-
1 wierzący
-
2 ufny
прил.• доверчивый* * *ufn|y\ufnyi, \ufnyiejszy 1. доверчивый;2. w со полагающийся на что, надеющийся на что; \ufny w swoje siły полагающийся на свой силы, верящий в свой силы+2. dufny, wierzący
* * *ufni, ufniejszy1) дове́рчивыйufny w swoje siły — полага́ющийся на свои́ си́лы, ве́рящий в свои́ си́лы
Syn: -
3 wierny
прил.• верный• лояльный* * *1) (oddany) преданный2) rel. wierny рел. верующий3) wierny (pozostałe znaczenia) верный (другие значения)prawdziwy верный (истинный)celny верный (меткий)niechybny, nieunikniony, pewny верный (неизбежный)prawidłowy, słuszny, trafny верный (правильный)dokładny, ścisły верный (точный)pewny, niezawodny верный (уверенный)* * *wiern|y\wiernyi, \wiernyiejszy 1. верный, преданный;\wierny przyjaciel верный (преданный) друг;
2. подлинный, точный;\wierny portret точный портрет;
3. \wiernyi мн. верующие+1. oddany 2. dokładny 3. wierzący
* * *wierni, wierniejszy1) ве́рный, пре́данныйwierny przyjaciel — ве́рный (пре́данный) друг
2) по́длинный, то́чныйwierny portret — то́чный портре́т
3) wierni мн ве́рующиеSyn: -
4 gläubig
-
5 Gläubige
-
6 Gläubiger
Gläubiger m ( Gläubigerin f) wierzyciel(ka)Gläubige (Gläubiger) m wierzący;die Gläubigen pl wierni persf
См. также в других словарях:
wierzący — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos odm. jak przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} wyznawca jakiejś religii; wierny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wymagać od wszystkich wierzących zachowania postu w danym dniu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wierzący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. wierzyć (p.) wierzący, wierząca w użyciu rzecz. «człowiek wyznający jakąś religię» Współpraca wierzących i niewierzących … Słownik języka polskiego
Constitutional references to God — Several national constitutions make reference to God, most often in the preamble. Such invocationes or nominationes dei are found notably in several European constitutional traditions (reflecting the strong position of established churches in… … Wikipedia
posługa — 1. podn. Oddać komuś ostatnią posługę «pochować zmarłego lub wziąć udział w jego pogrzebie»: Ostatnią posługę oddali Szczęsnemu koledzy z powstańczego oddziału (...). H. Krall, Taniec. 2. podn. Ostatnia posługa «pogrzeb»: Wierzący mają prawo do… … Słownik frazeologiczny
zalać — posp. Zalać pałę, pałkę «upić się»: Nikomu nie wydawało się mało prawdopodobne, żeby wierzący mahometanin zalewał pałę i gustował w trunkach. J. Krzysztoń, Wielbłąd. (Nagła, zła, jasna) krew kogoś zalewa zob. krew 27. Zalać komuś sadła za skórę… … Słownik frazeologiczny
zalewać — posp. Zalać pałę, pałkę «upić się»: Nikomu nie wydawało się mało prawdopodobne, żeby wierzący mahometanin zalewał pałę i gustował w trunkach. J. Krzysztoń, Wielbłąd. (Nagła, zła, jasna) krew kogoś zalewa zob. krew 27. Zalać komuś sadła za skórę… … Słownik frazeologiczny
bezbożnik — m III, DB. a; lm M. bezbożnikicy, DB. ów przestarz. «człowiek nie wierzący w Boga lub bogów, występujący przeciw religii, wierze» … Słownik języka polskiego
bezbożny — bezbożnyni przestarz. «nie wierzący w Boga lub bogów; występujący przeciwko religii; niereligijny» … Słownik języka polskiego
fatalista — m odm. jak ż IV, CMs. fatalistaiście; lm M. fatalistaiści, DB. fatalistatów «człowiek wierzący w przeznaczenie; wyznawca fatalizmu» ‹fr. z łac.› … Słownik języka polskiego
łatwowierny — łatwowiernyni «łatwo we wszystko wierzący; ufny, naiwny» Ktoś łatwowierny jak dziecko … Słownik języka polskiego
niewierzący — «nie wierzący w istnienie Boga» Był człowiekiem niewierzącym. niewierzący, niewierząca w użyciu rzecz. «ten, kto nie wierzy w istnienie Boga; ateista» … Słownik języka polskiego