-
1 wszystko
нареч.• вполне• всецело• полностью• совершенно• совсем* * *wszystk|oвсё;\wszystko jedno всё равно; nade \wszystko больше (превыше) всего; przede \wszystkoim прежде всего; \wszystko ma swoje granice всему есть мера, всё имеет свой границы
* * *wszystko jedno — всё равно́
nade wszystko — бо́льше (превы́ше) всего́
przede wszystkim — пре́жде всего́
wszystko ma swoje granice — всему́ есть ме́ра, всё име́ет свои́ грани́цы
-
2 granica
сущ.• граница• край• ограничение• отскок• предел• рубеж• ущемление* * *grani|ca♀ 1. граница, рубеж ♂;\granicaсе naturalne (przyrodzone) естественные рубежи; strzec \granicac охранять границу; przejść przez zieloną \granicacę нелегально перейти границу; wyjechać za \granicacę уехать за границу;
2. граница, предел ♂;w \granicacach przyzwoitości в рамках приличия;
zakreślić (oznaczyć) \granicace czegoś начертать рамки чего-л.;dolna \granica минимум; нижняя граница; górna \granica предел, максимум; верхняя граница; do ostatecznych \granicac до предела; nie mieć \granicac не иметь предела, быть безграничным; wszystko ma swoje \granicaсе всему есть предел; ● bez \granicac а) беспредельный, безграничный, бесконечный;
б) безгранично, бесконечно+2. kres, koniec
* * *ж1) грани́ца, рубе́ж mgranice naturalne (przyrodzone) — есте́ственные рубежи́
strzec granic — охраня́ть грани́цу
przejść przez zieloną granicę — нелега́льно перейти́ грани́цу
wyjechać za granicę — уе́хать за грани́цу
2) грани́ца, преде́л mw granicach przyzwoitości — в ра́мках прили́чия
zakreślić (oznaczyć) granice czegoś — начерта́ть ра́мки чего́-л.
dolna granica — ми́нимум; ни́жняя грани́ца
górna granica — преде́л, ма́ксимум; ве́рхняя грани́ца
do ostatecznych granic — до преде́ла
nie mieć granic — не име́ть преде́ла, быть безграни́чным
wszystko ma swoje granice — всему́ есть преде́л
•Syn:
См. также в других словарях:
granica — ż II, DCMs. granicacy; lm D. granicaic 1. «linia zamykająca lub oddzielająca pewien określony obszar; kontur, zarys; linia oddzielająca terytorium jednego państwa od innych» Granica parceli, wsi, miasta, województwa. Granica zasięgu… … Słownik języka polskiego
miejsce — 1. Być na swoim miejscu «zajmować odpowiednie dla siebie stanowisko, wykonywać odpowiednią dla siebie pracę»: (...) ważna jest codzienna robota, pewność, że uczestniczy się we wspólnym wysiłku, że widzi się owoce swojej pracy, że człowiek czuje,… … Słownik frazeologiczny
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
na — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z biernikiem {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wskazuje na kierunek ruchu przestrzennego określony przez wyrażenia, w których przyimek {{/stl 7}}{{stl 8}}na {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
znak — 1. Coś jest, stoi, stanęło, znajduje się pod znakiem zapytania «coś jest niepewne lub kwestionowane»: (...) wykształcenie dzisiejszych urzędników stoi pod wielkim znakiem zapytania (...). L. Tyrmand, Dziennik. 2. Coś upływa, przebiega itp. pod… … Słownik frazeologiczny
