut in with a remark.) przerywać, wtrącać się -
7 interfere
[ɪntə'fɪə(r)]vito interfere in — wtrącać się (wtrącić się perf) do +gen or w +acc
to interfere with — ( object) majstrować przy +loc; ( career) przeszkadzać (przeszkodzić perf) w +loc; ( plans) kolidować z +instr
* * *[intə'fiə]1) ((often with in, with) to (try to) become involved in etc, when one's help etc is not wanted: I wish you would stop interfering (with my plans); Don't interfere in other people's business!) wtrącać się2) ((with with) to prevent, stop or slow down the progress of: He doesn't let anything interfere with his game of golf on Saturday mornings.) przeszkadzać•- interfering -
8 intervene
[ɪntə'viːn]vi( in situation) interweniować (zainterweniować perf); ( in speech) wtrącać się (wtrącić się perf); event przeszkadzać (przeszkodzić perf); years, months upływać (upłynąć perf)* * *[intə'vi:n]1) (to interfere in a quarrel: He intervened in the dispute.) wtrącać się2) (to be or come between, in place or time: A week intervened before our next meeting.) upłynąć• -
9 бросать
глаг.• ciskać• cisnąć• dorzucać• kwitować• miotać• nitkować• obrzucać• odrzucać• opuszczać• opuścić• porzucać• porzucić• rzucać• rzucić• rzutować• układać• wodować• wrzucać• wyjechać• wystrzelić• zaniechać• zarzucać• zostawiać• zostawić• zrezygnować• zrzucać* * *ciskać, miotać, porzucać, rzucać, wrzucać, wtrącać, zarzucać -
10 вталкивать
глаг.• apelować• forsować• nałożyć• pchać• ponaglać• popychać• przepchać• przeć• spychać• weprzeć• wpierać• wpychać• wtrącać* * * -
11 добавлять
глаг.• dodawać• dodać• dokładać• dolewać• doliczać• doliczyć• dopisać• dorzucić• dołożyć• dołączać• dołączyć• nadkładać* * *dodawać, dokładać, doliczać, dopełniać, ( к сказанному) dopowiadać, dorzucać, wtrącać -
12 докучать
глаг.• denerwować• dokuczać• drażnić• droczyć• dręczyć• ingerować• interferować• irytować• kłopotać• martwić• molestować• nagabywać• napastować• naprzykrzać• niepokoić• nękać• przeszkadzać• prześladować• szykanować• trapić• trudzić• wtrącać• zakłócać• złościć* * *dokuczać, doskwierać -
13 замечать
глаг.• cechować• dostrzegać• notować• obserwować• odkrywać• oznaczać• percypować• postrzegać• przestrzegać• spostrzegać• ujrzeć• wykryć• wypatrywać• zanotować• zauważać• zauważyć• zaznaczać• zaznaczyć* * *dopatrywać się, dostrzegać, nadmieniać, spostrzegać, wtrącać, zauważać, zaznaczać -
14 мешать
глаг.• hamować• ingerować• interferować• interweniować• kiełbasić• krepować• krępować• mieszać• mącić• niepokoić• oponować• pchać• pomieszać• połączyć• przerwać• przerywać• przeszkadzać• przeszkodzić• sprzeciwiać• tamować• tarasować• uniemożliwiać• uniemożliwić• utrudniać• utrudnić• wadzić• wmieszać• wpychać• wtrącać• wymieszać• zahamować• zakłócać• zapobiegać• zatamować• zawadzać• zmieszać* * *bełtać, mieszać, przeszkadzać, utrudniać, zawadzać -
15 clap
[klæp] 1. vi 2. vtto clap (one's hands) — klaskać (klasnąć perf) (w dłonie or ręce)
a clap of thunder — uderzenie pioruna, grzmot
* * *[klæp] 1. past tense, past participle - clapped; verb1) (to strike the palms of the hands together eg to show approval, to mark a rhythm, or to gain attention etc: When the singer appeared, the audience started to clap loudly; They clapped the speech enthusiastically; Clap your hands in time to the music.) klaskać2) (to strike (someone) with the palm of the hand, often in a friendly way: He clapped him on the back and congratulated him.) klepnąć3) (to put suddenly (into prison, chains etc): They clapped him in jail.) wtrącać, pakować2. noun1) (a sudden noise (of thunder).) łoskot, huk2) (an act of clapping: They gave the performer a clap; He gave me a clap on the back.) oklaski, klepnięcie -
