Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

with+blood

  • 1 DREIFA

    * * *
    (-ða, -ðr), v.
    1) to scatter, disperse, with dat. (dreifðu þeir þá öllu liðinu); to strew (tak duft ok dreif á sárit); to sprinkle (dreifa vatni umhverfis stein); dreifa en blóði, to bedabble one with blood; reflex., dreifast, to be spread out;
    2) to derive (dreifa orð af orði).
    * * *
    ð, [Ulf. draibjan; v. drífa], to scatter, disperse, with dat.; dreifðu þeir þá öllu liðinu. Nj. 207, Hkr. i. 250; er þú dreifðir svá mjök frá þér fjölmenni því er …, Fms. vii. 182: metaph. to divert, d. hug e-s, Hom. 38: with the notion of violence, to scatter, Post. 656 C. 14: to strew, tak duft ok dreif á sárit, Pröver 471: to sprinkle, d. vatni, Fms. i. 262, Ísl. ii. 403. Barl. 185: adding acc. of the person, d. e-n blóði, to bedabble with blood, Am. 19; ok dreifir þá meðr blóðinu, Stj. 78.
    β. with acc. to disperse, dissolve; dreifðum vér Guðs óvini (acc.), 655 xxxii; vóru dreifð öll bein hans, 623. 33 (very rarely); vera dreifðr við e-ð, to be mixed up with a thing, (mod.)
    II. reflex. to be spread out, Eg. 530; of the branches of a tree, Edda 10: orð dreifask (gramm.), words are derived from, Skálda 205.

    Íslensk-ensk orðabók > DREIFA

  • 2 lauðra

    að, mod. löðra, to foam, to be dripping wet with salt water: and esp. of blood, löðrandi af blóði, dripping with blood.

    Íslensk-ensk orðabók > lauðra

  • 3 RJÓÐA

    (rýð; rauð, ruðum; roðinn), v. to redden (r. egg, sverð, vápn); r. í blóði, to smear with blood; of the sun (um morgunin, sem sól rýðr fjöll).
    * * *
    pres. rýð; pret. rauð, rautt, and rauttú (mod. rauðst), rautt, pl. ruðu; subj. ryði; part, roðinn: [A. S. reódan]:—to redden, besmear with blood; er þú á Fáfni rautt þinn inn frána mæki, Fm. 1; r. rauðum dreyra, Vsp. 33; r. egg, sverð, vápn, rönd, to redden the weapon; as also r. tönn, kló, fót, nef, to redden the tooth, claw, beak of a beast of prey, a standing phrase in the old war-songs, Lex. Poët.; rjóða baug í róðu nauts er hann blótaði, Landn. (Hb.) 258; rjóða stalla í blóði, Ó. H. 102; skaltú rjóða blóð (blóði?) graðungsins á hólinn útan, Korm. 216; vér skulum r. oss í goða-blóði at fornum sið, Ljósv. 4; þær ruðu sik í blóði hans, Blas. 45; skal þær fé bæta en eigi flein rjóða, Grág. ii. 169; af þeir þurfu at r. til fjár þess odd eða eggjar, Gþl. 119; rjóða kiðr e-s, to redden his cheeks, slay him, Ísl. ii. (in a verse); hefi ek nú nokkut roðit tönn á þeim, er ek tók höndum Hákon jarl, Ó. H. 32; r. hönd á e-m, id., Karl. 424.
    2. of the sun; um morguninn sem sól rýðr fjöll, in the morning when the sun reddened the fells (sól-roð), Fms. xi. 438; í þann tíma er sólin tekr fyrst at rjóða, Karl. 254; árla sunnudags morguninn er sól rauð, Bs. ii. 47.

    Íslensk-ensk orðabók > RJÓÐA

  • 4 stokkinn

    pp. from støkkva;
    blóði stokkinn, sprinkled with blood, blood-stained;
    E. var þá á øfra aldri ok stokkit hár hans, E. was up in years, and his hair was sprinkled with grey.

