-
1 lim-hlaupa
adj., prop. of a horse = bógsiga, wrung in the withers: metaph. cowed, prostrate, þér látið mikilliga, en þegar ríkra manna orð koma til yðar, þá eru þér þegar limhlaupa, Sturl. i. 14; þeir Hörgdælir vóru orðnir svá limhlaupa fyrir Guðmundi, at …, 163. -
2 RANGR
a.1) wry, crooked, opp. to rétr’;2) wrong (telja þat rangt, er rétt et, en þat rétt er rangt er); neut. ‘rangt’, as adv. wrongly, in a wrong way (stefna rangt); at röngu, með röngu, wrongfully.* * *röng, rangt, adj., compar. rangari, superl. rangastr; older form vrangr, which remains in Bragi: [mod. Swed. vrång; Dan. vrang; and in southern Norway also sounded vrang, Ivar Aasen; as also Goth. wraiqs: Engl. wrong. The Engl. wrong seems to be a Dan. word, as it does not appear in the A. S., although it has the parent word wringan, Engl. wring]:—awry, not straight, opp. to réttr; skór er skapaðr ílla eðr skapt er rangt, Hm. 127; ofra vröngnm ægi, he wuuld not paddle in the wrong water, i. e. pull backwards, Bragi; er hann fóttreðr flein sinn rangan. Fas. ii. 122 (in a verse); fótr var rangr, the foot was wrung, sprained, D. N. iv. 90: as also in the compds rang-eygr, rang-hverfa (q. v.), and rang-hvolfa:—this sense, however, although common in mod. Dan. and Swed., was never used in Icel., even by the oldest writers, and the word is only usedII. metaph. wrong, unjust, unrighteous; telja þat rangt er rétt er, en þat rétt er rangt er, Anal.; rangr dómr, Barl. 44, N. G. L. ii. 63; rangr eiðr, 174; röng fýst, Fb. ii. 391; ef menn hafa stikur rangar eðr kvarða ranga, Grág. i. 498; alnar rangar, id., rangar vættir, 499; röng kaup, Hom. 21; búar rangir í kvöð, Grág. ii. 40:—neut., með röngu, wrongly, Eg. 282; aðrir rétt en aðrir rangt, Grág. i. 80; stefna rangt, Nj. 35; hafa rangara mæla, Grág. i. 393. -
3 SNARA
* * *I)(að), v.1) to turn quickly, twist, wring; K. snarar skjöldinn svá fast, at spjótit brotnaði, K. twists the shield so smartly that the spear broke; hann snarar af honum höfuðit, he wrings off his head;2) to translate (s. bók upp í norrœnu);3) s. atgönguna, to push or press the attack;4) to throw, fling, with dat. (Þ. snaraði hallinum ok broddinum);5) to make a quick turn, step quickly (hón snarar þegarinn hjá honum);6) refl., snarast, to turn oneself (pass) quickly (hann snarast fram hjá þeim); S. snarast þá út ór stofunni, then S. hastens out of the room; s. við e-m, to turn quickly towards one (M. snaraðist við honum ok mæIti); s. í karlföt, to dress in man’s clothes.f.1) snare; leggja snörur fyrir e-n, to lay or spread snares for one;2) halter (gáIginn var reistr ok snaran þar við fest).* * *að, [Engl. to snare], to turn quickly, twist, wring; hann snaraði skjöldinn, Nj. 43, 262, Valla L. 213; hann snarar ( wrings) af honum höfuðit, Finnb. 228; Bárðr snaraði glóvana sundr milli handa sér, Fms. ii. 148; strengr var snaraðr at fótum þeim. i. 179; hann snaraði, svá at fætr vissu upp, Eg. 508; Hrappr tekr báðum höndum um fal spjótsins, ok snarar af út, Ld. 98; snaraði hann hárit um hönd sér, Landn. 152; snaraði hann at sér klæði, Fms. iii. 77; snaraði Þorkell höttinn at höfði honum, Landn. 