wstydzić+się+czegoś

См. также в других словарях:

• bać się [nie śmieć] spojrzeć w oczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} wstydzić się czegoś przed kimś, obawiać się bezpośredniego zetknięcia z kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bałem się spojrzeć mu w oczy po ostatniej imprezie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• czaić się — Bać się lub wstydzić i w rezultacie zwlekać ze zrobnieniem czegoś Eng. To be frightened or bashful (and especially to delay doing something as a result of this) …   Słownik Polskiego slangu

• spojrzeć — dk VIIb, spojrzećjrzę, spojrzećjrzysz, spójrz a. spojrzyj, spojrzećjrzał, spojrzećeli spoglądać ndk I, spojrzećam, spojrzećasz, spojrzećają, spojrzećaj, spojrzećał 1. «skierować, zwrócić wzrok, oczy; rzucić okiem, popatrzeć; o oczach, wzroku:… …   Słownik języka polskiego

• oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

• oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

• pokazać — dk IX, pokazaćkażę, pokazaćkażesz, pokazaćkaż, pokazaćał, pokazaćany pokazywać ndk VIIIa, pokazaćzuję, pokazaćzujesz, pokazaćzuj, pokazaćywał, pokazaćywany 1. «dać coś zobaczyć, podać coś do obejrzenia; wskazać, zademonstrować coś» Pokazać… …   Słownik języka polskiego

• przed — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z biernikiem {{/stl 8}}{{stl 7}} wskazuje na cel przestrzenny ruchu znajdujący się z przodu czegoś (po stronie twarzy człowieka lub frontowej części czegoś) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Samochód zajechał przed… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• schować — dk I, schowaćam, schowaćasz, schowaćają, schowaćaj, schowaćał, schowaćany 1. «położyć, umieścić coś, ulokować kogoś w miejscu zasłoniętym, niewidocznym, bezpiecznym; ukryć» Schować książkę do szuflady, klucz do kieszeni. Schować pudełko pod szafę …   Słownik języka polskiego

• świecić — ndk VIa, świecićcę, świecićcisz, świeć, świecićcił 1. «być źródłem światła, wysyłać światło; promieniować światłem, blaskiem» Latarnia, lampa, żarówka świeci. Słońce świeci. Gwiazdy świecą. 2. «oświetlać coś (czymś); palić światło, np. lampę, dla …   Słownik języka polskiego

• słabość — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. słabośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brak lub upadek sił fizycznych spowodowany chorobą, wycieńczeniem organizmu; brak energii do działania; osłabienie : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• podziać — dk Xb, podziaćdzieję, podziaćdziejesz, podziaćdziej, podziaćdział, podziaćdziali a. podziaćdzieli, podziaćdziany podziewać ndk I, podziaćam, podziaćasz, podziaćają, podziaćaj, podziaćał, podziaćany «umieścić coś nie wiadomo gdzie, zawieruszyć,… …   Słownik języka polskiego