    Íslensk-ensk orðabók > stokkinn

  • 5 EINN

    * * *
    card. numb. and pron.
    1) one;
    einn skal við einn eiga, one shall fight against one;
    einn ok einn, one by one, one at a time, singly;
    2) as ord. numb. = inn fyrsti (Urð hétu eina, aðra Verðandi, Skuld ina þriðju);
    3) the same, one and the same (váru sveinarnir up fœddir báðir í einu þorpi);
    allt í eina leið, all in one way;
    einn … ok, the same as (í einu herbergi ok hinn);
    allr einn, the very same, quite the same (þat er allt eitt ok himinn);
    allt at einu, nevertheless, for all that (þó at þú þjónaðir illum, þó var hann allt at einu þinn herra);
    4) indef. one, a certain (einn vetr, einn dag, eitt kveld);
    einn vinr Þóris, a certain friend of Th.;
    before numbers, about, some;
    einar fimm þúsundir, some five thousand;
    einir … aðrir, some … others (einir tóku dúka ok aðrir rekkjublæjur);
    einn ok ýmiss, one and another (einar ok ýmissar þjóðir);
    5) after a negation, any;
    né eitt, not anything;
    6) gen. pl. ‘einna’ used in an intensive sense;
    einna manna bezt, best of all (single) men;
    einna verst, by far the worst;
    einna sízt, by far the least, least of all;
    engi er einna hvatastr, no man is superior to all others;
    7) alone (Guðrún skyldi ein ráða fyrir fé þeirra);
    láta konu eina, to desert or divorce one’s wife;
    with gen., hann varð einn sinna manna, he was separated from his men;
    if put after the noun ‘einn’ generally denotes only, but;
    segja þetta prett einn, to call this a mere trick;
    vín eitt, wine only;
    var þat (handklæði) raufar einar, all in holes, mere tatters;
    fáir einir, only a few;
    einn sér or sér einn, quite by oneself, alone (hann var einn sér);
    einn saman, einn samt, quite alone;
    kona eigi ein saman, not alone, with child;
    at eins, only, but;
    eigi at eins, not only;
    því at eins, only in that case;
    údauðr at eins, merely not dead, all but dead, barely alive;
    at einu = at eins.
    * * *
    adj., pl. einir, acc. sing. einn, but also einan, esp. in the sense al-einan etc.; [Gr. εἱς, εν; Lat. ūnus, and early Lat. oinos; Ulf. ains; A. S. ân; Engl. one, in E. Engl. proncd. like stone, bone; Scot. ane; Swed. en; Dan. een]:—one.
    A. Cardinal number, one; einn, tveir, þrír …, opp. to báðir, fleiri, etc.; einum eðr fleirum, Grág. i. 108; eina sök eðr fleiri, 78; unnu báðir eins verk, Fas. i. 515; einum ok einum, one by one, ii. 252; tveir menn veðmæltu um einn grip, Grág. i. 412.
    2. in old poems it is used as an ordinal number; Urð hétu eina, aðra Verðandi, Vsp. 20; segðu þat it eina …, opp. to þat it annat, Vþm. 20; hjálp heitir eitt, help ranks first, Hm. 147, Vkv. 2; but this use is quite obsolete.
    3. with the notion of sameness, one and the same (unus et idem;) í einu húsi, in the same house, Grág. ii. 42; ein ero lög um, hvárt sem ero naut eðr sauðir, i. 422; allt á eina leið, all one way, Fms. ii. 315; til einnar gistingar báðir, vii. 274; í einu brjósti, Alm. 36; allr einn, the very same, Nj. 213.
    II. indefinite, a, an, a certain one; einn vetr, a winter, Fms. i. 57; einn dag, x. 11, Fas. i. 514; eitt kveld, Ld. 38; einn hinn versti maðr, Fær. 91; Breiðlingr einn, a man from Broaddale, Sturl. ii. 249; einn vinr Þóris, a certain friend of Thorir, Fms. vi. 277: einn as the indefinite article is hardly found in old writers; and though it is freq. in the Bible, sermons, hymns, etc., since the Reformation, it was no doubt borrowed from the German, and has never been naturalised.
    β. about, before numbers; ein tvau hundruð vaðmála, about two hundred pieces, Sks. 30; einar fimm þúsudir, about three thousand, Al. 111,—obsolete, in mod. usage hérum-bil or the like.