146; snaraðr ok snúinn, wrung and twisted, Bs. i. 560: to translate a book, snara bók upp í Norrænu, Stj. 1, 40; hér byrjar sögu OÓlafs konungs er Bergr ábóti snaraði, H. E. i. 591.2. to throw, fling; hann snaraði hallinum ok broddinum, Fms. iii. 193; þá var snarat út ór hólnum einum krókstaf, 176; snaraða ek síðan í lopt upp, Pr. 411; snarandi í lopt upp, of water, bubbling up. Mar.3. [A. S. snyrian], to make a quick turn, step out quick; hón snarar þegar inn hjá honum, Nj. 153; þeir snara þegar á þingit, Fms. xi. 85; eitt skip snarar fram hjá hólminum, Mar.; hann snaraði þá inn í stofuna, Fms. vi. 33; þessi maðr snaraði fram fyrir konung, 66.II. reflex. to turn oneself quickly; nema þar snarisk stærri menn í bragð, Fms. vi. 254; hann snarask (= snarar) fram hjá þeim, Háv. 52; Skjálgr snarask þá út ór stofunni, Fms. iv. 263; snörumk ór sem skjótask, ok göngum til skripta, Hom. 71; snaraðisk öxin ofan á herðarnar, the axe rebounded, Fms. vii. 325; þau vötn er snarask í lopt upp, that bubble up or gush into the air, Rb. 354.2. snarask í karlföt, to dress in man’s clothes, Ld. 276. -
4 SVÁRR
a. heavy, grave (poet.).* * *adj. [Ulf. swêrs = ἔντιμος; A. S. swær; Scot. sweir (= heavy); Germ. schwer]:—heavy, grave; sváran súsbreka, Skm. 29; síns ins svára sefa, for her strong affection, Hm. 106; svárra sára, Gh. 11; svárt ok dátt, Skv. 3. 26; at svárra fari (compar.), Kormak: sváran, as adv. sorely, sló sváran sínar hendr (thus to be emended, svárar Cod.), she wrung her hands so sore, Skv. 3. 25, 29. The word is poët. and obsolete, and not used in prose, either ancient or modern; the mod. Dan. swær is borrowed from the Germ. -
5 þyna
u, f. [akin to þön, þenja?], the withers (?); en er hann sá uxann, þá var hlaupin ofan bógrinn ok slitin þynan ( wither-wrung? but of an ox), fýstu flestir at drepa skyldi, Bs. i. 370: or is þyna = the peritoneum, mod. líf-hinna?2. a nickname; Þorbjörn þyna, Landn.
См. также в других словарях:
Wrung — Wrung, imp. & p. p. of {Wring}. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
wrung — [rʌŋ] the past tense and past participle of ↑wring … Dictionary of contemporary English
wrung — the past tense and past participle of wring … Usage of the words and phrases in modern English
wrung — [ruŋ] vt., vi. pt. & pp. of WRING … English World dictionary
Wrung — Wring Wring, v. t. [imp. & p. p. {Wrung}, Obs. {Wringed}; p. pr. & vb. n. {Wringing}.] [OE. wringen, AS. wringan; akin to LG. & D. wringen, OHG. ringan to struggle, G. ringen, Sw. vr[ a]nga to distort, Dan. vringle to twist. Cf. {Wrangle},… … The Collaborative International Dictionary of English
wrung — un·wrung; wrung; … English syllables
wrung — [[t]rʌ̱ŋ[/t]] Wrung is the past tense of wring … English dictionary
wrung — past and past participle of wring … New Collegiate Dictionary
wrung — /rung/, v. pt. and pp. of wring. * * * … Universalium
wrung — Synonyms and related words: afflicted, agonized, clawed, convulsed, crucified, distressed, harrowed, hurt, hurting, in distress, in pain, lacerated, lancinated, martyred, martyrized, on the rack, pained, racked, ripped, savaged, suffering,… … Moby Thesaurus
wrung — Mawdesley Glossary wrong … English dialects glossary