-
1 wnieść
facer
См. также в других словарях:
wnieść — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wnosić {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wnieść — dk XI, wniosę, wniesiesz, wnieś, wniósł, wniosła, wnieśli, wniesiony, wniósłszy wnosić ndk VIa, wnoszę, wnieśćsisz, wnoś, wnieśćsił, wnoszony 1. «niosąc umieścić kogoś lub coś we wnętrzu, w środku lub na wierzchu czegoś» Wnieść chorego do karetki … Słownik języka polskiego
wnosić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wnoszę, wnosićsi, wnoś, wnoszony {{/stl 8}}– wnieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, wniosę, wniesie, wnieś, wniósł, wniosła, wnieśli, wniesiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pownosić — dk VIa, pownosićnoszę, pownosićnosisz, pownosićnoś, pownosićnoszony «wnieść wiele czegoś, wnieść jedno po drugim» Pownosić meble, rzeczy do mieszkania … Słownik języka polskiego
apelacja — ż I, DCMs. apelacjacji; lm D. apelacjacji (apelacjacyj) «odwołanie się od jakiejś decyzji, wyroku do wyższej instancji» Apelacja od wyroku. Prawo apelacji. Wnieść, założyć apelację. ◊ Bez apelacji «bez odwołania, bez dyskusji, bez sprzeciwu;… … Słownik języka polskiego
autopoprawka — ż III, CMs. autopoprawkawce; lm D. autopoprawkawek «poprawka wniesiona przez autora, zwłaszcza przez ustawodawcę, do własnego tekstu» Autopoprawka komisji do projektu ustawy. Wnieść, zgłosić autopoprawkę … Słownik języka polskiego
budżet — [wym. bud żet] m IV, D. u, Ms. budżetecie; lm M. y «zestawienie, plan przewidzianych na przyszły okres dochodów i wydatków; ogół dochodów i wydatków; możliwości wydatkowania» Budżet miesięczny. Podreperować budżet domowy. Przekroczyć, uchwalić… … Słownik języka polskiego
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
odwołanie — n I 1. blm rzecz. od odwołać Odwołanie posła, wysłannika, przedstawiciela. Zarządzenie obowiązuje aż do odwołania. 2. lm D. odwołanieań praw. «zwrócenie się osoby nie akceptującej decyzji władz (sądowych, administracyjnych, dyscyplinarnych) do… … Słownik języka polskiego
oskarżenie — n I 1. rzecz. od oskarżyć Uzasadnione, bezpodstawne oskarżenie. Akt oskarżenia. Świadek oskarżenia. Postawić kogoś w stan oskarżenia. 2. «skarga wniesiona do sądu przez uprawnioną osobę lub organizację, z żądaniem ukarania sprawcy określonego… … Słownik języka polskiego
petycja — ż I, DCMs. petycjacji; lm D. petycjacji (petycjacyj) «pismo zawierające prośbę (zwykle zbiorową), skierowane do władz lub do osób na wyższym stanowisku; podanie» Petycja do rządu. Wnieść, przedstawić, złożyć petycję. Podpisać petycję. ‹łac.› … Słownik języka polskiego