wegetatywny

См. также в других словарях:

• wegetatywny — «związany z podstawowymi procesami fizjologicznymi organizmu; dotyczący wegetacji roślin» Fizjologia wegetatywna. ∆ anat. Wegetatywny układ nerwowy «część układu nerwowego kręgowców unerwiająca narządy wewnętrzne i regulująca ich czynności;… …   Słownik języka polskiego

• autonomiczny — 1. «odnoszący się do autonomii prawa do samodzielnego rozstrzygania spraw wewnętrznych danej zbiorowości» Państwo autonomiczne. 2. «odnoszący się do autonomii samodzielności, niezależności» Autonomiczne procesy. ∆ anat. Autonomiczny układ nerwowy …   Słownik języka polskiego

• rozród — m IV, D. rozródrodu, Ms. rozródrodzie, blm biol. «zespół czynności organizmów żywych prowadzący do wytworzenia potomstwa i zapewniający gatunkowi ciągłość istnienia; rozmnażanie się» Rozród płciowy, bezpłciowy. Rozród wegetatywny. Okres rozrodu.… …   Słownik języka polskiego

• wegetatywnie — przysłów. od wegetatywny Rozmnażać rośliny wegetatywnie …   Słownik języka polskiego