    III. alone, Gr. μόνος, Lat. solus, used both in sing. and plur.; Guðrún skyldi ein ráða, Ld. 132; Hallr tók einn upp fang, 38; láta einan, to let alone; láttu mig Drottinn einan ekki, Pass. 34. 11; as a law term, to let one’s wife alone, þá lét hann eina Guðrúnu, Fms. x. 324 (cp. einlát); Gunnarr mundi vera einn heima, Nj. 113; sjá einn hlutr, that one thing only, 112; þau ein tíðendi (plur.), only such news, 242.
    β. if put after the noun, einn denotes, only, but, sheer, and is almost adverb.; segja þetta prett einn, a mere trick, Sturl. ii. 249; raufar einar, all in holes, Nj. 176; urðu borðin í blóði einu, the tables were bedabbled with blood all over, 270, Ó. H. 116; öll orðin at hvölum einum, all turned into whales, Fas. i. 372; gabb eitt ok háð, sheer mockery, Sks. 247; orð ein, mere words, Nj. 123; ígangs-klæði ein, Eg. 75; vin eitt, wine only, Gm. 19; heiptyrði ein, Fm. 9; hamingjur einar, Vþm. 49; ofsamenn einir, Ld. 158; þá nótt eina, for that one night, N. G. L. i. 240: also after an adj., lítið eina, only a little, Stj. 177; þat eina, er hann ætti sjálfr, Eg. 47, Fms. v. 303; nema góðs eina, naught but good, Eg. 63; fátt eitt, few only, but few; vilt eitt, but what is agreeable, Hm. 125; mikit eitt skala manni gefa, a proverb, ‘small gifts shew great love,’ 51; sá einn, er …, he only, who …, 17; satt eitt, sooth only, Fm. 9; the sense differs according as the adj. is placed before or after the noun, einn Guð, the one God; but, Guð einn, God only, none but God.
    IV. plur. in a distributive sense, single; ein gjöld, a single weregild, opp. to tvenn, þrenn, fern, double, triple, quadruple, Grág. ii. 232; thus Icel. say, einir sokkar, skór, vetlingar, a pair of socks, shoes, gloves; einar brækr, a pair of breeches; also with nouns which have only plur., e. g. ein, tvenn, þrenn Jól, one, two, three Christmasses ( Yules); einar (tvennar) dyrr, a single … door; eina Páska, one Easter.
    V. gen. pl. einna is used in an intensive sense; einna manna bezt, best of all single men, Fms. ix. 258; í mesta lagi einna manna, foremost of all single men, Bjarn. 65; fátt er svá einna hluta, at örvænt sé at hitti annat slíkt, Ó. H. 75.
    β. ellipt., manna, hluta, or the like being omitted, einna becomes almost an adverbial phrase, by far, exceedingly; at engi viti einna miklogi görr (= einna manna), that no one ( no single man) shall know it much better, Grág. i. 2; einna verst, by far the worst, Orkn. 162, Nj. 38; einna sizt, by far the least, least of all, Fms. i. 37; einna mest verðr, Ld. 8; er einna var ríkastr, who was the mightiest of all, Fms. i. 297; engan rétt einna meir kunnan at göra (= einna rétta meir), Sks. 22; engi er einna hvatastr (= e. manna), there is none so mighty but be may find his match, Hm. 63: in mod. usage einna, joined with a superlative, is used adverbially, e. beztr, e. fljótastr, the best, the fleetest, but in a somewhat depreciatory sense.
    VI. used adverb.:
    1. gen. sing. eins,
    α. eins ok, as, as if; eins ok væri hann með öllu óttalauss, Hkr. iii. 275; allt eins ok ( just as) rakkar metja með tungu, Stj. 392.
    β. likewise, in the same way; mikill þorri var þat er þær sögðu eins báðar, Landn. (Hb.) 320; this use of eins is very rare in old writers, but freq. in mod. use; in the spoken language at least ‘eins’ (= as) has almost replaced the old ‘sem.’
    γ. only; er ek hefi áðr spurn til eins, Fms. iv. 139 (rare).
    δ. at eins, only, but, Grág. i. 235; vel at eins, ironically, well enough, Ld. 248; eigi at eins, not only, Fms. i. 266; með sínum at eins kostnaði, vii. 184; því at eins, only in that case, Nj. 228; þar at eins, Ísl. ii. 400; allt eins, not the less for that, 216: in mod. use, just as (vide allr A. V. 5).
    2. dat. at einu = at eins; údauðr at einu, Ld. 242; því at einu = því at eins, Fms. iv. 195; því at einu er rétt …, Grág. i. 164; svá at einu, id., Nj. 103; sá evkr syndir sínar at einu, he but adds to his sins, Hom. 157; allt at einu, all the same, Ísl. ii. 216, v. l.: af því einu, only because, Mork. 140.
    B. Joined to another pronominal adj. or adv.:
    I. einn hverr, adj. pron., in old writers usually in two words and with a double declension (see below), but now and then (and in mod. usage always) in a single word, einn being indecl.; einhverja (acc. f.), Hbl. 30; einhverjum (dat. sing.), Hm. 122, Fms. x. 71; einhverjo héraði, Al. 98, Nj. 2; einhverra (gen.), Fms. iv. 75; einhverir (nom. pl.), viii. 202; einhver, einhverir, etc.: the form eins-hverr is peculiar, keeping the gen. indecl. through all the cases, nom. einshverr, N. G. L. i. 6; acc. einshverja, Stj. 156, 655 xxxii. 18, Gþl. 135; dat. einshverjum, Stj. 22, 442, 448; this form seems to be chiefly Norse, is very rare in old writers, and now quite obsolete; neut. sing. eitthvert, Vm. 73, or eitthvat, Stj. 442, the mod. usage makes a distinction, and uses eitthvert only as adj., eitthvað as subst.:
    1. each one, each single one; maðr er einn hverr, Edda 108; þær eru svá margar, at ein hver má vel endask, Eg. 414; ór þeirra fjórðungi sem ór einum hverjum öðrum, Íb. ch. 5; skal einn hverr ( each) þeirra nefna sér vátta, Grág. i. 74; jafnmikinn arf sem einn hverr ( each) sona hans, Sturl. ii. 77; fátt er svá herra einhverra hluta, of any single thing, Fms. iv. 175.
    β. joined to a superl. it strengthens the sense; ágætastr maðr einn hverr, one of the very first men, Nj. 282; vinsælastr höfðingi einhverr, highly popular, Fms. vii. 4; einhver drengilegust vörn, ix. 515.
    2. in an indefinite sense, some, somebody, a certain one; eitthvert ríki, Sks. 350; eina hverja nótt, some night, 686 B. 4; eitthvert sinn, once, sometime, Sturl. i. 77, Nj. 79; einhverju sinni, id., 2; einhvern dag, some day, Fms. v. 177, Ísl. ii. 212; eina hverja þessa tíð, about this time, N. G. L. i. 355; til einnar hverrar stefnu, to some meeting, Fb. i. 354; eins-hverja hluti, Stj. 156; með eins-hverjum sveini, 442; at ekki sé minna vert, at hlýða prests-messu nývígðs hinni fyrstu, heldr en biskups-messu einhverri, Bs. i. 131.
    β. used as subst.; einn hverr várr búandanna, Fms. i. 34; einn hvern manna hans, Eg. 258; einhverr í hverjum dal, Ld. 258, Nj. 192.
    γ. einhver-staðar (eins-hver-staðar, Fms. vii. 84), adv. somewhere, Grett. 130, Fms. iv. 57, Sd. 181.
    II. einn-saman, adj. ‘one together’ (vide einsamall), i. e. quite alone; maðrinn lifir ekki af einu-saman brauði, Matth. iv. 4; með einni-saman sinni sýn, með einni-saman sinni þefan, Stj. 93; ef útlegðir fara einar-saman, if it be solely a matter of outlay ( fine), Grág. i. 103; ef þat færi eitt-saman, ii. 10: of a woman, vera eigi ein-saman, to be not alone, to be with a child, Fms. iii. 109.
    III. with other words; einir … ýmissir, ‘one and sundry;’ various, mixed, Stj. 88, 204; eina hluti ok ýmissa, Fb. i. 191.
    β. hverr ok einn, ‘each and one,’ every one, 677. 1, H. E. i. 393, Rb. 492; fyrir hvern mun ok einn, Fas. i. 396.
    γ. einn ok sér-hverr, one and all.
    δ. einn sér, apart, for oneself, alone; Múspells-synir hafa einir sér fylking, Edda 41; einn sér, sole, Fms. ii. 308; sér einir, Sturl. ii. 53: metaph. singular, peculiar, ein var hón sér í lýðsku, Fs. 30.
    ε. sér-hverr, adj. every one, q. v.: eins-konar, adv. of one kind, Skálda 165; mod. indef. of a certain kind, a kind of: eins-kostar, adv. particularly, Ísl. ii. 322, Mork. 81.
    ζ. né einn, not one, none; in old writers usually so, but now and then contracted neinn (q. v.), and in mod. usage always so; né eina sekð, Grág. i. 136; né eitt úhreint, Stj. 409; né einu sinni, not once, Fms. xi. 13; né eins, not a single thing, 112; né eina herferð, vii. 28.
    η. fáir einir, only a few, in mod. usage in one word, nom. fáeinir, dat. fáeinum, gen. fáeinna: ein-stakr, single, q. v.: al-einn, alone, q. v.: ein-mana, q. v. (cp. Gr. μόνος): einum-megin, adv. on one side, Nj. 248 (vide vegr).

    Íslensk-ensk orðabók > EINN

  • 6 SVEITI

    m.
    1) sweat; spratt honum s. í enni, the sweat burst out upon his brow; fá sveita, to get into a perspiration;
    2) blood; þar sitr Sigurðr sveita stokkinn, stained with blood.
    * * *
    a, m. (mod. sviti), [A. S. swât; Engl. sweat; Germ. schweiss; Dan. sved; cp. Lat. sudor]:—sweat; blóð ok sveita, Blas. 45; spratt honum sveiti í enni, Nj. 68; konungr hafði fengit sveita, got into a perspiration, Fms. viii. 444.
    2. a bloody-sweat (blóð-sveiti), Fas. i. 159.
    COMPDS: sveitabora, sveitadúkr.

    Íslensk-ensk orðabók > SVEITI

  • 7 FLJÓTA

    * * *
    (flýt; flaut, flutum; flotinn), v.
    1) to float on the water (hann sá þar f. langskip tjaldat);
    2) to run, stream;
    3) fig. to float about, spread (of news);
    4) to be flooded, to flow (flaut í blóði gólf allt); flaut hann allr í tárum, he was bathed in tears.
    * * *
    pret. flaut, 2nd pers. flauzt; flautt scarcely occurs, pl. flutu; pres. flýt, pl. fljótum, pret. subj. flyti; part. flotinn; sup. flotið: [A. S. fleôtan; Engl. float; O. H. G. fliozan; Germ. fliessen; Dan. flyde; Swed. flyta]
    1. to float on the water; sá þar fljóta langskip tjaldat, Eg. 88; þar sem þat flaut í höfninni, 359; láta þeir f. skipit, Fms. x. 347; par sá þeir f. fyrir skip Þorvalds, Korm. 234; hverir láta fljóta fley við bakka, Hkv. 2. 4; flýtr meðan lifir en sökkr þegar dautt er, Rb. 352: in the saying, flýtr meðan ekki sökkr, a phrase answering to the Engl. sink or swim; fugla er f. á vatni, fowls that swim, Grág. ii. 346; þá flýtr hann til lands, floats ashore, Sks. 94; séðú hve flotinn flýtr, Skálda 163.
    β. metaph. to float about, spread, of news, Bs. ii. 143; láta orð f., Mar. 14; þat hefir flotið um þrjá bæi eðr fjóra, N. G. L. i. 141, Hom. 45.
    γ. reflex., láta fljótask, to drift, Sks. 133.
    2. to run, stream, of running waier; svá sem rennandi vötn f. at ýmissum uppsprettum, Fms. ii. 89: to form a pool, vötnin flutu fjórtán álna djúp, Stj. 58; með fljótandum tárum, with gushing tears, Mar.
    β. intrans. to be flooded; flaut hann allr í tárum, he was in floods of tears, Fms. x. 24; flutu í vatni augun klár, Pass. 2. 11; flaut í blóði gólf allt, the floor was flooded with blood, Eg. 217; jörðin flaut af hunangi, Stj. 453; ketillinn flýtr með feiti, Bs. ii. 135; flaut allt land af mönnum, Fms. viii. 400.

    Íslensk-ensk orðabók > FLJÓTA

  • 8 blóðga

    (að), v. to make bloody, to smear with blood;
    refl., blóðgast, to become bloody.
    * * *
    að, to make bleed, Nj. 82: reflex, to become bloody, Str. 78.

    Íslensk-ensk orðabók > blóðga

  • 9 blóð-stokkinn

    part. (mod. blóð-storkinn, stark with blood), gory all over, Bs. i. 626, Niðrst. 3.

    Íslensk-ensk orðabók > blóð-stokkinn

  • 10 dreyra-runninn

    part. spattered with blood, Fms. vii. 89.

    Íslensk-ensk orðabók > dreyra-runninn

  • 11 dreyr-blandinn

    part. blent, mixed with blood, Lex. Poët.

