-
1 grosz
См. также в других словарях:
wtrącać – wtrącić [wsadzać – wsadzić] swoje trzy grosze — {{/stl 13}}{{stl 7}} odzywać się lub w inny sposób zaznaczać swoje zdanie, nie będąc proszonym, często przy dezaprobacie otoczenia {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wtrącać — swoje trzy grosze zob. grosz 10 … Słownik frazeologiczny
trzy — + ż. rzecz.; trzej, trzech, m. os.; DMs. trzech, C. trzem, B. m. os. trzech, ż. rzecz. trzy, N. trzema 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 3» Trzech chłopców, mężczyzn idzie, szło. Trzej chłopcy, mężczyźni idą, szli. Matka z trzema córkami.… … Słownik języka polskiego
trzy — {{/stl 13}}{{stl 8}}licz. M. mos trzej, trzech, DMc. trzech, C. trzem, B. mos trzech, nmos trzy, N. trzema {{/stl 8}}{{stl 7}} liczba będąca sumą liczb dwa i jeden : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyszli trzej interesanci. W poczekalni znajdowało się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trzy — 1. pot. Bredzić, mówić, klepać, pleść itp. trzy po trzy «mówić bez sensu, mówić głupstwa»: Pleciesz trzy po trzy, Siemion... Wódka uderzyła ci do głowy... J. Brzechwa, Owoc. 2. Ktoś nie umie do trzech zliczyć; ktoś wygląda, jakby nie umiał do… … Słownik frazeologiczny
wtrącić — Wtrącać swoje trzy grosze zob. grosz 10 … Słownik frazeologiczny
grosz — 1. Być, pozostać itp. bez grosza; nie mieć (ani) grosza, centa, książk. szeląga (przy duszy, w kieszeni); nie mieć złamanego grosza, centa, książk. szeląga «nie mieć żadnych pieniędzy, być bez środków do życia»: (...) zaangażowałem partyjnych… … Słownik frazeologiczny
wtrącić — dk VIa, wtrącićcę, wtrącićcisz, wtrąć, wtrącićcił, wtrącićcony wtrącać ndk I, wtrącićam, wtrącićasz, wtrącićają, wtrącićaj, wtrącićał, wtrącićany 1. «powiedzieć jakieś słowo, zdanie, wygłosić jakąś uwagę przerywając tok własnej lub czyjejś… … Słownik języka polskiego
grosz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «setna część złotego; moneta zdawkowa o takiej wartości ; także setna część szylinga austriackiego oraz moneta o takiej wartości; dawniej: srebrna moneta o różnej wartości wybijana w różnych krajach Europy»… … Słownik języka polskiego
wścibiać — ndk I, wścibiaćam, wścibiaćasz, wścibiaćają, wścibiaćaj, wścibiaćał, wścibiaćany wścibić dk VIa, wścibiaćbię, wścibiaćbisz, wścib, wścibiaćbił, wścibiaćbiony, pot. «wtykać, wsadzać, wkładać, wsuwać coś z trudem» Wścibiać palec w szparę. Wścibić… … Słownik języka polskiego
swój — 1. Dobić, dopiąć, przestarz. dokazać swego «osiągnąć zamierzony cel, pokonując trudności»: Moim marzeniem jest zobaczenie Nowej Zelandii i myślę, że uda mi się kiedyś dopiąć swego. Eurost 7/2000. 2. Dostać za swoje «zostać ukaranym, ponieść… … Słownik frazeologiczny