16 imprison
[ɪm'prɪzn]vtzamykać (zamknąć perf) w więzieniu, wtrącać (wtrącić perf) do więzienia* * *[im'prizn](to put in prison; to take or keep prisoner: He was imprisoned for twenty years for his crimes.) uwięzić -
17 meddle
['mɛdl]vito meddle in/with — mieszać się w +acc or do +gen
* * *['medl](to interfere: She was always trying to meddle.) wtrącać się- meddler- meddlesome -
18 mind one's own business
(to attend to one's own affairs, not interfering in other people's: Go away and mind your own business!) pilnować własnego nosa, nie wtrącać się w cudze sprawy -
19 oar
[ɔː(r)]nwiosło ntto put/shove one's oar in ( inf, fig) — wtrącać (wtrącić perf) swoje trzy grosze
* * *[o:](a long piece of wood with a flat end for rowing a boat.) wiosło -
20 barge in
vi
- 1
- 2
См. также в других словарях:
wtrącać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wtrącaćam, wtrącaća, wtrącaćają, wtrącaćany {{/stl 8}}– wtrącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wtrącaćcę, wtrącaćci, wtrąć, wtrącaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mówiąc,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wtrącać — swoje trzy grosze zob. grosz 10 … Słownik frazeologiczny
wtrącać się – wtrącić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} mieszać się w czyjąś rozmowę, dodawać coś od siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wtrącił się do rozmowy ze swoimi głupimi uwagami. Jest gadatliwa, zawsze musi się … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wtrącać – wtrącić [wsadzać – wsadzić] swoje trzy grosze — {{/stl 13}}{{stl 7}} odzywać się lub w inny sposób zaznaczać swoje zdanie, nie będąc proszonym, często przy dezaprobacie otoczenia {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wtrącić — Wtrącać swoje trzy grosze zob. grosz 10 … Słownik frazeologiczny
wtrącić — dk VIa, wtrącićcę, wtrącićcisz, wtrąć, wtrącićcił, wtrącićcony wtrącać ndk I, wtrącićam, wtrącićasz, wtrącićają, wtrącićaj, wtrącićał, wtrącićany 1. «powiedzieć jakieś słowo, zdanie, wygłosić jakąś uwagę przerywając tok własnej lub czyjejś… … Słownik języka polskiego
wścibiać — ndk I, wścibiaćam, wścibiaćasz, wścibiaćają, wścibiaćaj, wścibiaćał, wścibiaćany wścibić dk VIa, wścibiaćbię, wścibiaćbisz, wścib, wścibiaćbił, wścibiaćbiony, pot. «wtykać, wsadzać, wkładać, wsuwać coś z trudem» Wścibiać palec w szparę. Wścibić… … Słownik języka polskiego
grosz — 1. Być, pozostać itp. bez grosza; nie mieć (ani) grosza, centa, książk. szeląga (przy duszy, w kieszeni); nie mieć złamanego grosza, centa, książk. szeląga «nie mieć żadnych pieniędzy, być bez środków do życia»: (...) zaangażowałem partyjnych… … Słownik frazeologiczny
nos — 1. Coś kręci, wierci kogoś w nosie «coś drażni czyjś węch, wywołuje uczucie pieczenia, swędzenia w nosie»: (...) dopiero westchnął z ulgą, kiedy się znaleźli w podsieniach domu i na świeżym powietrzu. Zapach ciężkich pachnideł wiercił mu jeszcze… … Słownik frazeologiczny
grosz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «setna część złotego; moneta zdawkowa o takiej wartości ; także setna część szylinga austriackiego oraz moneta o takiej wartości; dawniej: srebrna moneta o różnej wartości wybijana w różnych krajach Europy»… … Słownik języka polskiego
nos — m IV, D. a, Ms. nossie; lm M. y 1. «narząd powonienia, u kręgowców wyższych także początek dróg oddechowych; u ludzi najbardziej wystająca część twarzy znajdująca się między oczami i czołem a ustami» Cienki, długi, duży, krzywy, mały, mięsisty,… … Słownik języka polskiego