    Íslensk-ensk orðabók > dreyr-blandinn

  • 12 EIMR

    m. reek, vapour.
    * * *
    m. and eimi, a, m. [this word may be akin to O. H. G. âtam; Germ. athem; Fris. ethma, adema, omma; A. S. âdm,—a Scandin. contracted form would be sounded eim; Dan. em; Norse æm, Ivar Aasen]:—reek, vapour, from fire or embers, different to gufa, steam from boiling; eimr ok reykr, Stj. 58; e. ok aldrnari, vapour and fire, Vsp. 57; eim hratt, vapour gushed out, Orkn. (in a verse); eimr skaut hrími, the vapour sent forth soot, Lex. Poët.: when the poets (Edda Gl.) call fire eimr, this can only be in a metaphorical sense; the sword is poët. called eimnir, m. reeking (with blood).
    β. in mod. usage eimr is also used of sound, a faint sound, tune; fyrir sönglistar sætan eim, Bb. 1. 4.

    Íslensk-ensk orðabók > EIMR

  • 13 gyrja

    * * *
    að (?), to gore; spjót þat er g. mun granir þínar, an απ. λεγ., Fas. ii. 29 (in a verse).

    Íslensk-ensk orðabók > gyrja

  • 14 -risa

    adj., in blóð-risa (q. v.), smeared with blood, prob. qs. vriðsa, from ríða, to smear.

    Íslensk-ensk orðabók > -risa

  • 15 blóðrekinn

    Íslensk-ensk orðabók > blóðrekinn

  • 16 blóðstokkinn

    Íslensk-ensk orðabók > blóðstokkinn

  • 17 dreyrarunninn

    Íslensk-ensk orðabók > dreyrarunninn

  • 18 dreyrfáðr

    Íslensk-ensk orðabók > dreyrfáðr

  • 19 roðinn

    pp. from rjóða;
    reddened, smeared with blood, bleeding.

    Íslensk-ensk orðabók > roðinn

  • 20 valdreyrugr

    Íslensk-ensk orðabók > valdreyrugr

См. также в других словарях:

  • With Blood Comes Cleansing — Allgemeine Informationen Genre(s) Deathcore/Metalcore Gründung 2005 Website …   Deutsch Wikipedia

  • With Blood Comes Cleansing — Infobox Musical artist Name = With Blood Comes Cleansing Img capt = Img size = Landscape = Background = group or band Alias = Origin = Albany, Georgia, United States Genre = Deathcore Years active = 2005–2008 (on hiatus) Label = Blood Ink,… …   Wikipedia

  • Golgotha (With Blood Comes Cleansing album) — Infobox Album Name = Golgotha Type = Studio Artist = With Blood Comes Cleansing Released = August 22, 2006 Recorded = Genre = Metalcore Deathcore Length = 25:05 Label = Blood and Ink Producer = Reviews = Last album = 6 Song EP (2006) This album …   Wikipedia

  • drenched with blood — fouled with blood, soiled with blood, covered with blood, weltering in one s blood …   English contemporary dictionary

  • There Is a Fountain Filled with Blood — Praise for the Fountain Opened, commonly known by its first line There is a Fountain Filled with Blood, is a well known hymn written by William Cowper. It was one of the first hymns he wrote after his first major bout of depression.LyricsThere is …   Wikipedia

  • Horror (With Blood Comes Cleansing album) — Infobox Album Name = Horror Type = Studio Artist = With Blood Comes Cleansing Released = Janurary 22, 2008 Recorded = 2007 Genre = Deathcore Label = Victory Records Horror is the second studio album by Georgian deathcore band With Blood Comes… …   Wikipedia

  • stained with blood — spotted with blood, marked with blood …   English contemporary dictionary

  • hands imbued with blood — hands that are stained with blood …   English contemporary dictionary

  • Blood type — (or blood group) is determined, in part, by the ABO blood group antigens present on red blood cells. A blood type (also called a blood group) is a classification of blood based on the presence or absence of inherited antigenic substances on the… …   Wikipedia

  • Blood transfusion — Intervention Plastic bag containing packed red blood cells in citrate, phosphate, dextrose, and adenine (CPDA) solution …   Wikipedia

  • Blood Sugar Sex Magik — Studio album by Red Hot Chili Peppers Released September 24, 1991 …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»