Перевод: с польского на русский

с русского на польский

wiatr+wieje+od

  • 1 wiać

    глаг.
    • веять
    • выдувать
    • дунуть
    • дуть
    • повеять
    • развевать
    • сквозить
    * * *
    wieje, wiali/wieli несов. 1. веять;
    wiatr wieje ветер веет (дует);

    \wiać ziarno веять зерно;

    wieje od okna дует от окна;
    2. развеваться, реять, полоскаться (на ветру); 3. разг. удирать
    +

    2. powiewać 3. umykać, zmykać

    * * *
    wieje, wiali / wieli несов.
    1) ве́ять

    wiatr wieje — ве́тер ве́ет (ду́ет)

    wiać ziarno — ве́ять зерно́

    wieje od okna — ду́ет от окна́

    2) развева́ться, ре́ять, полоска́ться ( на ветру)
    3) разг. удира́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wiać

См. также в других словарях:

  • wiedzieć[orientować się, czuć, wyczuć], skąd wiatr wieje — {{/stl 13}}{{stl 7}} wiedzieć o tym, co może przynieść korzyść (zarówno materialną, jak i niematerialną, moralną) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kowalski dobrze wie, skąd wieje wiatr, dlatego nigdy nie traci na swoich interesach. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wiatr — m IV, D. u, Ms. wietrze; lm M. y 1. «poziomy ruch powietrza powstający wskutek nierównomiernego rozkładu ciśnienia atmosferycznego na powierzchni Ziemi; prąd, strumień powietrza» Wiatr północny. Gwałtowny, porywisty, przejmujący, silny wiatr.… …   Słownik języka polskiego

  • wiatr — 1. Chwycić, złapać wiatr w żagle «wykorzystać sprzyjające okoliczności»: Pochodził z rodziny, która umiała trafnie rozpoznawać sytuację, wiatr chwytać w żagle oraz chronić materialną podstawę rodu – folwarki, lasy (...). K. Moczarski, Rozmowy. 2 …   Słownik frazeologiczny

  • wiatr — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. wietrze {{/stl 8}}{{stl 7}} ruch powietrza względem powierzchni ziemi, wywołany nierównomiernym rozkładem ciśnienia atmosferycznego w atmosferze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chłodny, lodowaty, mroźny, ciepły,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wiać — ndk Xb, wieję, wiejesz, wiej, wiał, wiali a. wieli 1. «o masach cząsteczek powietrza, warstwach, falach powietrza: być w ruchu, przesuwać się z jakąś szybkością, siłą» Wiatr wieje. Wiał silny wicher z północy a. od północy. ◊ Wiedzieć, orientować …   Słownik języka polskiego

  • wiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIb, wieje, wieją {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o powietrzu: przemieszczać się z jakąś prędkością i siłą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wieją silne wiatry. Wiatr wieje od wschodu. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wiać — Czuć, wiedzieć itp., skąd wiatr wieje zob. wiatr 2. Inny wiatr wieje zob. wiatr 3. Wiać, aż się kurzy zob. kurzyć się 3. Wiać, gdzie pieprz rośnie zob. rosnąć 4 …   Słownik frazeologiczny

  • inny — Patrzeć, popatrzeć, spojrzeć na kogoś, na coś innymi oczami «traktować, potraktować kogoś, coś inaczej niż dotąd, w nowy, odmienny sposób»: (...) dobry nastrój udziela się nam i zaczynamy innymi oczami patrzeć na własne kłopoty. L. Grzesiuk, B.… …   Słownik frazeologiczny

  • twarz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y «przednia strona głowy ludzkiej» Okrągła, pełna, pociągła, szczupła, wydłużona twarz. Brzydka, nalana, odrażająca twarz. Ascetyczna, rasowa twarz. Pomarszczona, wychudzona, zniszczona, zwiędła twarz. Czerstwa,… …   Słownik języka polskiego

  • czuć — Nie czuć nóg, rąk, kości, pot. gnatów itp. a) «mieć zmęczone nogi, ręce itp.»: Po powrocie do hotelu Alicja nie czuła nóg. Wyszli z muzeum o pierwszej, kiedy je zamykano, jako jedni z ostatnich. T. Mirkowicz, Pielgrzymka. b) «być bardzo zmęczonym …   Słownik frazeologiczny

  • wiedzieć — 1. Kto (go, ich itp.) wie; Bóg (jeden, jedyny) wie; Bóg raczy wiedzieć; pot. czort, licho (go, ją, ich itp.) wie; diabli (go, ich, je itp.) wiedzą; diabeł wie; cholera (go, ich itp.) wie «słowa wyrażające różne wątpliwości»: – Do kościoła chodzi? …   Słownik frazeologiczny

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»