-
1 współzawodnik
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > współzawodnik
-
2 współzawodnik
współzawodnik m (-a; -cy) Wettbewerber m -
3 współzawodnik
współzawodnik, -iczka [fspuwzavɔdɲik] <Pl -cy> m, fMitbewerber(in) m(f), Wettbewerber(in) m(f) -
4 współzawodnik
-
5 współzawodnik
1. compétiteur2. concurrent3. coéquipier4. émule -
6 współzawodnik
kundërshtar -
7 współzawodnik
ч суперник -
8 współzawodnik
1 nakikipagpungyagî2 nakikipagtalo -
9 przeciwnik
-ka, -cy; instr sg - kiem; m( wróg) enemy; ( oponent) adversary, opponent; ( współzawodnik) opponent* * *mp1. wojsk. (= nieprzyjaciel) enemy, adversary, foe.2. (= oponent) opponent, antagonist, adversary; przeciwnik segregacji rasowej anti-segregationist; przeciwnik aborcji anti-abortionist, pro-lifer; znaleźć godnego przeciwnika meet one's match; być przeciwnikiem czegoś be opposed to sth, be against sth.3. sport (= rywal) rival, opponent, competitor.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeciwnik
-
10 współzawodniczka
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > współzawodniczka
-
11 przeciwnik
przeciwnik, -iczka [pʃɛʨ̑ivɲik] <Pl -cy> m, f2) ( oponent)\przeciwnik czegoś Gegner m von etw -
12 współzawodniczka
współzawodniczka [fspuwzavɔdɲiʧ̑ka] f
См. также в других словарях:
współzawodnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. współzawodnikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba biorąca udział we współzawodnictwie, ubiegająca się wraz z innymi o pierwszeństwo w czymś; rywal : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokonał współzawodników. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
współzawodnik — m III, DB. a, N. współzawodnikkiem; lm M. współzawodnikicy, DB. ów «ten, kto współzawodniczy z kimś; jeden z ubiegających się o zdobycie czegoś, o pierwszeństwo na jakimś polu; rywal» Pokonać współzawodników. Nie mieć godnego siebie… … Słownik języka polskiego
antagonista — m odm. jak ż IV, CMs. antagonistaiście; lm M. antagonistaiści, DB. antagonistatów 1. «ten, kto występuje przeciw komuś, zwalcza kogoś, czyjś przeciwnik, rywal, współzawodnik» Być, stać się czyimś antagonistą. 2. anat. «mięsień działający w… … Słownik języka polskiego
przeciwnik — m III, DB. a, N. przeciwnikkiem; lm M. przeciwnikicy, DB. ów 1. «ten, kto walczy, bije się z kimś; państwo, armia itp. będąca w stanie wojny z kimś; wróg, nieprzyjaciel» Przełamać linię obrony przeciwnika. 2. «ten, kto występuje przeciw komuś lub … Słownik języka polskiego
współzawodniczka — ż III, CMs. współzawodniczkaczce; lm D. współzawodniczkaczek forma ż. od współzawodnik Pokonać wszystkie współzawodniczki biorące udział w konkursie … Słownik języka polskiego
antagonista — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. antagonistaiście; lm M. antagonistaiści {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba występująca przeciw komuś; przeciwnik, oponent, rywal, współzawodnik <płac. z gr.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przeciwnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. przeciwnikicy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba, która występuje przeciw komuś lub czemuś, przeciwstawia się komuś lub czemuś; próbuje coś zwalczyć : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rywal — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. i {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba starająca się osiągnąć to samo, co ktoś inny (przez pokonanie, ubiegnięcie go, wykazanie swojej wyższości); współzawodnik,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
współzawodniczka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. współzawodniczkaczce; lm D. współzawodniczkaczek {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta współzawodnik : {{/stl 7}}{{stl 10}}Współzawodniczki w turnieju. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień