-
1 heimkehren
-
2 Land
Land n (Land[e]s; bpl) ( Festland) ląd; ( Boden, Grundstück) grunt, ziemia; ( Feld) pole; nicht Stadt wieś f; (pl Länder) kraj, poet kraina; POL kraj związkowy, land;das Heilige Land Ziemia Święta;das Gelobte Land Ziemia Obiecana;ein Stück Land kawałek ziemi;fig (wieder) Land sehen wybrnąć pf z kłopotów;Land unter (teren) zalany przez wodę;an Land gehen schodzić < zejść> na ląd;an Land bringen jemanden wysadzać <- dzić> na ląd; etwas wyładow(yw)ać; fam. fig etwas an Land ziehen podłap(yw)ać;auf dem Land(e) wohnen mieszkać na wsi;außer Landes gehen wyjeżdżać <- jechać> z kraju;fam. wieder im Lande sein wrócić pf (z podróży);zu Lande lądem, po lądzie;hier zu Lande tu u nas -
3 Länder
Land n (Land[e]s; bpl) ( Festland) ląd; ( Boden, Grundstück) grunt, ziemia; ( Feld) pole; nicht Stadt wieś f; (pl Länder) kraj, poet kraina; POL kraj związkowy, land;das Heilige Land Ziemia Święta;das Gelobte Land Ziemia Obiecana;ein Stück Land kawałek ziemi;fig (wieder) Land sehen wybrnąć pf z kłopotów;Land unter (teren) zalany przez wodę;an Land gehen schodzić < zejść> na ląd;an Land bringen jemanden wysadzać <- dzić> na ląd; etwas wyładow(yw)ać; fam. fig etwas an Land ziehen podłap(yw)ać;auf dem Land(e) wohnen mieszkać na wsi;außer Landes gehen wyjeżdżać <- jechać> z kraju;fam. wieder im Lande sein wrócić pf (z podróży);zu Lande lądem, po lądzie;hier zu Lande tu u nas
См. также в других словарях:
wracać — ndk I, wracaćam, wracaćasz, wracaćają, wracaćaj, wracaćał, wracaćany wrócić dk VIa, wracaćcę, wracaćcisz, wróć, wracaćcił, wracaćcony 1. «przybywać z powrotem, zjawiać się w miejscu, z którego się wyszło, wyjechało; zająć ponownie jakieś miejsce» … Słownik języka polskiego
chwała — 1. podn. Bóg kogoś wziął, wezwał, powołał, przyjął itp. do swojej chwały «ktoś umarł»: (...) ci, wreszcie, którym los pozwolił cudem ocalić życie i wrócić do kraju, niech modlą się do Boga, by przyjął ich kiedyś do swej chwały. T. Michałowska,… … Słownik frazeologiczny
spodziewać się — 1. Nie spodziewać się po kimś niczego «uważać, że ktoś nie jest zdolny do niczego dobrego»: Nie spodziewa się po nim niczego... Już dawno przestała mu ufać (...). Roz bezp 1998. 2. Spodziewać się po kimś wszystkiego «spodziewać się po kimś rzeczy … Słownik frazeologiczny
pragnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVa, pragnąćnę, pragnąćnie, pragnąćnij, pragnąćnął, pragnąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bardzo chcieć, życzyć sobie czegoś (zwłaszcza czegoś trudnego do osiągnięcia,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
śmieć — I. Wrócić, powrócić itp. na stare, na swoje, na własne śmieci; zostać, pozostać itp. na starych, na swoich, na własnych śmieciach «wrócić do swojego domu lub do swojego kraju; pozostać w miejscu, w którym się długo mieszkało lub pracowało, do… … Słownik frazeologiczny
wracać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wracaćam, wracaća, wracaćają, wracaćany {{/stl 8}}– wrócić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wracaćcę, wracaćci, wróć, wracaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} iść, jechać z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… … Deutsch Wikipedia
emigracja — ż I, DCMs. emigracjacji; lm D. emigracjacji (emigracjacyj) 1. «opuszczenie kraju ojczystego, stałe lub czasowe osiedlenie się poza granicami ojczyzny; wychodźstwo» Emigracja stała, okresowa, polityczna, zarobkowa. Przebywać na emigracji. Wrócić z … Słownik języka polskiego
północ — ż VI, DCMs. y, blm 1. «chwila dolnej kulminacji Słońca; chwila, od której zaczyna się doba; dwunasta godzina w nocy» Zegary wybiły północ. Pracować, tańczyć do północy. Wrócić do domu o północy. Nigdy nie kładł się przed północą. ◊ Północ bije,… … Słownik języka polskiego
życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… … Słownik frazeologiczny
wygnanie — n I 1. rzecz. od wygnać. 2. «kara polegająca na czasowym lub dożywotnim wydaleniu kogoś z kraju z pozbawieniem praw obywatelskich; banicja» Skazać kogoś na wygnanie. Wrócić z wygnania … Słownik języka polskiego