-
1 wlec
влечь, волочить, тащитьpowodować, ciągnąć (za sobą) влечь (вызывать)nęcić, pociągać влечь (привлекать)* * *wlokę, wlecze, wlecz, wlókł, wlokła, wlekli, wleczony несов. волочить; тащить;● \wlec nogi za sobą еле ноги волочить, плестись
* * *wlokę, wlecze, wlecz, wlókł, wlokła, wlekli, wleczony несов.волочи́ть; тащи́ть
См. также в других словарях:
wlec — dk XI, wlokę (wlekę), wleczesz, wlecz, wlókł (wlekł), wlokła (wlekła), wlekli, wleczony 1. «ciągnąc przesuwać z trudem coś lub kogoś po czymś» Wlec skrzynię po ziemi. Konie z trudem wlokły sanie. Dwaj żołnierze wlekli rannego. Wlókł za sobą długi … Słownik języka polskiego
wlec — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vd, wlokę || wlekę, wlecze, wlecz, wlókł || wlekł, wlekli, wleczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciągnąc, przesuwać coś po powierzchni czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wlókł ciężki… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
