-
1 powi|ać
pf — powi|ewać impf (powieje — powiewa) Ⅰ vi 1. [wiatr] to blow- od pustyni powiał gorący wiatr a hot wind blew in from the desert- powiewał wieczorny wiaterek the evening breeze was blowing2. [zapach, ciepło] to come- z wnętrza powiał kwaśny zapach there was a sour smell coming from inside3. (wiać przez jakiś czas) to blow- wiatr powiał trochę i przestał the wind blew for some time and then stoppedⅡ v imp. 1. (ciągnąć) od okna powiało chłodem a cold draught came from the window- powiało od niego alkoholem one/you could smell alcohol on his breath- wśród słuchaczy powiało grozą przen. the audience were terrified- smutkiem powiało od jego słów there was a note of sadness in his words2. (wiać przez jakiś czas) powiało chwilę i przestało the wind blew for some time and then stoppedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powi|ać
Перевод: с польского на английский
с английского на польский- С английского на:
- Польский
- С польского на:
- Английский
