Перевод: со всех языков
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Польский
- Русский
wcześniejszy/xx
Ничего не найдено.
Попробуйте поискать во всех возможных языках
или измените свой поисковый запрос.
См. также в других словарях:
wczesny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wcześni, wcześniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o czasie: będący na początku, rozpoczynający, początkowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wczesne rano. Rozpoznanie wczesnego stadium… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wrócić — 1. Wracajmy, wróćmy do rzeczywistości a) «po dygresji mówmy znów na właściwy, wcześniejszy temat» b) «przestańmy się łudzić, bądźmy realistami» 2. Wrócić do świata, do ludzi a) «po dłuższej przerwie nawiązać kontakty towarzyskie, zacząć się… … Słownik frazeologiczny
wracać — 1. Wracajmy, wróćmy do rzeczywistości a) «po dygresji mówmy znów na właściwy, wcześniejszy temat» b) «przestańmy się łudzić, bądźmy realistami» 2. Wrócić do świata, do ludzi a) «po dłuższej przerwie nawiązać kontakty towarzyskie, zacząć się… … Słownik frazeologiczny
czas — m IV, D. u, Ms. czassie; lm M. y 1. zwykle blm «nieprzerwany ciąg chwil, trwania; jedna z podstawowych (obok przestrzeni) form bytu materii» Drogocenny, wolny, zajęty, stracony czas. Czas mija, płynie, upływa, leci, pędzi, ucieka. Czas leczy,… … Słownik języka polskiego
oddzwonić — dk VIa, oddzwonićnię, oddzwonićnisz, oddzwonićdzwoń, oddzwonićnił, oddzwonićniony oddzwaniać ndk I, oddzwonićam, oddzwonićasz, oddzwonićają, oddzwonićaj, oddzwonićał, oddzwonićany 1. pot. «odpowiedzieć telefonicznie na wcześniejszy telefon od… … Słownik języka polskiego
odtelefonować — dk IV, odtelefonowaćnuję, odtelefonowaćnujesz, odtelefonowaćnuj, odtelefonowaćował «odpowiedzieć telefonicznie na wcześniejszy telefon od kogoś; oddzwonić» Odtelefonować szybko, błyskawicznie, po tygodniu. Odtelefonowała im z podziękowaniem za… … Słownik języka polskiego
poprzedni — «będący przedtem; wcześniejszy, dawniejszy; taki, który bezpośrednio poprzedza» Poprzedni dzień, rok. Poprzedni właściciel gospodarstwa. Poprzednie miejsce pracy … Słownik języka polskiego
późnić się — ndk VIa, późnić sięni się, późnić sięnił się reg. «o zegarku: wskazywać czas wcześniejszy, niż jest, iść zbyt wolno; spóźniać się» … Słownik języka polskiego
uprzedni — książk. «taki, który miał miejsce wcześniej, przed czymś; wcześniejszy, poprzedni» Wejść do środka bez uprzedniego pukania. Uprzednia podróż była mniej męcząca. ∆ jęz. Imiesłów uprzedni «imiesłów wyrażający czynność wcześniejszą od tej, którą… … Słownik języka polskiego
wczesny — wcześni, wcześniejszy 1. «o porach dnia, roku, życia, o okresach, epokach itp.: będący u swego początku, zaczynający się, początkowy; pochodzący z początków jakiegoś okresu» Wczesny ranek, świt. Wczesne popołudnie. Wczesne stadium, wczesna faza… … Słownik języka polskiego
z — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę z, wchodząca także w skład dwuznaków: rz, cz, sz, dz» ◊ Od a do z «od początku do końca; wszystko» 2. «spółgłoska przedniojęzykowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II 1. «przyimek łączący się z… … Słownik języka polskiego