-
1 błąd
\błąd w sztuce Kunstfehler m\błąd fabryczny Fabrikationsfehler mnaprawić swój \błąd seinen Fehler gutmachenwprowadzić kogoś w \błąd jdn irreführen, jdn in die Irre führenwyprowadzić kogoś z błędu jds Irrtum aufdecken, jdn aufklären -
2 irreführen
irre|führen ['ɪrəfy:rən]vtjdn \irreführen wprowadzić kogoś w błąd -
3 wprowadzać
wprowadzać [fprɔvaʣ̑aʨ̑] < perf wprowadzić>I. vt\wprowadzać samochód do garażu das Auto in die Garage fahren\wprowadzać kogoś w błąd jdn irreführen [ lub irreleiten]\wprowadzać do obiegu in Verkehr [ lub Umlauf] bringen2) ( umieszczać wewnątrz)\wprowadzać coś do czegoś etw in etw +akk einführen4) ( zaznajamiać)5) ( wywoływać jakiś stan)\wprowadzać kogoś w dobry nastrój jdn in gute Stimmung versetzen, jdn fröhlich stimmen6) \wprowadzać coś w życie etw ins Leben rufen\wprowadzać kogoś w życie jdn ins Leben einführenII. vr1) ( zaczynać mieszkać)\wprowadzać się do kogoś bei jdm einziehen2) ( wywoływać jakiś stan)\wprowadzać się w dobry humor sich +akk in gute Laune versetzen
См. также в других словарях:
wprowadzić — dk VIa, wprowadzićdzę, wprowadzićdzisz, wprowadzićadź, wprowadzićdził, wprowadzićdzony wprowadzać ndk I, wprowadzićam, wprowadzićasz, wprowadzićają, wprowadzićaj, wprowadzićał, wprowadzićany 1. «prowadząc, przywieść kogoś, coś dokądś» Wprowadziła … Słownik języka polskiego
błąd — 1. Błąd w sztuce «zaniedbanie czegoś podczas wykonywania zawodu lub jakichś profesjonalnych zadań, zwykle z powodu nieprzewidzenia złych skutków»: (...) została inwalidką, utraciła zmysły, ale nie potrafiła dowieść powiązania tych faktów z… … Słownik frazeologiczny
wprowadzić — 1. Wprowadzić kogoś w życie, w świat «umożliwić komuś poznanie otaczającego go środowiska, nauczyć postępowania, dawania sobie rady w życiu»: – A ile on ma lat? – Czternaście. – Najwyższy czas, żebyś go zaczął wprowadzać w życie. J. Przybora, Oko … Słownik frazeologiczny
błąd — m IV, D. błędu, Ms. błędzie; lm M. błędy 1. «niezgodność z obowiązującymi regułami pisania, liczenia, wymowy itp.; odstępstwo od normy; pomyłka» Błąd ortograficzny, gramatyczny. Błąd zecerski. Błąd wymowy. Błąd w rachunku. Rysunek pełen błędów.… … Słownik języka polskiego
błąd — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. błędu, Mc. błędzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niezamierzone odstępstwo od normy, obowiązującej reguły, zasady; pomyłka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zrobić błąd, popełnić błąd. Błąd … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wprowadzać – wprowadzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}w błąd {{/stl 13}}{{stl 7}} świadomie lub nieświadomie powodować, że ktoś ma błędne wyobrażenie o czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mylny komunikat wprwadził w błąd zebranych. Przepraszam, że wprowadziłem was w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wprowadzać — 1. Wprowadzić kogoś w życie, w świat «umożliwić komuś poznanie otaczającego go środowiska, nauczyć postępowania, dawania sobie rady w życiu»: – A ile on ma lat? – Czternaście. – Najwyższy czas, żebyś go zaczął wprowadzać w życie. J. Przybora, Oko … Słownik frazeologiczny
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
pomylić — dk VIa, pomylićlę, pomylićlisz, pomylićmyl, pomylićlił, pomylićlony 1. «pomieszać, poplątać jakieś rzeczy, sprawy, fakty; wziąć jedną rzecz za drugą, jedną osobę za drugą, niesłusznie kogoś, coś utożsamić» Pomylić daty. Pomylić figury w tańcu.… … Słownik języka polskiego
woda — 1. Cicha woda «o kimś, kto na pozór jest spokojny, zrównoważony, a potrafi zaskoczyć swoim zachowaniem»: – No, no, nie spodziewałem się – Zdzisio spojrzał na mnie z szacunkiem. – Ale cicha woda ten Jasio... Ja tu się zalewam potem nad lodowatą… … Słownik frazeologiczny
zwieść — dk XI, zwiodę, zwiedziesz, zwiedź, zwiódł, zwiodła, zwiedli, zwiedziony, zwiedzeni zwodzić ndk VIa, zwieśćdzę, zwieśćdzisz, zwódź, zwieśćdził, zwieśćdzony 1. «wprowadzić kogoś w błąd; obałamucić, oszukać, omamić» Zwieść kogoś pozorami prawdy,… … Słownik języka polskiego